Hans Kessens

Hans Kessens

Zoals zovelen die op deze pagina's genoemd worden, was ook Hans Kessens een bekende uit de oorlog met wie Miep (en/of Henk, in dit geval alleen Miep) heel haar leven contact onderhield. Tijdens haar verblijf in Lochem was Hans vermoedelijk zelfs haar enige echte contact. Hij was daar op dat moment hoofdredacteur van de plaatselijke courant. 

Ik herinner met Hans en zijn vrouw Marijke heel goed. Ook hen noemden we oom en tante. Met hun kinderen hadden we eveneens contact. Ik herinner me vooral een scherpe aanvaring met Hans in mijn studententijd. De aanleiding herinner ik me niet, misschien was het mijn vader. Wat ik me wel herinner is dat hij het heel fel opnam voor het oorlogsverzet. Veel later, onder meer dankzij een door zijn zoon Allard geschreven boekje en een door zijn andere zoon, eveneens Hans geheten, gemaakt filmportret kwam ik te weten dat dit wel een beetje hypocriet was. Het is een via Delpher en op het CABR gemakkelijk te controleren feit: Hans was een van de velen die zich tijdens de oorlog aangepast heeft. Allard erkent dat in zijn boekje ook met zoveel woorden.

Ik kwam terug van het Nationaal Archief met o.a. de gedachte dat het in de oorlog heel moeilijk moet zijn geweest naar eer en geweten journalistiek werk te doen. Mijn zoektocht heeft me geleerd dat dit een naïeve gedacht is. Er waren simpel maar drie opties. Je modderde maar door uit angst voor je baantje, je koos voor de illegaliteit (dat deden er 75 [journalisten]) of je koos voor ‘Cannenburgh’ ([kasteel waar Nederlandse journalisten tijdens de oorlog geschoold werden in de nationaalsocialistische leer] dat deden er 250). Met deze laatste optie overschreed je een grens, maakte je een knieval voor de nieuwe orde en het nationaalsocialisme en nam je het risico op vormen van collaboratie voor lief.

Hans deed het laatste en zou na de oorlog ook gezuiverd worden. Hij is het er schijnbaar altijd mee oneens geweest maar ja. Is dat niet precies wat ik beweer in Grijs verleden?