คำสวดบท โยคฐานาริยสัจจธัมมปาฐะ
หน้า 17
(หนุท มย์ อริยสจุเจสุ โยครานธมุมปาจํ ภณาม เส.)
จตุตารีมานิ ภิกุขเว,
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, ธรรมชาติทั้งหลาย ๔ อย่างเหล่านี้,
ตถานิ, อันเป็น ตถา,
คือธรรมชาติ ที่มีความเป็นอย่างนั้น,
อวิตถานิ,เป็น อวิตถา,
คือธรรมชาติ ที่มีความไม่ผิดไปจากความเป็นอย่างนั้น,
อนญญ-ถานิ, เป็น อนัญญถา,
คือธรรมชาติ ที่มีความไม่เป็นไปโดยประการอื่น, มีอยู่..
กตมานิ จตุตาริ?
ธรรมชาติทั้งหลาย ๔ อย่างเหล่านั้น เป็นอย่างไรเล่า ?
อิท์ ทุกฺขนฺ-ติ ภิกุขเว ตถเมตํ,
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, สี่อย่างเหล่านั้น
คือ :- ธรรมชาติอันมีอยู่อย่างตายตัว, ว่า ความทุกข์ ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้
ดังนี้: นั่นแหละ ได้แก่ธรรมชาติอันเป็น
ตถา,
คือธรรมชาติที่มีความเป็นอย่างนั้น;
อวิตถเมต์,
หรือว่า ได้แก่ธรรมชาติอันเป็น อวิตถา,
คือธรรมชาติที่มีความไม่ผิดไปจากความเป็นอย่างนั้น;
อนญญถเมตํ,
หรือว่าได้แก่ธรรมชาติอันเป็น อนัญญถา,
คือธรรมชาติที่มีความไม่เป็นไปโดยประการอื่น.
อยำ ทุกุขสมุทโย-ติ ตถเมตํ,
อนึ่ง ธรรมชาติอันมีอยู่อย่างตายตัว,
ว่าเหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์ ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้ ดังนี้: นั่นแหละ ได้
แก่ธรรมชาติอันเป็น ตถา, คือธรรมชาติที่มีความเป็นอย่างนั้น;
อวิตถเมตํ, หรือว่า ได้แก่ธรรมชาติอันเป็น อวิตถา,
คือธรรมชาติที่มีความไม่ผิดไปจากความเป็นอย่างนั้น;
อนญเมต๋, หรือว่า ได้แก่ธรรมชาติอันเป็นอนัญญถา,
คือธรรมชาติที่มีความไม่เป็นไปโดยประการอื่น.
หน้า 18
อย์ ทุกชนิโรโธ-ติ ตถเมต์,
อนึ่ง ธรรมชาติอันมีอยู่อย่างตายตัว, ว่าความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้ ตังนี้: นั่นแหละ ได้
แก่ธรรมชาติอันเป็น ตถา, คือธรรมชาติที่มีความเป็นอย่างนั้น;
อวิตถเมต,หรือว่า ได้แก่ธรรมชาติอันเป็น อวิตถา, คือธรรมชาติที่มีความไม่ผิดไปจากความเป็นอย่างนั้น;
อนญณถมต์, หรือว่า ได้แก่ธรรมชาติอันเป็นอนัญญถา, คือธรรมชาติที่มีความไม่เป็นไปโดยการอื่น.
อยู่
ทุกขนิโรธคามินี ปฏิปทา-ติ ตถเมตํ, อนึ่ง ธรรมชาติอันมีอยู่อย่างตายตัว, ว่า ข้อปฏิบัติเครื่องทำสัตว์ให้ลุถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์,ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้ ดังนี้: นั่นแหละ ได้แก่ธรรมชาติอันเป็น ตถา, คือ ธรรมชาติที่มีความเป็นอย่างนั้น:
อวิตถเมตํ, หรือว่า ได้แก่ธรรมชาติอันเป็นอวิตถา,
คือธรรมชาติที่มีความไม่ผิดไปจากความเป็นอย่างนั้น;
อนญญถ-เมต์, หรือว่า ได้แก่ ธรรมชาติอันเป็น อนัญญถา, คือธรรมชาติที่มีความไม่
เป็นไปโดยประการอื่น.
