Herdenking - gebedsdienst 11 november 2013 in de kerk van Woumen

Wij komen vandaag eerst en vooral samen om hen te herinneren- we mogen ze niet vergeten - om hun namen te laten klinken en te bidden.

Heer wij hopen dat ze allen zijn thuisgekomen bij u want, zoals op die vele kerkhofkruisjes gegrift staat: hun namen zijn enkel bij God gekend .

Maar we komen ook samen om ons te bezinnen, want steeds luider klinkt de vraag: voor wie, voor wat in Gods naam, hebben zij hun leven, hun jonge leven moeten geven? Was dit alles wel nodig geweest of was het alleen maar hard pokerspel van enkele machtigen der aarde ?

Nooit meer oorlog ...

Wij die in Jezus mogen geloven weten een ding zeker: zo iets wil God niet, en de God van Jezus staat nooit aan de kant van mensen die geweld gebruiken!

Laten we dan in alle deemoed even ons hoofd buigen en vergeving vragen voor de kleine en grote ' oorlogen ' die we dagelijks voeren in ons gezin, onze buurt of waar dan ook. Maken we het even stil.

Eerste lezing:

Uit de profeet Jesaja (Jes. 2, 1-5)

Dit is het visioen van de profeet Jesaja.

Er komt een tijd dat de berg van de Heer

zal uitsteken boven alle heuvels

en dat de tempel van God op die berg rotsvast zal staan.

Alle stammen en volkeren zullen op weg gaan

en toestromen naar de heilige stad en zeggen :

Kom laat ons optrekken naar de berg van de Heer,

naar de tempel van onze God.

Hij zal ons de wegen wijzen die wij moeten gaan

en wij zullen zijn paden bewandelen.

Want in Jeruzalem geeft de Heer onderricht.

Daar zal Hij recht spreken over de volkeren

en de geschillen tussen de stammen oplossen.

Dan smeden zij hun zwaarden om tot ploegijzers

en hun speren tot sikkels.

Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander

en niemand zal hen nog leren oorlogvoeren.

Voorbeden:

1. Laten wij nu bidden tot God onze Vader, die ons de ware vrede schenken kan :

Wij bidden vandaag heel bijzonder voor de miljoenen gesneuvelden uit beide wereldoorlogen. In het bijzonder gedenken we vandaag de militaire en burgerlijke slachtoffers van de beide wereldoorlogen die hier te Woumen sneuvelden.

We luisteren nu naar het dodenappel

Uit de oorlog 1914- 1918

28 soldaten van Woumen, gesneuveld tijdens de eerste wereldoorlog en wiens naam vermeld staat op het dodenmonument.

Leon Boudeyn

Richard Brouckaert - Pius Bryon

René Coppenolle - Richard Couvreur

Aloïs Debruyne - Petrus Declerck

Alfons Decap - Leon Depoorter

Kamiel Depuydt - Emiel Desodt

Kamiel Desramaut - Oscar Desramaut

Henri Dewyze - Louis Duron

Almoezenier Duron - Camiel Serryn

Henri Serryn - Jules Tanghe

Achiel Taveime - Henri Vandamme

Jerome Vanhee - Henri Vanlerberghe

Camiel Vanrobaeys - René Vanstechelman

Richard Vanhauwe - Isidoor Vantoortelboom

Oscar Vermeersch - Jules Veryser

34 burgerlijke slachtoffers: mensen van Woumen, wiens naam eveneens vermeld staat op het dodenmonument voor de kerk.

André Accou - Aloïs Amery

Bruno Beauprez - Emelie Beauprez

Romanie Casteleyn - Henri Decoodt

Pieter Decramer - Camiel Dekemel

David Deleu - Henri Demeyer

Henri Dubreu - Elisa Durie

Petrus Gryson - Aloïs Hoomaert

Silvie Hoornaert - Henri Mackelberg

Karel Mackelberg - Aloïs Marchand

Karel Pollentier - Albert Gryson

Arthur Slembrouck - Henri Slembrouck

René Slembrouck - Christina Spruyt

Edmond Timperman - Pieter Vallaeys

Leon Vallaeys - David Igodt

Hector Igodt - Henri Vanlerberghe

René Van Peperstraete - Silvie Verhille

Louis Walleyn - Aloïs Seys

Op de gedenkplaat van het Belgisch Leger (in de muur van het gemeentehuis) 15 namen van de Campagnie wielrijders en een half peloton vrijwilligers van het eerste Lansiers, 4de Legerafdeling, geleid door Kapitein Jacquemin, gevallen voor de bevrijding van de Rhille op 28 september 1918.

