หลุมฝังศพข้าพเจ้า

หลุมฝังศพข้าพเจ้า *

*  คือ คุณความดี มีประโยชน์

ที่ได้ ทำ ไว้ ในโลกนั่นเอง

*  โลงศพ ของข้าพเจ้า :

ประโยชน์ ที่ ทำ ไว้ แก่ เพื่อนมนุษย์

ด้วยการ เผยแผ่ธรรม

*  นี่ คำตอบ ที่ว่าทำไมจึงพยายามเผยแผ่ธรรม

๘ กรกฎาคม ๒๕๓๖

ท่านพุทธทาส มรณภาพ

ด้วยอาการสงบ เป็นไปโดยธรรมชาติ

เมื่อเวลา ๑๑.๒๐ น. ณ กุฏิที่พัก

สวนโมกขพลาราม รวมอายุได้ ๘๗ ปี

พรรษา ๖๗ การละสังขารของ

ท่านพุทธทาส เปรียบดั่ง “สื่อธรรม”

ชิ้นสุดท้ายที่มอบแก่โลก

.

ศาลาธรรมโฆษณ์ท่านพุทธทาส All in One - Lifetime

https://u.pcloud.link/publink/show?code=XZvEEf5ZQr2KDBqOBFSOotsL1eLBgkJ8eIlk

.

8 กรกฎาคม 2536 เวลา 11:20 น. พุทธทาสภิกขุ มรณภาพ ณ สวนโมกขพลาราม  87 ปี 67 พรรษา

เมื่อกล่าวถึงความตาย คนส่วนใหญ่มักนึกถึงอนุสรณ์สถานหรือสิ่งของที่จะทิ้งไว้เบื้องหลัง แต่สำหรับพุทธทาสภิกขุแล้ว เจตนารมณ์สุดท้ายของท่านกลับสวนทางกับค่านิยมเหล่านั้นอย่างสิ้นเชิง โดยปฏิเสธอนุสาวรีย์ทางวัตถุทุกรูปแบบ และร้องขอเพียงสิ่งเดียวที่จะเป็นเครื่องระลึกถึงท่านอย่างแท้จริง

"คนพวกนี้ก็สงสัยว่า อะไรจะเป็นอนุสาวรีย์ของอาตมาเมื่อล่วงลับไปแล้ว รูปหล่อนั้นนะเป็นอนุสาวรีย์ หรือว่าหนังสือทั้งหลายที่มีอยู่นี้เป็นอนุสาวรีย์ หรือว่าสวนโมกข์เป็นอนุสาวรีย์

ขอตอบว่า ไม่เอาสิ่งเหล่านั้นเป็นอนุสาวรีย์ ขอเอาประโยชน์ที่มหาชนกำลังได้รับอยู่จากคำสอนของอาตมาว่า นั่นแหละเป็นอนุสาวรีย์

ประโยชน์ใดๆ ที่ผู้ใดก็ตาม ได้รับจากคำสอนของอาตมาปรากฏอยู่แก่ใจ นั้นคืออนุสาวรีย์อันแท้จริงของอาตมา  ไม่ใช่รูปปั้น ไม่ใช่รูปหล่อ ไม่ใช่หนังสือเหล่านี้ ไม่ใช่สวนโมกข์ ไม่ใช่ตึกหลังนั้น

ผมตายไม่ต้องสร้างเจดีย์ ไม่ต้องสร้างอนุสาวรีย์ ขอร้องว่าอย่าทำเลย ทำแล้วบ้า อนุสาวรีย์ทางวัตถุไม่พึงประสงค์ กับทางธรรมะที่ได้ใส่ไว้ในจิตใจของเพื่อนมนุษย์ทั่วๆ ไปทั้งโลกนี้ ขอเอาอันนี้เป็นอนุสาวรีย์"

ท้ายที่สุดแล้ว อนุสาวรีย์ของพุทธทาสภิกขุจึงไม่ใช่สิ่งที่มองเห็นได้ด้วยตา แต่เป็นสิ่งที่สัมผัสได้ด้วยใจ คือประโยชน์สุขอันเกิดจากความเข้าใจในธรรมะ ซึ่งจะคงอยู่และสืบทอดต่อไปในจิตใจของผู้คนอย่างไม่มีวันเสื่อมสลาย ตราบใดที่ยังมีผู้แสวงหาหนทางแห่งการดับทุกข์

พุทธทาสภิกขุ

.

จาก หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ

https://www.facebook.com/share/p/1EjYg9qRCF/