3. De Stralende Koepel

Op 29 juli 1971, acht dagen nadat Reginald Bull met Dr. Frank M. Haggard in de STARDUST aangekomen is, begint de gezondheidstoestand van Crest na een eerste injectie met het anti-leukemieserum te verbeteren. De energiekoepel van de Derde Macht, die ondertussen tot wereldvijand nummer 1 is verklaard, wordt weer zonder onderbrekingen beschoten.

De grote machtsblokken van de Aarde beginnen samen te spannen tegen de Derde Macht. Tijdens een conferentie van de chefs van de verschillende geheime diensten, die wegens het machtspotentieel van de Derde Macht samenwerken, verklaart Iwan Martinowitsch Kosselow aan Generaal Leslie Pounder en aan zijn collega's Allan D. Mercant en Mao-Tsen dat reeds drie maanden voor de start van de STARDUST het contact tussen een Russische maanraket en de aardbasis verloren is gegaan en dat het schip neergestort is op de Maan. Om het buitenaardse gevaar op de Maan uit te schakelen, besluiten de chefs van de drie geheime diensten om er gelijktijdig elk een ruimteschip op af te sturen. De Amerikaanse STARDUST II, die op 26 augustus 1971 start met luitenant Michael Freyt en de wapenexpert kapitein Rod Nyssen aan boord, is met een nieuw ontwikkelde katalyse bom uitgerust, die volgens het principe van de koude kernfusie werkt. Een zelfde wapen wordt door de Amerikanen aan de twee andere machtsblokken geleverd om er hun ruimteschepen mee uit te rusten.

Enkele uren na de start van de maanraketten dringt uit de ring van belegeraars de ondertussen door Merchant tot kapitein bevorderde geheimagent Albrecht Klein samen met Li-Tschai Tung en Peter Kosnow onder een voorwendsel tot de STARDUST door om Rhodan op de hoogte te brengen van de op komst zijnde aanval tegen de Arkoniden. Gelijktijdig brengt het onophoudelijke trommelvuur de reactor, die het schild van energie voorziet, in de toestand van een kritische overbelasting. Daar Rhodan zich door een technisch defect aan de zender niet op het afgesproken tijdstip met Thora in verbinding kan stellen, vliegt de Arkonidische uit bezorgdheid om Crest met een sloep met een diameter van zestig meter naar de Aarde. Bij de aanblik van het zestig meter metende bolvormige schip wordt de aanval op de energiekoepel stopgezet. Crest is ondertussen genezen van zijn leukemie. Omdat het anti-neutronenscherm dat Thora op de Maan rond de Arkonidische kruiser heeft gelegd, niet werkzaam is tegen katalytische kernfusiebommen wordt het schijnbaar onverwoestbare schip van de Arkoniden vernietigd. Enkel Thora en Crest ontkomen aan de vernietiging omdat ze zich op de Aarde bevinden. Daar de zestig meter metende sloep slechts een bereik heeft van 500 lichtjaren zitten de twee Arkoniden vast op de Aarde.