De kracht van de geboren Koning

Hartelijk welkom bij deze zaterdagochtend meditatie op de eerste dag van 2022. Wij wensen u allen een gezegend en gelukkig nieuwjaar. Wij bidden samen voor vrede op aarde en voor vrede in onze harten.

Thema:

Enkel wie het aandurft, ziet de volle omvang van wat hier gaande is: een kind, onder eenvoudige omstandigheden geboren, zal een langverwachte belofte vervullen en het leven van velen veranderen.

Misschien wil ik vragen:

Dat het besef in mij groeit van wat hier gebeurt; dat ik deze koning kan erkennen en zijn kracht in mij toelaten.

Ik neem plaats voor God die op mij wacht en naar mij verlangt en ik laat zijn vriendelijke en liefdevolle blik toe.

Lied: Nunc dimittis Taizé

Nunc dimittis servum tutum,

Domine,

Secundum verbum tuum

In pace

Nu laat U,

Heer,

uw dienaar in vrede heengaan,

zoals U hebt beloofd.

https://www.youtube.com/watch?v=SRjSiduxioM

https://open.spotify.com/track/1RzWGdhnFAEGLVTMXUv0lD?si=89501dee9f86448a

Lucas 2, 25-32

Er woonde toen in Jeruzalem een zekere Simeon. Hij was een rechtvaardig en vroom man, die uitzag naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken, en de heilige Geest rustte op hem. Het was hem door de heilige Geest geopenbaard dat hij niet zou sterven voordat hij de messias van de Heer zou hebben gezien. Gedreven door de Geest kwam hij naar de tempel

Gedreven door de Geest ging Simeon naar de tempel. Zijn geloof in de goedheid van God was groot. Zijn geloof dat hij, als trouwe dienaar van God, de beloofde Messias zou mogen zien was ook groot. Vol verlangens ging hij naar de tempel. Ik overweeg met welke verlangens ik naar deze kapel ben gekomen.

Gedreven door de Geest kwam hij naar de tempel, en toen Jezus’ ouders hun kind daar binnenbrachten om met Hem te doen wat volgens de wet gebruikelijk is, nam hij het in zijn armen en loofde hij God met de woorden:

‘Nu laat U, Heer, uw dienaar in vrede heengaan, zoals U hebt beloofd. Want met eigen ogen heb ik de redding gezien die U bewerkt hebt ten overstaan van alle volken: een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen en dat tot eer strekt van Israël, uw volk.’

Ik neem plaats in dit verhaal en ik kijk aandachtig naar Simeon die in gebed in de tempel zit. Ik zie Maria en Josef binnenkomen met Jezus. Ik zie hoe Simeon naar Jezus en zijn ouders kijkt. Ik blijf kijken terwijl Simeon zich realiseert dat dit klein, kwetsbaar kind de beloofde redder is. Wat zie ik in zijn ogen? Ik kijk terwijl hij naar Maria loopt en haar vraagt om toestemming het kind vast te houden. Ik kijk naar hem wanneer hij vol tederheid Jezus in zijn armen neemt.

Het grote mysterie van de Messias is aan Simeon geopenbaard. Misschien heb ik zelf zoiets meegemaakt: een glimp van het geheim, een persoon die het mysterie voor mij openbaarde of een moment van diepe vrede. Of misschien verlang ik naar deze openbaring en wil ik zelf het kind Jezus even in mijn armen vasthouden. Ik blijf even stil bij het mysterie van Gods kracht in dit klein, kwetsbaar kind.

En, als ik het Kerstkind niet alleen in mijn armen opneemt maar ook in mijn hart, wat zou dat voor mij betekenen? Misschien heb ik al ontmoetingen meegemaakt wanneer ik bewust ben geweest van een ‘Simeon ervaring’. Misschien verlang ik naar zo’n ervaring van diepe vrede.