Strafgevangenis Leeuwarden

Enkele maanden na zijn veroordeling, begin augustus 1950, werd Henk naar de strafgevangenis van Leeuwarden overgebracht. Het was voor Miep, woonachtig in Tongerlo, Vlaanderen, een klap om nooit meer boven te komen. Ze kwam hem boven. 

Henk deed in Leeuwarden wat hij altijd heeft gedaan - en gekund: er het beste van maken. Hij studeerde tot hij een ons woog, met name alles wat hij kon vinden over de 16de eeuwse staatsfilosoof Jean Bodin. Nadat zijn eerste dissertatieonderwerp, de nieuwe lees nationaalsocialistische staatsleer, definitief gestrand was, zocht hij iets nieuws. Dat werd Bodin. Resultaat: een kist vol aantekeningen en een 16de eeuws boek (Six livres de la Republique) volgekrabbeld met potloodaantekeningen. Ook dit project strandde, grotendeels omdat Henk na zijn vrijlating in de zomer van 53 geen tijd meer had. Hij liep al tegen de 40, had twee, drie, vier en uiteindelijk zelfs zes kinderen, moest brood verdienen. Bodin kwam in de kist, de kist kwam op zolder en bleef daar, ook toen het niet langer Henks zolder was. 

Studeren was niet het enige wat Henk in Leeuwarden deed. Ook schreef hij er zijn Evangelieën, met de hand. Later in zijn leven werden ze verlucht. Meer daarover elders. Verder leerde hij boekbinden, gaf les en hielp zijn medegevangenen met juridische zaken. Uiteindelijk bleef Henk ruim anderhalf jaar in Leeuwarden. Ik geloof niet dat hij zich ook maar één moment verveelde:  een monnik in zijn cel.