2de cyclus: Atlan en Arkon

In de afgelopen 56 jaren heeft de mensheid zich onder leiding van de regent Perry Rhodan ongestoord kunnen ontwikkelen tot een galactisch machtsblok. In 1990, nadat de Terraanse Wereldregering een feit was geworden, werd het zonne-imperium gesticht. De hoofdstad van de Aarde is Terrania City, het voormalige Galacto City. De stad telt nu ruim veertien miljoen inwoners. De Aarde beschikt over een ruimtevloot, die naar het Arkonidische voorbeeld is ontwikkeld en er is een goed uitge­ruste handelsvloot. De General Cosmic Company vormt de belangrijk­ste factor in de Terraanse economie.

Atlan, een Arkonide, die 10.000 jaar geleden op de Aarde is gestrand, ontwaakt in zijn diepzeekoepel. Hij had zich in 1971 teruggetrokken, toen de atoomoorlog onvermijdelijk leek. Atlan heeft van HET een cel­lenactiveerder gekregen, waardoor hij relatief onsterfelijk was gewor­den. Hij was de Arkonide, die verantwoordelijk was voor het onstaan van Atlantis, het legendarische continent en de basis op Venus. Toen hij na een aanval door buitenaardse wezens op de Aarde was gestrand, kreeg hij van HET niet alleen een cellenactiveerder, maar ook de op­dracht de mensheid te begeleiden in haar ontwikkeling. Nadat hij uit zijn diepzeekoepel is teruggekeerd en tot de ontdekking komt dat de mensheid over lichtsnelle ruimteschepen beschikt, probeerde hij een schip te stelen om naar Arkon terug te keren. Voordat hij zijn plan echter kan realiseren, komt Rhodan hem op het spoor. De beide mannen leve­ren een duel op leven en dood. Rhodan probeert namelijk te verhinde­ren, dat de robotregent van Arkon te weten komt, dat Terra nog bestaat. Atlan wordt na verloop van tijd Rhodans vriend en ze besluiten elkaar te helpen. Op die manier hoopt Atlan in een later stadium zijn rechtmatige eigendom, namelijk de heerschappij van Arkon, te kunnen bemachti­gen.

Atlan brengt Rhodan op de hoogte van de ontelbare gebeurtenissen, die zich de afgelopen tienduizend jaar op en rondom Terra hebben af­gespeeld. Op die manier wordt de mensheid een groot aantal dingen uit de kosmische geschiedenis duidelijk.

Men onderneemt een aantal gewaagde tochten om het leven van de beide Arkoniden Crest en Thora te verlengen. Thora is inmiddels met Rhodan getrouwd en ze hebben een zoon. Rhodan heeft hun zoon onder een pseudoniem naar de ruimteacademie gestuurd, waar hij als Tho­mas Cardif een normale jeugd en opleiding geniet.

Dan komen twee leden van het mutantenkorps, Gregor Tropton en No­mo Yatuhin in opstand, wanneer hen de celdouche op de planeet Zwer­ver wordt geweigerd. De opstandige mutanten worden gedood, maar de Springer Talamon informeert de robotregent van Arkon, dat Perry Rhodan nog leeft. De positie van de Aarde wordt uiterst precair - boven­dien worden op Terra zelf politieke elementen actief, die een omwente­ling in de huidige orde beogen. Men weet de samenzwering te verijde­len en de samenzweerders worden verbannen. Ze verliezen hun Ter­raanse burgerrechten en worden de eerste interstellaire kolonisten uit de geschiedenis van het zonne-imperium.

Plotseling gebeurt er iets, waardoor Terra en Arkon opnieuw bondge­noten worden. Een aanval door onzichtbare wezens lijkt al het leven in het heelal te bedreigen. Een 'gat in de ruimte' slokt de levende wezens van de planeet Mirsal op. Atlan, de eenzame van de tijd, blijkt al eens eerder met de geheimzinnige invasiemacht in aanraking te zijn geko­men. De onzichtbare wezens blijken via een overlappingsfront vanuit een andere dimensie op het normale ruimte-tijdvlak van de melkweg terecht te komen. Tienduizend jaar geleden probeerden de onzichtba­re wezens de melkweg al te veroveren, hetgeen ze toen bijna lukte. Destijds vielen ze ook de Aarde aan, hetgeen de ondergang van Atlantis betekende en dat was voor Atlan het begin van zijn gedwongen verblijf op de Aarde.

Alhoewel de robotregent in het begin nog probeert de galactische po­sitie van de Aarde te weten te komen, sluiten Terra en Arkon een niet­ aanvalsverdrag en gezamenlijk proberen ze het gevaar uit de andere dimensie te keren. Dankzij de steun en de technische kennis van de Swoons worden de Terraanse ruimteschepen uitgerust met apparatuur, waardoor ze zich aan de peilingen van Arkon kunnen onttrekken. Een zestal Terranen dringt de andere dimensie binnen en men stuit op de Droefs, de onzichtbare wezens, die de melkweg bedreigen. De Terra­nen en de robotregent weten nu, wie het leven in de melkweg bedrei­gen. Men probeert een passende oplossing voor dit probleem te vin­den.

