Thema: De kracht van de geboren koning
Inleiding
Welkom bij deze zaterdagochtendmeditatie. Het thema is De kracht van de geboren koning
Het thema van de week:
Enkel wie het aandurft,
ziet de volle omvang van wat hier gaande is:
een kind,
onder eenvoudige omstandigheden geboren,
zal een langverwachte belofte vervullen
en het leven van velen veranderen.
Wat ik vraag:
dat het besef in mij groeit
van wat hier gebeurt;
dat ik deze koning kan erkennen,
zijn kracht in mij toelaten;
dat ik mijn eigen reacties beter kan zien
naast die van de mensen
die Hem geboren zien worden.
Ik ben naar deze kapel gekomen met een verlangen of, minstens, met een zoekend hart. Voor de meditatie begint, plaats ik mijzelf voor God die ook verlangend naar mij kijkt.
Lied: Nunc dimittis (de Lofzang van Simeon)
https://open.spotify.com/track/6sT4jkFs3OS15kuu0vlW2V
Vertaling NBV 2004
Nu laat u, Heer, uw dienaar in vrede heengaan,
zoals u heeft beloofd.
Want met eigen ogen heb ik de redding gezien
die u bewerkt heeft ten overstaan van alle volken:
een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen
en dat tot eer strekt van Israël, uw volk.’
Tekst: Lukas 2, 25-33 (NBV 2005)
Er woonde toen in Jeruzalem een zekere Simeon. Hij was een rechtvaardig en vroom man, die uitzag naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken, en de heilige Geest rustte op hem. Het was hem door de heilige Geest geopenbaard dat hij niet zou sterven voordat hij de Messias van de Heer zou hebben gezien.
Gedreven door de Geest kwam hij naar de tempel, en toen Jezus’ ouders hun kind daar binnenbrachten om met hem te doen wat volgens de wet gebruikelijk is, nam hij het in zijn armen en loofde hij God met de woorden: ‘Nu laat u, Heer, uw dienaar in vrede heengaan, zoals u hebt beloofd. Want met eigen ogen heb ik de redding gezien die u bewerkt hebt ten overstaan van alle volken: een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen en dat tot eer strekt van Israël, uw volk.’
Zijn vader en moeder waren verbaasd over wat er over hem werd gezegd. Simeon zegende hen en zei tegen Maria, zijn moeder: ‘Weet wel dat velen in Israël door hem ten val zullen komen of juist zullen opstaan.
Hij zal een teken zijn dat betwist wordt, en zelf zult u als door een zwaard doorstoken worden. Zo zal de gezindheid van velen aan het licht komen.’
Meditatie:
1. Jozef en Maria zijn na de geboorte van hun kindje Jezus, naar Joods gebruik, naar de tempel van Jerusalem gegaan. Ik probeer me de situatie voor te stellen. Hoe zou de tempel er van binnen uit zien. Is het er klein of groot? Is het helder verlicht of eerder duister en donker? Ruik ik wierook? Is het er koud of juist warm? In de tempel is ook Simeon. Ik zie zijn gezicht als hij Maria met Jezus in haar armen binnen ziet binnenkomen. Kijkt hij verbaasd of juist gelukzalig?
2. De hoogbejaarde Simeon is daar in de tempel met een groot verlangen gekomen. Het is hem door de heilige geest ingegeven om naar de tempel te komen Door welke verlangen ben ik naar deze kapel gekomen? Welk verlangen of welke verwachting draag ik misschien al jarenlang met mij mee?
3. Simeon is zo bevangen door de situatie dat hij een Hymne voor God zingt. Met zijn eigen ogen ziet hij de redding van de mensen. Het licht is geopenbaard. Naar wie hij zijn hele leven op zoek was is nu geopenbaard. Hij kan nu in vrede afscheid van dit leven nemen. Wanneer raakte ik bevangen door de openbaring van het licht ? Herinner ik me mijn gevoelens van dat bijzondere moment?
4. Simeon spreekt een zegen over de ouders en Jezus uit en zegt tot Maria dat haar Kind een teken van God is. Wat zal dat een grote verrassing voor Jozef en Maria zijn geweest. Ik stel me hun verbazing voor. Wat ervaar ik als ik hen gezamenlijk zie in de tempel. Ervaar ik dat moment als een zegen? Welke gevoelens beleef ik daarbij?
5. Ter afronding denk ik na over mezelf en wat dit alles te maken heeft met mij. Hoe ben ik bij dit verhaal betrokken? Wat leert God mij terwijl ik bid over dit verhaal? Waarheen zou God me kunnen leiden?