Werk van Amos krijgt veel belangstelling
Post date: Mar 9, 2013 3:00:08 PM
In de zaal van 't Rooneplezier een tentoonstelling gehouden met de werken van kunstschilder Amos of Diksmuideling Bertrand Buckens uit de Stationsstraat. In aanwezigheid van Burgemeester Lies Laridon en schepen Eric De Keyser werd de inleiding gehouden door schepen van cultuur Karline Ramboer. Het zijn abstracte werken alleen geschilderd uit het gevoel en droombeelden. De kunstschilder mocht tijdens deze drie daagse tentoonstelling vele bezoekers ontvangen waaronder talrijke bekende kunstschilder.
Bertrand Buckens is 74, werd geboren in Zwevegem, maar woont al twaalf jaar in Diksmuide. Voor zijn pensioen kwam hij aan de kost als marktkramer, maar nu wijdt hij een groot deel van zijn tijd aan zijn grote passie: schilderen. Hoe wel Bertrand pas vier jaar geleden lessen ging volgen aan de Diksmuidse academie voor beeldende kunst, wist hij al langer dat er een artiest in hem schuilde.
Op schoendozen…
“Al toen ik een jaar of zeven was, maakte ik schilderijtjes op schoen dozen", mijmert Bertrand. "Achteraf gebruikte mijn moeder die dan om de kachel aan te steken, maar ik neem haar niets kwalijk. Mijn ouders waren eenvoudige mensen. Die wisten niet wat dat was, een schilderij maken."
Na zijn huwelijk nam Bertrand het 'penseel weer op, maar algauw ontbrak het hem aan tijd om nog veel te schilderen, op een verblijf van twee keer zes maanden in Frankrijk na. "Het was in de streek van Carcassonne, een ruige omgeving met veel rotsen. Regelmatig trok ik er op uit met een paar borstels en verfpotjes in mijn jaszak. In die periode schilderde ik namelijk niet op doek, maar op de rotsen zelf. Dat leverde soms heel merkwaardige resultaten op. Rotsen zijn namelijk niet effen, maar zitten vol groeven en spleten. Die verwerkte ik dan in mijn schilderijen."
De beste zijn…
Vier jaar geleden werd Bertrand geopereerd aan zijn knieën en aan zijn hart. Hij moest het rustiger aan doen en kwam zo in contact met de kunstenaarskring Pictores in Beauvoorde. "Ettelijke tentoon stelling heb ik afgelopen, en daar kreeg ik de abstracte methode als het ware weer ingelepeld."
Zomaar op eigen houtje aan de slag gaan met penseel en doek, zag Bertrand echter niet zitten. "Ik schilder dan wel op gevoel, ik wist dat ik ook technische kennis nodig had. Die kon ik vinden bij de gespecialiseerde lesgevers van de academie, waar ik nu al vier jaar les volg. Ik luister naar hun tips, maar mijn ideeën verloochen ik niet." Het waren precies de lesgevers van de academie die Bertrand overtuigden om, na verschillende groepstentoonstellingen met de Pictores, ook eens solo op de voorgrond te treden. In café 't Rooneplezier in Woumen waren een veertigtal schilderijen te zien. "Ik doe dit niet om beroemd te worden", geeft Bertrand toe. "Ik wil gewoon eens in het openbaar laten zien wat ik kan. Het klinkt misschien onbescheiden, maar ik wil altijd de beste zijn, of toch in elk geval meer dan zomaar een hobbyschllder van dertien in een dozijn."
Amos, de profeet…
En de beste, dat word je blijkbaar door veel te oefenen. Zijn vingers moeten naar eigen zeggen elke dag verf voelen. Na enig telwerk komt Bertrand tot de slotsom dat hij ondertussen al meer dan vierhonderd schilderijen gemaakt heeft. De meeste daarvan schop pen het echter nooit tot een voltooid werk. "Dat komt omdat ik heel kritisch ben voor mezelf. Ik ben niet gauw tevreden", zegt de kunstenaar. "Voor elk schilderij dat ik afwerk, heb ik er zeker vijf of zes vernietigd. Wanneer ik voor mijn schildersezel ga staan, weet ik niet noodzakelijk wat ik precies ga doen. Soms vertrek. ik van een concreet idee, maar eens ik aan de slag ben, draait dat weer helemaal anders uit dan ik verwacht had. Andere keren laat ik gewoon de inspiratie opborrelen."
En die inspiratie haalt Bertrand uit de meest uiteenlopende hoeken: de actualiteit, beklijvende tv-programma' s en herinneringen aan zijn kindertijd. En al kun je in abstracte kunst vaak geen dingen uit de werkelijkheid herkennen, toch hangt aan elk van Bertrands werken een persoonlijk verhaal vast. Ook het geloof speelt een belangrijke rol in zijn oeuvre. Het is dan ook geen toeval dat hij zijn werken ondertekent met een aan de Bijbel ontleend pseudoniem: Amos, naar een profeet uit het Oude Testament. "Hij was een eenvoudige schaapherder die door God werd geroepen om in de grote stad te gaan profeteren, een opdracht waar hij aanvankelijk weinig voor voelde. In zekere zin was hij de verkeerde man op de verkeerde plaats, en zo voel ik me soms ook."
Opvolging…
Bertrand is echter niet alleen een bevlogen kunstenaar, maar ook een fiere grootvader. Op de tentoonstelling waren namelijk twee werkjes te zien zijn van zijn zevenjarig kleindochtertje Chloe. Het ene is volledig van haar eigen hand, het andere kwam tot stand met wat wijze raad van opa. "Ze heeft er aanleg voor", glimlacht Bertrand. "Net als ik gaat ze naar de academie. Het doet me plezier dat ze graag tekent en schildert, maar ze hoeft niet in mijn voetsporen te treden. Talent kun je immers op elke leeftijd ontdekken. Daar ben ik zelf het beste bewijs van."
Fotoalbum (klik hier)
Speech Karline Ramboer (klik hier)
Schepen van leefmilieu, evenementen,
cultuur, toerisme, erfgoed, Hout en Blooteland – archief
dierenwelzijn en Noord-Zuidbeleid
Stad Diksmuide