De weg naar Jeruzalem is beëindigd. Wij sluiten ons aan bij de pelgrims die het paasfeest komen vieren. Wij zijn getuigen hoe Gods liefde gestalte krijgt.
Ik zou kunnen vragen dat ik mij opgenomen weet bij zijn geliefde leerlingen.
“Prijs de Heer, die mij het leven geeft”. Hier spreekt dankbaarheid uit. Hoe is dat voor mij, kan ik dankbaar zijn voor het leven mij gegeven?
Jezus zei tegen zijn leerlingen: “zoals jullie weten is het over twee dagen Pasen, en dan wordt de Mensenzoon overgeleverd om gekruisigd te worden.”
Stel je voor dat jij je onder het gehoor van Jezus bevindt. Bij zijn geliefde leerlingen of op een afstand. Hoe zou mijn reactie zijn als Jezus zegt dat Hij gekruisigd gaat worden.
Toen kwamen de hogepriesters en de oudsten van het volk bij elkaar in het paleis van de hogepriester die Kajafas heette. Ze maakten plannen om Jezus met een list in handen te krijgen en ter dood te brengen. Ze zeiden:” Niet op het feest, er moet onder het volk geen opschudding ontstaan.”
Iets met list en handigheid voor elkaar krijgen. Soms iets kleins, soms iets onherroepelijks. Soms omwille van de lieve vrede.
Heb ik zelf wel eens zoiets gedaan of zelf ervaren?
Toen ging een van de twaalf, die Judas Iskariot heette, naar de hogepriesters en zei:” Wat wilt u me geven als ik Hem aan u overlever?” Ze telden dertig zilverstukken voor hem uit. Vanaf toen zocht hi een gunstig moment om Hem over te leveren.
Iemand overleveren, letterlijk of figuurlijk. Hier gaat het om Jezus.
Hoe komt dit bij mij binnen? Hoe voel ik mij hierbij?