ตอนที่ ๓ กระสุนปืนไร้แรงสะท้อน ขนาด ๑๐๖ มม. 

ตอนที่ ๓ กระสุนปืนไร้แรงสะท้อน ขนาด ๑๐๖ มม.


ก. ลักษณะทั่วไป

           กระสุนปืนไร้แรงสะท้อนขนาด ๑๐๖ มม.มีลักษณะเป็นกระสุนรวมแบบสำเร็จ คำว่า "กระสุนรวม" ในที่นี้หมายความว่า เป็นกระสุนชนิดที่มีลูกกระสุนกับปลอกกระสุนอัดติดอยู่ด้วยกัน และดินส่งกระสุนเป็นดินปืนชนิดที่ไม่สามารถจะปรับได้ ลักษณะของกระสุนดังกล่าวนี้ย่อมจะเป็นหลักประกันได้ว่า ทั้งลูกกระสุนและปลอกกระสุนจะต้องว่างอยู่ในแนวอย่างถูกต้อง นอกจากนี้ยังทำให้การบรรจุกระสุนกระทำได้อย่างรวดเร็วขึ้นด้วย เพราะว่าทั้งลูกกระสุนและปลอกกระสุนจะถูกบรรจุเข้าไปในรังเพลิงในลักษณะที่เป็นวัตถุชิ้นเดียวกัน ส่วนดินส่งกระสุนนั้น จะบรรจุไว้ในถุงพลาสติกและบรรจุไว้ภายในปลอกกระสุนสำหรับปลอกนั้นจะเจาะไว้เป็นรูโดยรอบ เพื่อให้แก๊สซึ่งเกิดจากการเผาไหม้ของดินส่งกระสุนขยายตัวออกไปสู่รังเพลิงได้ ที่จานท้ายปลอกกระสุนจะเซาะไว้เป็นรองโดยรอบของจอกกระทบแตกเพื่ออำนวยให้ปิดเครื่องปิดท้ายได้สนิท โดยที่จานท้ายปลอกกระสุนที่อยู่ในตำแหน่งบรรจุเรียบร้อยแล้ว จะเกิดเป็นช่องว่างที่เหมาะสมระหว่างผนังด้านในของเครื่องปิดท้ายกับจานท้าย ปลอกกระสุนโดยอัตโนมัติ

ข. การแบ่งประเภทของกระสุน

           กระสุนปืนไร้แรงสะท้อนขนาด ๑๐๖ มม.จะแบ่งออกเป็นชนิดต่าง ๆ ได้ ๓ ชนิด คือ

                  - กระสุนต่อสู้รถถังระเบิดแรงสูง (HEAT)

                  - กระสุนส่องวิถีระเบิดแรงสูง (HEP-T)

                  - กระสุนส่องวิถีสังหาร (APERS-T)

           ๑. กระสุนต่อสู้รถถังระเบิดแรงสูง ขนาด ๑๐๖ มม.เอ็ม.๓๔๔ เอ.๑

                  - กระสุนทั้งนัด  --------------------------------------------------------  หนัก ๓๗.๒๓ ปอนด์

                  - หัวกระสุน  -----------------------------------------------------------  หนัก ๑๗ ปอนด์

                  - บรรจุดินระเบิด คอมโพสิชั่น บี.๒  --------------------------------  หนัก ๗.๕ ปอนด์

                  - ความเร็วต้น  ----------------------------------------------------------  ๑,๖๕๐ ฟุต/วินาที

           กระสุนชนิดนี้ เป็นกระสุนที่ทำด้วยดินระเบิดแบบดินโพรง เพื่อใช้ทำลายแผ่นเกราะโดยตรง ได้ออกแบบขึ้นเพื่อใช้ทำการยิงต่อแผ่นเกราะซึ่งตั้งในทางดิ่งและเป็นกระสุนที่มีประสิทธิภาพในการยิงเจาะเกราะได้ดีกว่ากระสุนส่องวิถีระเบิดแรงสูง

           ๒. กระสุนส่องวิถีระเบิดแรงสูง ขนาด ๑๐๖ มม.เอ็ม.๓๔๖ เอ.๑

                  - กระสุนทั้งนัด  ---------------------------------------------------------  หนัก ๓๘ ปอนด์

                  - หัวกระสุน  ------------------------------------------------------------  หนัก ๑๗ ปอนด์

                  - บรรจุดินระเบิด คอมโพลิชั่น เอ.๓ ----------------------------------  หนัก ๗.๗ ปอนด์

                  - ความเร็วต้น  ---------------------------------------------------------  ๑,๖๕๐ ฟุต/วินาที

           กระสุนชนิดนี้เป็นกระสุนส่องวิถีแรงสูง เป็นกระสุนที่ออกแบบขึ้นเพื่อให้ทำการยิงแผ่นเกราะเป็นหลักการระเบิดดินระเบิดแรงสูงของกระสุนชนิดนี้ ก่อให้เกิดเป็นแรงสั่นสะเทือนอย่างมหาศาลซึ่งจะมีผลทำให้ผิวพื้นด้านในของรถถังแตกหักเป็นเสี่ยง ๆ กระสุนชนิดนี้จะไม่มีผลในทางเจาะเกราะให้ทะลุ ลูกกระสุนชนิดนี้จะมีประสิทธิภาพในการยิงต่อแผ่นเกราะที่มีลักษณะเป็นลาดเอียงมากกว่าการใช้ยิงต่อแผ่นเกราะที่มีลักษณะตั้งชันและนอกจากนี้ยังอาจนำเอากระสุนชนิดนี้ไปใช้ทำการยิงต่อที่พักกำบัง, ที่ตั้งอาวุธประจำหน่วย  และทหารเป็นกลุ่มก้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพอีกด้วย

