Thema: De grondslag van mijn leven.
Wat ik vraag:
dat ik God ervaar
als de grondslag van mijn leven,
dat Hij mijn doen en laten doordrenkt –
dat ik de innerlijke vrijheid voel
die voortkomt uit die ervaring.
Ik ben naar deze kapel gekomen met een verlangen of, minstens, met een zoekend hart. Voor de meditatie begint, plaats ik mijzelf voor God die ook verlangend naar mij kijkt.
Gebed:
Ik kom even naar U toe,
mijn God,
stil en vol eerbied,
dankbaar wetend
dat U mij kent,
helemaal,
dat U op mij wacht
en naar mij verlangt,
zoals mijn hart naar U verlangt…
En alles wordt stil.
*
Lied: Bless the Lord Taizé
https://www.youtube.com/watch?v=t4Svh-9ohg4
Bless the Lord, my soul, and bless God’s holy name.
Bless the Lord, my soul, who leads me into life.
Prijs de Heer mijn ziel, en prijs zijn heilige naam.
Prijs de Heer mijn ziel, die mij het leven geeft.
Lucas 5, 15-16
…. het nieuws over hem (Jezus) verspreidde zich juist verder, en grote mensenmassa’s verzamelden zich om naar hem te luisteren en zich van hun ziekten te laten genezen. Hijzelf trok zich geregeld terug op eenzame plaatsen om er te bidden.
Ik stel mij de situatie voor. Jezus wordt door talloze mensen gevolgd. Maar Hij zoekt steeds de eenzaamheid op om te bidden. Ik kijk naar hem wanneer Hij helemaal alleen naar een eenzame plek loopt. Misschien volg ik hem op een afstand. Ik zie de plaats die Hij kiest en de houding die Hij aanneemt om te bidden. Ik neem de tijd om dat beeld helemaal op te nemen. Is het nacht of dag? Schijnt de maan of de zon op hem? Zit Hij, knielt Hij of staat Hij? Is Hij op een berg of een rots of in een olijventuin of een andere plek? Is de plek kaal of zijn er planten, bosjes, bloemen? Is het koud of warm?
*
Als het mij gelukt is een helder beeld van Jezus die alleen bidt te vormen, wat doet dat beeld met mij? Wat raakt mij het meest?
*
Ik probeer me voor te stellen hoe God naar Jezus kijkt terwijl Hij bidt. En dan laat ik het echt tot mij doordringen dat God ook zo naar mij kijkt. Terwijl ik hier zit. Ik probeer die blik toe te laten.
*
In stil gebed bleef Jezus met de Vader verbonden. Die verbondenheid tekende alles wat hij deed. God was de grondslag van zijn leven. Verlang ik naar die verbondenheid met God in mijn leven?
*
Mattheus 11, 25-26
In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo hebt u het gewild.
Jezus jubelt zijn dankbaarheid uit. Omdat alles om God gaat. Meer ingewikkeld is het niet. Ik haal een moment voor ogen wanneer ik grote dankbaarheid ervoer. Misschien een moment wanneer ik God loofde. Om iets in de natuur, om een stuk muziek of om iemand. Wat deed die ervaring met mij? Kon ik iets voelen van die innerlijke vrijheid die Jezus bezielde?
Lied: Bless the Lord Taizé