อิมานิ โข ภิกุขเว จตุตาริ, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เหล่านี้แล คือ
ธรรมชาติทั้งหลาย ๔ อย่าง, ตถานิ, อันเป็น ตถา, คือธรรมชาติที่มีความเป็น
อย่างนั้น, อวิตถานิ, เป็น อวิตถา, คือธรรมชาติที่มีความไม่ผิดไปจากความ
เป็นอย่างนั้น,
อนณุณถานิ, เป็น อนัญญถา, คือธรรมชาติที่มีความไม่เป็นไปโดยประการอื่น.
ตสุมา ติห ภิกฺขเว, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ :
อิท์ ทุกขนุ-ติ โยโค กรณีโย;
โยคะปฏิบัติ อันเธอทั้งหลายพึงกระทำ,เพื่อความรู้แจ้ง, ว่า ความทุกข์ ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้ ดังนี้:
หน้า 19
อย์ ทุกุขสมุทโย-ติ โยโค กรณีโย,
โยคะปฏิบัติ อันเธอทั้งหลายพึงกระทำ, เพื่อความรู้แจ้ง, ว่า เหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์ ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้ดังนี้;
อย์ ทุกฺชนิโรโธ-ติ โยโค กรณีโย,
โยคะปฏิบัติ อันเธอทั้งหลายพึงกระทำ, เพื่อความรู้แจ้ง, ว่า ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้
อย์ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา-ติ โยโค กรณีโย;
โยคะปฏิบัติอันเธอทั้งหลายพึงกระทำ, เพื่อความรู้แจ้ง, ว่า ข้อปฏิบัติเครื่องทำสัตว์ให้ลุถึงความ
ดับไม่เหลือแห่งทุกข์ ต้องเป็นอย่างนี้อย่างนี้ ดังนี้;อิติ. ดังนี้แล.
หมายเหตุ
บทนี้มี 3 หน้า 17-18-19
เนื่องจากขั้นตอนการลอกบทสวด อาจมีบางคำสะกดผิด ตกหล่น
ผมจึงแนบภาพต้นฉบับมาให้ท่านดูสอบทานด้วย
หากมีผิดพลาดใดๆ ผมขออภัยด้วยครับ
ขอขอบคุณ คุณเติม ผู้ถ่ายภาพต้นฉบับให้ครับ
พบลิงค์ขัดข้อง/มีคำแนะนำ แจ้งที่
ขอบคุณครับ
.
เลือกสวดมนต์แปลบทอื่นๆ
https://docs.google.com/spreadsheets/d/1hlMz5sFHVdXuWNE8DEPR1BsRszG9M_S7Hxpb2eDDXEU/edit?usp=sharing
.
Youtube สวดมนต์แปลสวนโมกข์
https://www.youtube.com/playlist?list=PLmie17BZKID7OsIMuTdcQ5IcY6-VAZ7Au
.
หมายเหตุ.มรดกธรรมข้อที่ ๒๐
“บทสวดมนต์แปลแบบสวนโมกข์ คือ สวดมนต์แปล ที่ได้พยายามกระทำให้สวดกันได้ลื่นสละสลวย ได้เลือกมาเฉพาะเนื้อความที่เป็นหลักธรรมเข้มข้นและรัดกุม ใช้เป็นอารมณ์แห่งสมาธิและวิปัสสนา ไปได้ในตัว. ขอฝากไว้ให้ใช้สวดกันตลอดกาลนาน”
(สวดมนต์แปลสวนโมกข์ ท่านพุทธทาสเริ่มทำปี พ.ศ. 2497,ผู้รวบรวม)
(ผู้นำไปปฏิบัติจะได้รับประโยชน์ตามส่วนของการปฏิบัติ " ธรรม " นั้น จนในที่สุดก็พบความสงบเย็นในใจตนเอง)
จาก มรดกที่ขอฝากไว้
https://drive.google.com/open?id=1j37Jp8Ptu71dc63Fyll6uZg_5O3xBZDX&usp=drive_fs