In april 1979 studeerde Miep aan de universiteit van Utrecht af in de Spaanse letteren. Dat deed zij met een scriptie over het werk van de Chileense dichter Vicente Huidobro (1893-1948). Deze scriptie is een echte scriptie, serieus & niet erg speels. Niets voor Marie zou je zeggen maar ja, het was dan ook een scriptie.
In de jaren hierna werkte ze een aantal jaren op het Spaans instituut. Ik geloof niet dat ze er ooit een baan heeft gehad, alleen losse contracten. Voor zover ik weet onderwees ze er poëzie. Hiervan is weinig of eigenlijk geen materiaal bewaard gebleven.
Ondertussen en ook nog in de jaren daarna vertaalde Miep het een en ander uit het Spaans en schreef een boek over Rosalia de Castro. Van de gepubliceerde vertalingen heb ik er maar een paar kunnen terugvinden. Twee gedichten van Gustavo Adolfo Bécquer in De Tweede Ronde (onder de naam Miep van der Velde) en twee verhalen van Federico García Lorca in een door mijzelf samengestelde verhalenbundel over de stad Granada (onder de naam Maria van der Velde), plus natuurlijk het ook in Over de rand laait vuur genoemde boek van Miguel de Unamuno, Abel Sánchez. Verder publiceerde ze in 1991 op basis van haar manuscript een portret van Rosalia de Castro in het tweemaandelijk tijdschrift over literatuur van vrouwen Surplus.
Teksten uit resp. De Tweede Ronde 1986 nr 3 en Granada en omgeving. Verhalen van een streek
Verreweg Mieps meest interessante productie als hispaniste is een biografie, althans iets in die richting, van de 19de-eeuwse Spaanse schrijfster Rosalía de Castro (1837-1885). Dit boek is vooral interessant omdat het onmiskenbaar is dat Miep zich in Rosalía herkent. Zie onderstaande fragmenten. Van dit boek publiceerde Miep een uittreksel in Surplus. Tijdschrift over literatuur van vrouwen.
zie hieronder Mieps vertaling van dit voor Rosalía & ook Miep veelzeggende gedicht