คุณลักษณะทั่วไป

ปืนกลแบบ เอ็ม.๖๐ ระบายความร้อนด้วยอากาศ, บรรจุกระสุนด้วยสาย, เป็นอาวุธอัตโนมัติที่มีการทำ งานด้วยแก๊ส เป็นอาวุธยิงจากท่าลูกเลื่อนเปิด ป้อนกระสุนด้วยสายกระสุนโลหะชนิดข้อต่อ ปืนทุกกระบอกได้ รับจ่ายลำกล้องเป็นสองลำกล้อง เป็นอาวุธที่จัดหน้าลูกเลื่อนแบบตายตัว ซึ่งทำให้เปลี่ยนลำกล้องได้รวดเร็ว

เครื่องเล็ง

ปืนกลแบบ เอ็ม.๖๐ มีศูนย์หน้าติดแน่นอยู่กับลำกล้องปืน ใบศูนย์หลังติดอยู่บนฐาน มีแหนบแบบกระดก สามารถที่จะพับศูนย์หลังไปข้างหน้าให้อยู่ตามแนวพื้นระดับได้ในเมื่อเคลื่อนย้ายปืน แผ่นมาตราระยะยิงติดอยู่ที่ใบศูนย์หลัง โดยมีเครื่องหมายทุก ๆ ระยะยิง ๑๐๐ เมตร ตั้งแต่ ๓๐๐ เมตร จนถึงระยะยิงหวังผลสูงสุด ๑,๑๐๐ เมตร การเปลี่ยนระยะยิงอาจทำโดยการใช้กรอบเลื่อนศูนย์หรือควงมุมสูงก็ได้ กรอบเลื่อนศูนย์หลังมักจะใช้ สำหรับการแก้มุมสูงที่เป็นหลักใหญ่ ๆ ควงมุมสูงนั้นใช้ในการปรับขั้นรายละเอียด เช่นในระหว่างการยิงปรับศูนย์ปืน ควงมุมสูงเมื่อหมุน ๔ คลิ๊ก จะแก้มุมสูงของปืนได้ ๑ มิลเลียม ศูนย์สามารถปรับทิศทางไปทางขวาหรือทาง ซ้ายข้างละ ๕ มิลเลียม จาก ๐ ควงมุมทิศติดตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของตัวศูนย์ ๑ คลิ๊กของควงมุมทิศ จะแก้ทางทิศได้ เท่ากับ ๑ มิลเลียม

ห้ามไก

แผ่นห้ามไก ติดตั้งอยู่กับบนด้านซ้ายของเรือนเครื่องลั่นไก โดยมีตัวหนังสือ F และตัวหนังสือ S บอก ตำแหน่งไว้ เมื่ออยู่ในตำแหน่งห้ามไก ลูกเลื่อนจะดึงมาข้างหลังไม่ได้ หรือจะปลดให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าก็ไม่ได้

คันรั้งลูกเลื่อน

คันรั้งลูกเลื่อน ติดอยู่ทางด้านขวาของตัวปืน สำหรับดึงลูกเลื่อนมาข้างหลัง ทุกครั้งที่ดึงลูกเลื่อนมาข้างหลังด้วยมือ จะต้องดันคันรั้งลูกเลื่อนกลับไปอยู่ในตำแหน่งข้างหน้าเสมอ

ปลอกป้องกันแสง

ปืนกลแบบ เอ็ม.๖๐ ขนาด ๗.๖๒ มม.มีปลอกป้องกันแสง ซึ่งติดอยู่ต่อจากปากลำกล้องปืนออกไป ร่องเซาะของปลอกป้องกันแสงนี้ จะเกิดอาการสั่นในระหว่างการยิง จะช่วยขจัดแสงและควันให้หมดไป

ขาทราย

ปืนกล เอ็ม.๖๐ สามารถยิงอย่างได้ผลในเมื่อติดตั้งกับขาทราย เหล็กพาดบ่ามีไว้เพื่อรองรับด้านท้ายของปืน ด้ามหิ้วปืนมีไว้สำหรับนำปืนเคลื่อนที่ในระยะใกล้ ๆ และสามารถจับให้เบนหลบพ้นจากเส้นเล็งของพลยิงได้

ขาหยั่ง M122

ขาหยั่งแบบ เอ็ม.๑๒๒ จัดไว้เพื่อทำให้ปืนมั่นคง ในระหว่างการตั้งยิงปืนกล เอ็ม.๖๐ การยิงปืนโดย การใช้ขาหยั่ง จะทำให้เกิดความแม่นยำมาก และบังคับปืนได้ง่าย