Alhoewel Rhodan een uitstekend regent is, wordt hij niet alleen door kosmopolitische problemen geplaagd. Zijn zoon, Thomas Cardif, slaagt voor zijn luitenantsexamen en hij wordt overgeplaatst aan boord van een schip. Door een ongelukkig toeval komt Cardif achter het geheim. Zijn moeder verraadt het hem, wanneer hij haar uit de klauwen van de robotregent weet te redden. Thomas Cardif begint zijn vader te haten. Helaas heeft Rhodan geen tijd om zich met Cardif bezig te houden, want het jaar 2042 breekt aan. Een belangrijk jaar voor Perry Rhodan en Regi­nald Bull, want in dat jaar moeten ze beslist een tweede celdouche krij­gen. Gebeurt dat niet, dan zullen ze binnen een paar dagen jammerlijk aan hun einde komen. Aangezien de ellipsoïde baan van de planeet Zwerver bekend is, acht Rhodan het niet noodzakelijk om vervroegd naar de planeet van het eeuwige leven te vertrekken. De bron van het eeuwige leven blijkt echter spoorloos te zijn verdwenen. Rhodan wordt gedwongen een jacht door de dimensies te openen. Hij dringt de semi-ruimte, de onstabiele ruimte tussen de vierde en de vijfde dimensie bin­nen. Samen met Bull bereikt hij net op tijd voor het tweede cellenbad de planeet Zwerver.

De robotregent van Arkon probeert nog steeds de positie van Terra te achterhalen, maar Rhodan is het positronische brein nog steeds te slim af. Men komt aan de hand van ingewikkelde berekeningen te weten, dat het Myrtha-stelsel door het overlappingsfront in het Droef-universum terecht zal komen. Rhodan ontwikkelt een plan om dat gebied bin­nen te dringen. Helaas raakt hij in een meer dan noodlottige situatie, wanneer hij voor het eerst oog in oog staat met de geheimzinnige vijand uit de andere dimensie. Door de onverwachte tussenkomst van een on­bekende vriend wisten Rhodan en zijn mannen zich te redden. Dankzij de hulp van Harno, die hij uit een schijnbaar uitzichtloze positie heeft ge­red en Onot, een Droefgeleerde, die beweert Rhodan van vroeger te kennen, probeert hij de machtige ruimtevloten van de Droefs en Arkon, die aan de grens van het overlappingsgebied in verbitterde gevechten zijn verwikkeld, tegen elkaar uit te spelen. Op die manier hoopt hij het zonne-imperium en de mensheid van de ondergang te redden. Onot's geest wordt door Ernst Ellert beheerst. Het bewustzijn van Ellert heeft een lange reis door de tijd en de ruimte achter de rug.

Plotseling begint er een martelgang voor de vrouw van Rhodan, Thora. Ondanks een levenverlengend serum treedt ineens een verouderings­proces in, dat met een geheimzinnige ziekte gepaard gaat. Rhodan hoopt Thora nog te kunnen redden, maar ze wordt het slachtoffer van een aanslag door een Ara. Haar tragische dood maakt de kloof, die tus­sen vader en zoon bestond, nog groter. Bovendien lijkt dit het begin van een aantal afschuwelijke tegenslagen, die de ondergang van het zonne­-imperium in lijken te luiden. Rhodan vat het plan op om met een bliksemaanval door de Terraanse vloot het robotbrein op Arkon uit te scha­kelen. Het robotbrein is ondanks het nog steeds aanwezige Droefge­vaar de grootste vijand van Terra. Het aanvalsplan wordt door de com­puters tot in de kleinste details uitgewerkt en de Terraanse vlooteenheden worden samengetrokken in een ruimtesector, die op een afstand van 500 lichtjaren van het geheime steunpunt Grey Beast ligt. Grey Beast wordt echter door een bliksemaanval door de robotschepen van de robotregent vernietigd en Rhodan wordt samen met een aantal kop­stukken gevangen genomen. Hun schip bereikt echter niet het doel van de reis, want het wordt onderweg door de Droefs gekaapt. Rhodan komt in de holen van de Droefs terecht, maar hij weet vrij snel te ont­snappen.

De op de Aarde onstane politieke onlusten, veroorzaakt door het valse bericht van Perry Rhodans dood, naderen hun einde, wanneer de re­gent na zijn avontuurlijke reis uit het Droefuniversum terugkeert. Rho­dan besluit een ander plan te ontwikkelen om de robotregent uit te schakelen.