Sergeant Gustaaf Heyvaert

Sergeant Maurits Lhermitte

De volgende wielrijders:

Pierre Bans - Albert Derese

Theofiel Deveireman - Jean-Baptist Goethals

Antoon Lambert - Jules Lefevre

Camiel Guerriau - Fernand Mayeur

Louis Raes - Louis Schoonjans

Emiel Viveire - Jozef Van Heist

Ruiter Mariën

33 soldaten gesneuveld bij het innemen van de Blankaart door het 20ste Linie regiment op 28 september 1918, onder bevel van Luitenant Colman

Arthur Bernard - Soldaat Borms

Arthur Buseyne - Alidoor Claeys

Gustaaf Debacker - Marcel De Bray

Pieter De Jonghe - Florent Dorsimont

Jozef Geertsen - Camiel Ghekiere

Filemon Hautenhuyze - Frans Janssens

Jozef Lood - Karel Moutiers

Leo Meersman - Pierre Motte

Jerome Notredame - Felix Peeters

Louis Strauwen - Camiel Ureel

Jan Vanderberk - Marius Vandervreken

Adolf Van Haelst - Georges Willems

Jacques Van Hamme - Cyriel Strauwen

Jozef Onghena - Jules Vanhoirsbilck

Leon Dazy - Pierre Hougardy

Louis Michiels - Louis Verwimp

Pierre Dusong

Tijdens de oorlog 40-45

Slachtoffers van Woumen:

Albert Deleu

Albrecht Ryckaert, politiek gevangene

En Gilbert Dupon

Engelse vliegeniers die hier begraven liggen

Officier Collings

Officier Sherwood: 19 jaar

Sergeant Nash :21 jaar

Sergeant Pickering

Sergeant Telrut

Soldaat Smith

en 4 onbekenden op wiens zerkje geschreven staat:

“Onbekend, maar door God gekend!”

gesneuveld tussen 26 en 28 mei 1940

1. Heer, onze God, dit zijn de namen van onze dierbaren die hun bloed gaven voor onze vrijheid.

Dat zij nu - gestorven als graankorrels in de aarde van het front - mogen delen in het volle leven van God zelf die geen van zijn mensen verloren laat gaan.

Laten wij bidden

2. Wij bidden ook voor de vele jonge mensen die ook op vandaag in een of andere oorlog hun leven hebben gelaten. Voor de duizenden wiens hart gebroken is omdat een echtgenoot, een vader of kind, een dierbare kapot geschoten werd.

Opdat in Gods naam de wapens mogen zwijgen en de liefde het moge winnen op de haat.

Laten wij bidden.

3. Voor ons allen : dat wij ons niet laten leiden door gevoelens van haat en afgunst maar mensen van vrede worden naar het voorbeeld van Jezus.

Laten wij bidden ...

Heer onze God,

verhoor deze gebeden die wij tot U richten. Sterk ons in dit samenzijn met de liefde van Jezus Christus die onze ware vrede is, nu en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Lied: 1000 soldaten van Willem Vermandere

Slottekst:

Ze liggen verspreid in weide , kerkhof en bos,

de strijders, met duizenden, zacht onder het mos.

Ze leven nog in ons en herademen

in najaarse lucht,

ze rusten nu stil na een dodelijke kogelvlucht.

De oorlogsgedachten, gedreven door de wind

en door de stormen hoog en ver

verspreiden als ’t ware

het nieuwe zaad over ons geliefd vaderland;

her en der.

We herdenken de strijders nu met een symbolische bloemenpracht,

de vredesgedachten glijden stil in een eind’loze nacht.

Waarom is er nu nog oorlog?

Kan er geen vrede zijn?

Er suizen overal kogels in of over je heen?

Moet het wel echt zo zijn?

Vele mensen sterven op een wrede manier.

Moet het dan gebeuren

en ... waarom hier?

Kon ik me maar verstoppen

in het bos, de hei of het Blankaartriet,

dat er geen enkele vijandige soldaat mij nog ziet.

Als de oorlog gedaan is,

roepen alle mensen “Vrede”.

Ze riepen het bij de eerste

maar toch kwam er een tweede ... oorlog!!

De vredeshemel hangt

diepblauw te gloren of is het grijsblauw?

En alles wordt zo stil,

ui het dal der oorlogsherinnering.

Jeugd van heden,

u kent de oorlog niet, allee uit boeken of TV.

Maar denk er soms aan,

en brengen jullie weer licht en vrede

in deze schamele vredestijd.

(tekst door José Claeys + )

Slotgebed:

God onze Vader, wij mochten hier samen zijn

om ons te laten sterken door uw Woord.

Schenk ons uw Geest van liefde om overal en altijd

de vrede, die Gij hebt nagelaten, te bevorderen.

Dat vragen wij U, die met de Zoon en de heilige Geest leeft tot in eeuwigheid. Amen.

Kruisteken

In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, Amen.

Aan u allen een behouden thuiskomst