รู้ ที่เพียงพอต่อ..การปฏิบัติ

ไม่ให้เกิดความยึดมั่นถือมั่น

.

…. “ มาถึงพวกเราพุทธบริษัทที่จะดับทุกข์ ที่จริงรู้เรื่องเดียวก็พอในทางปฏิบัติ คือ รู้วิธีควบคุม ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เท่านั้น ขอให้ช่วยฟังข้อนี้ว่า : ที่พอดี ที่ตรง ที่จริง ที่แท้ ที่ประเสริฐนั้น มีประโยคเดียวว่า ให้รู้จักควบคุม ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ในลักษณะที่มีอะไรมากระทบแล้วไม่เกิดความคิดเลวๆ เป็นความโลภ ความโกรธ ความหลงขึ้นมา มีเท่านี้เอง นี้พอดี สนใจเท่านี้จะเป็นพระอรหันต์ได้ เพราะว่าทําอยู่อย่างนี้ เรียกว่า “เป็นอยู่โดยชอบ” พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า “ถ้าภิกษุทั้งหลายเหล่านี้เป็นอยู่โดยชอบ โลกไม่ว่างจากพระอรหันต์” เป็นอยู่โดยชอบมีข้อเดียวเท่านั้น เป็นอยู่ด้วยการควบคุม ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไว้ในลักษณะที่ ถ้ามีอะไรมากระทบแล้ว ไม่อาจจะเกิดโลภ โกรธ หลงได้; คือไม่ยึดมั่นถือมั่นเป็น “ตัวกู-ของกู” ขึ้นมา แล้วก็เกิดโลภ เกิดโกรธ เกิดหลง; นี้จําเป็นที่สุด พอดีที่สุด พอเหมาะที่สุด”

.

พุทธทาสภิกขุ

ที่มา : ธรรมบรรยายหัวข้อเรื่อง “อภิธรรมคืออะไร” เมื่อวันที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๑๔ จากหนังสือชุดธรรมโฆษณ์ เล่ม “สันทัสเสตัพพธรรม”

.

https://soundcloud.com/user-327441149/11-2514-03-20?in=user-327441149/sets/13a&si=254962aa9af841a2815a7166eec13f56&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing