Welkom bij deze internet meditatie. Het thema is “Een lichaam voor de Geest”
Voor de meditatie word ik bewust van de plaats waar ik ben, van mijn omgeving en plaats mijzelf voor God die ook verlangend naar mij kijkt.
Jezus is het hart van het lichaam, dat zijn Geest krijgt: de kerk. Hij blijft onze leraar, die een beroep doet op ons hart. Het zal altijd gaan om geloof, om voortdurende bekering.
dat ik de verrezen Heer,
zijn werk in mij laat doen;
dat ik mij laat raken door zijn kracht,
en die in mij toelaat;
dat ik een apostel kan zijn.
Adoro te devote, latens Deitas,
Quæ sub his figuris vere latitas;
Tibi se cor meum totum subjicit,
Quia te contemplans totum deficit.
Visus, tactus, gustus in te fallitur,
Sed auditu solo tuto creditur.
Credo quidquid dixit Dei Filius;
Nil hoc verbo veritátis verius.
O memoriale mortis Domini!
Panis vivus, vitam præstans homini!
Præsta meæ menti de te vívere,
Et te illi semper dulce sapere.
Pie Pelicane, Jesu Domine,
Me immundum munda tuo sanguine:
Cujus una stilla salvum facere
Totum mundum quit ab omni scelere.
Jesu, quem velatum nunc aspicio,
Oro, fiat illud quod tam sitio:
Ut te revelata cernens facie,
Visu sim beátus tuæ gloriæ.
Amin.
Ik aanbid met eerbied U, verborgen God,
die hier onder tekens waarlijk Zich verschuilt:
aan U onderwerpt zich heel en al mijn hart,
want U schouwend weet ik dat het niets vermag.
Oog en smaak en tastzin wordt in U misleid,
het geloof steunt veilig slechts op het gehoor;
ik geloof al wat Gods Zoon verkondigd heeft,
niets is meer waar dan het woord der Waarheid zelf.
O gedachtenisteken van des Heren dood,
levend Brood,dat aan den mens het leven geeft,
geef mij dat mijn geest in U zijn leven vindt,
geef hem als zijn zoetheid U te smaken steeds.
Pelikaan vol goedheid, Jesus onze Heer,
reinig mij, onreine, door uw zuiver Bloed,
waarvan éne druppel zelfs verlossen kan
heel het wereldrond van al zijn zondigheid.
Jesus, dien gesluierd ik hier nu aanschouw,
moge lessen, bid ik, zich mijn grote dorst;
dat ik ongesluierd ziende uw aangezicht,
zalig zij door 't schouwen van uw heerlijkheid.
Amen.
De vele tekenen en wonderen die de apostelen verrichtten, vervulden iedereen met ontzag. Allen die het geloof hadden aanvaard, bleven bijeen en hadden alles gemeenschappelijk.
De eerste volgers van Christus blijven bijeen en hadden alles gemeenschappelijk. Ze waren als een lichaam met Jezus als hun kloppend hart. Ik stel me deze situatie voor en gebruik daarbij al mijn zintuigen. Wonen ze samen of ontmoeten ze elkaar op een vast plek? Ik probeer stil te staan bij de gevoelens die ik bij deze voorstelling ervaar.
Ze verkochten al hun bezittingen en verdeelden de opbrengst onder degenen die iets nodig hadden.
De liefde van de eerste gemeente was een van waarlijk liefhebben. Verbonden door de liefde van Jezus was men bereid om elkaar te geven en te vergeven. Herinner ik me mensen die het beste met mij voor hebben of hadden? Welke gevoelens ervaar ik als ik daar aan hen denk?
Elke dag kwamen ze trouw en eensgezind samen in de tempel, braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden in een geest van eenvoud en vol vreugde.
Elke dag wacht Jezus in stilte en onopgemerkt om binnen te komen in ons hart. Om een te zijn met hem. Als één lichaam. Kan ik één zijn met hem en met hen die hem volgen? Kan ik zijn kracht en zijn geest toelaten in mij?
Ze loofden God en stonden in de gunst bij het hele volk. De Heer breidde hun aantal dagelijks uit met mensen die gered wilden worden.
Ik denk terug aan de afgelopen weken. Aan mijn gedachten en gebeden, aan de betekenis van zijn woorden voor mij in deze tijd. Aan de mensen die zijn en mijn steun het hartste nodig hebben. Welke nieuwe inzichten heb ik gewonnen?