Gucky ontdekt toevallig een ruimteschip, dat door een groot aantal Ar­koniden van de eerste kolonisatiefase wordt bemand. De Arkoniden hebben duizenden jaren in een biologische conserveringsslaap gelegen en beginnen nu weer te ontwaken. Atlan begrijpt, dat dit zijn kans is en hij dringt er bij Rhodan op aan diens plannen ten uitvoer te brengen. De robotregent van Arkon heeft van de oorlog tegen de Droefs geleerd, dat levende wezens betere vechters zijn dan zielloze, starre machines. De regent trekt huurlingen aan. Rhodan besluit een speciale comman­do-eenheid door de robotregent als rekruten te laten aanwerven. Dank­zij de mutanten weet men alle veiligheidsmaatregelen van de robotre­gent te omzeilen en de commando-eenheid dringt de robotregent bin­nen. De hersentrillingen identificeren Atlan, de eenzame van de tijd, als een niet gedegenereerde Arkonide van de regerende klasse. De on­feilbare robotregent wordt door een veiligheidscontact uitgeschakeld en de regent draagt de macht aan Atlan over. De eenzame van de tijd wordt erkent als imperator Gonozal VIII, de rechtmatige heerser van het Grote Imperium.

De Droefs openen de aanval op het zonnesysteem. De Aarde lijkt verlo­ren, maar dan stuurt Atlan hulp. Tienduizenden robotschepen verdrij­ven de Droefs. Helaas maakt ook een contingent van vierduizend Sprin­gerschepen deel uit van de hulpvloot. Na het afslaan van de Droefaanval willen de Springers het zonnesysteem niet meer verlaten. De zoon van Ferry Rhodan neemt contact op met de Springers en hij beraamt een aanslag op zijn vader. De muisbever Gucky weet de aanslag te verijde­len. Thomas Caldif verdwijnt spoorloos, maar dat duurt niet lang. Hij vertelt iedereen, die het maar horen wil, dat de robotregent is uitge­schakeld en dat het Grote Imperium door een oude zwakke man wordt geregeerd. Op die manier hoopt hij een crisis te veroorzaken. Atlan dreigt op zijn beurt de Droefs hun gang te laten gaan in de gebieden, die onder de bescherming van Arkon staan wanneer men tegen zijn ge­zag in opstand durft te komen. De Springers, die hem niet willen gelo­ven, ondervinden aan den lijve het gevaar van de Droefs. Cardif ver­dwijnt van het toneel en hij maakt plaats voor een oude bekende, de te­letemporteur Ernst Ellert. Het bewustzijn van Ellert, in het lichaam van de Droef Onot, biedt Rhodan de blauwdrukken voor een nieuw voort­stuwingssysteem voor ruimteschepen aan. Op het laatste nippertje, vlak voordat het overlappingsveld dichtklapt, weet men Ellert te redden. Het gevaar van de Droefs is voorlopig afgewend.

Atlan doet een beroep op Rhodan. Hij heeft de tienduizend Arkoniden, die door Gucky aan boord van een ronddrijvend schip zijn ontdekt, no­dig om de zaken op Arkon te kunnen reorganiseren. Op die manier krijgt hij de beschikking over niet gedegenereerde Arkoniden en zou hij het Grote Imperium opnieuw kunnen laten opbloeien.

Rhodan heeft Atlan nog maar net aan de 'oud'­ Arkoniden geholpen, of hij krijgt van HET de opdracht meteen naar Zwerver te komen. Hij gaat met de mutanten Wuriu Sengu en Gucky naar de planeet Barkon, die in de interstellaire ruimte door onbekende wezens wordt bedreigd. Geza­menlijk weet het drietal het gevaar te bannen.

John Marshall, de aanvoerder van het mutantenkorps, blijft op Arkon achter om Atlan, de nieuwe heerser, bij te staan. Een Anti, een negatie­ve mutant en een priester van de Báalol-cultus, weet de cellenactiveer­der van Atlan te stelen. De Anti wordt op het laatste moment uitgescha­keld met een pijl en boog, zodat Atlan zijn cellenactiveerder terugkrijgt.

De muisbever Gucky krijgt heimwee naar zijn thuiswereld en hij vraagt verlof aan om Tramp te kunnen bezoeken. Op het moment, dat hij de planeet bereikt, wordt Tramp door de Moordwespen aangevallen en vernie­tigd. Gucky slaagt er in, achtentwintig jonge Ilts te redden.

In het laatste deel van deze cyclus voelt Crest, de Arkonide, zijn einde naderen. Het is zijn laatste wens, dat hij de kans krijgt op een afgelegen, onbekende planeet te sterven. Zijn vrienden willigen het verzoek in en ze laten Crest achter op de afgelegen planeet. Medio 2045 maakt een schip van de Unithers een noodlanding op de planeet. Crest bewijst de mensheid voor het laatst een dienst, want hij verhindert, dat de Unithers een Terraanse space-jet buit kunnen maken. Hierbij verliest Crest het leven. Opnieuw wordt er een hoofdstuk in de geschiedenis van het zon­ne-imperium afgesloten.