Hemofilie A
Achtergrond
Hemofilie-A is het gevolg van de afwezigheid/afwijking van stollingsfactor VIII.
Aangeboren: defect in factor-VIII-gen (X-chromosoom). Ongeveer de helft van alle ernstige vormen van hemofilie-A wordt veroorzaakt door één bepaald type mutatie, een inversie van een gedeelte van het X-chromosoom (intron-22-inversie).
Verworven:
Factor VIII (8)
Factor VIII is een glycoproteïne, lage plasmaconcentratie van ~0,2 µg/ml.
Synthese vindt grotendeels plaats in de lever, vooral in de sinusoïdale endotheelcellen.
In bloed komt factor VIII in een complex voor met vonwillebrandfactor (VWF). Factor VIII draagt samen met fosfolipiden, calcium en geactiveerd factor IX zorg voor de omzetting van factor X in factor Xa. Om biologisch actief te kunnen zijn moet factor VIII eerst worden geactiveerd door trombine of factor Xa. De geactiveerde factor VIII werkt zelf niet als proteolytisch enzym, maar versterkt de werking van factor IXa. Voor de regulatie van de activiteit van factor VIII is de inactivering van factor VIIIa door geactiveerd proteïne C van belang.
Diagnostiek
Er is een verlengde APTT en normale PT. De diagnose wordt gesteld middels de factor-VIII- stolactiviteit (in een 1-stapsstollingstest).
De ernst van de hemofilie hangt af van de factor-VIII-concentratie
< 1% (0,01 IE/ml) (ernstige hemofilie)
1 en 5% (0,01-0,05 IE/ml) (matig ernstig)
> 5% (0,05 IE/ml) (mild)
Von willebrand type 2N
Soms wordt een verlaagd factor VIII veroorzaakt door mutaties in vonwillebrandfactor (VWF), zoals wordt gevonden bij de ziekte van von Willebrand type 2N. Het gevolg van deze mutaties is dat factor VIII niet kan binden aan VWF, waardoor de klaring van factor VIII sterk wordt verhoogd en daardoor de plasmaspiegels laag zijn. In tegenstelling tot de klassieke vorm van hemofilie is deze vorm van hemofilie niet X-chromosoom gebonden.
Factor-VIII-remmerbepaling
Remmers = antilichamen die de factor-VIII-functie remmen.
Remmers kunnen ontstaan bij hemofiliepatiënten, maar ook bij personen die zelf geen hemofilie hebben.