           ๓. กระสุนส่องวิถีสังหาร ขนาด ๑๐๖ มม.เอ็ม.๕๘๑

                  - กระสุนทั้งนัด  --------------------------------------------------------  หนัก ๔๑ ปอนด์

                  - หัวกระสุนบรรจุลูกปราย  --------------------------------------------  ๙,๐๐๐ เม็ด

                  - ความเร็วต้น  ------------------------------------------------------------  ๑,๔๕๐ ฟุต/วินาที

                  - ระยะยิงไกลสุด  ---------------------------------------------------------  ๓,๓๐๐ เมตร

           ลูกปรายสาดกระจายและพุ่งไปในทิศทางข้างหน้า เป็นรูปกรวยที่มีขนาดมุม ๑๘ องศา เป็นกระสุนที่ออกแบบสร้างเพื่อความมุ่งหมายที่จะใช้ยิงต่อบุคคลเท่านั้น

กระสุนปืนชี้ที่หมายขนาด .๕๐ นิ้ว

           - ปืนชี้ที่หมายใช้กระสุนขนาด .๕๐ นิ้ว แบบชี้เป้าหมายด้วยการส่องวิถีแบบควันขาว

           - เมื่อกระสุนวิ่งพ้นปากลำกล้องออกไป จะมองเห็นเป็นวิถีกระสุนวิ่งเป็นทางยาวไปทางเป้าหมายได้เด่นชัด จนถึงระยะ ๑,๕๐๐ เมตร ก็จะหายไป

           - เมื่อกระสุนตกลงเป้าหมายหรือกระทบสิ่งใด ก็จะชี้เป้าหมายหรือตำบลประสุนตกนั้นด้วยควันสีขาวที่หัวกระสุน

           - ที่หัวกระสุนจะทำเครื่องหมายโดยการทาสีด้วยสีแดงและคาดสีเหลืองที่ปลายกระสุน

           - การจับถือกระสุนปืนชี้ที่หมาย .๕๐ นิ้ว จะต้องระมัดระวัง เพราะว่าระบบนิรภัยไม่เหมือนหัวกระสุนอื่น ๆ โดยเฉพาะถ้าหลุดมือตกพื้นเข็มแทงชนวนในส่วนท้ายของหัวกระสุนจะพุ่งไปข้างหน้าโดยแรงกระแทกไปจุดหัวกระสุน ทำให้กระสุนระเบิดได้ ซึ่งอาจจะเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อยู่ใกล้เคียง และทำให้ยุทโธปกรณ์ต่าง ๆชำรุดเสียหายได้ในรัศมี ๓ เมตร

           - เนื่องด้วยกระสุนของปืนชี้ที่หมายได้ออกแบบมาให้วิถีกระสุนใกล้เคียงกับวิถีกระสุนของ ปรส.๑๐๖ ซึ่งจะเห็นได้ดังนี้

                  - ความเร็วต้น ณ ปากลำกล้อง ๑,๗๕๐ ฟุต/วินาที

                  - ระยะยิงไกลสุด ๓,๑๐๐ เมตร

การระวังรักษากระสุน

           - กระสุน ปรส.๑๐๖ บรรจุอยู่ในกล่องกระสุนซึ่งปิดไว้ด้วยเทปเหนียวอีกทีหนึ่ง เพื่อป้องกันความชื้น

           - หีบไม้ ๑ หีบ บรรจุกระสุน ปรส.๑๐๖ ได้ ๒ นัด และมีน้ำหนักประมาณ ๑๒๓ ปอนด์

           - กล่องกระสุนเหล่านี้ ได้ออกแบบให้ใช้ได้ในสภาพอากาศปกติ เพราะฉะนั้นในสภาพที่อากาศร้อนจัดหรือชื้นมากย่อมมีผลกระทบกระเทือนต่อกระสุน

ข้อควรระวังเกี่ยวกับกระสุน

           - ห้ามดึงเทปปิดกล่องกระสุนออกจนกว่าจะทำการยิง

           - ป้องกันมิให้กระสุนได้รับความร้อนจากแสงแดดโดยตรง และห้ามทำการถอดหัวกระสุนโดยเด็ดขาด

           - หมั่นตรวจการรั่วของผ้าห่อดินส่งกระสุนในปลอกกระสุน ตรวจสีที่ทาไว้ที่หัวกระสุนหรือที่เกลียวลูกกระสุน ว่าต้องอยู่ในสภาพเรียบร้อย เก็บรักษากระสุนให้สะอาดปราศจากฝุ่น

           - นำกระสุนที่ไม่ได้ยิงเก็บเข้ากล่องเดิมและทำเครื่องหมายไว้ เพื่อที่จะได้ทำการยิงกระสุนนี้เป็นนัดแรกในคราวต่อไปเมื่อจะทำการยิง

           - ห้ามแตะต้องกระสุนที่ด้าน เมื่อกระสุนได้ทำการยิงไปแล้วไม่ระเบิด ณ เป้าหมาย ชนวนอาจจะไม่พร้อมที่จะทำงาน หรือชิ้นส่วนอื่น ๆ ของชิ้นส่วนอาจจะทำงานไม่เต็มที่ จึงยังไม่จุดชนวนในขณะนั้นก็ได้

           - ในการฝึก ให้ทำเครื่องหมายตำบลกระสุนด้านไว้ และรายงานให้นายทหารควบคุมการยิงทราบต่อไป