Henk als uitgever

Henk kwam tijdens zijn onderduik, 1947-1949, voor het eerst met het vak van uitgever in aanraking. Spoedig na zijn vrijlating pakte hij dit vak ook weer op, eerst bij uitgeverij Het Spectrum (Utrecht, De Meern), daarna bij De Standaard (Antwerpen). In zijn autobiografie vertelt hij heel wat over zijn ervaringen als uitgever, zeker over zijn tijd bij Het Spectrum. Daar had hij als leukste klus ook iets wat een kolfje was naar zijn hand: de uitgave van de destijds beroemde Aula-reeks. Maar dat was niet de enige nieuwigheid waarbij Henk betrokken was, feitelijk ook niet de belangrijkste. Dat was de uitgave van het zogenoemde pocketboek, bij het Spectrum Prisma genoemd. De Aula-reeks was een uitwerking daarvan. Dergelijke goedkope, simpel uitgegeven boeken met slappe kaft bestonden weliswaar al langer, niet in Nederland overigens (wel in Duitsland, al in de 19de eeuw) maar werden toch pas echt populair in de jaren vlak vóór en na de Tweede Wereldoorlog (in Engeland met Penquin vanaf 1935 en in Frankrijk met Le Livre de Poche vanaf 1953). Querido was met zijn Salamanders de eerste in Nederland (1934), het Spectrum volgde in 1951. Het lijdt geen twijfel dat Henk bij de ontwikkeling van het pocketboek een rol heeft gespeeld. De eigenaren van de uitgeverij hebben dat ook altijd volmondig erkend. Anders ligt het in de secundaire literatuur over het onderwerp. Daarin wordt zijn naam slechts terloops genoemd. Ook daarin speelde het verleden vermoedelijk weer een rol. 

Henks werk bij De Standaard was minder spectaculair, ook voor hem denk ik. Hij heeft er zeker toe bijgedragen dat de uitgeverij en Willi Vandersteen flink meer gingen verdienen. Maar daarmee is het belangrijkste ook wel gezegd.