Welkom bij deze zaterdagochtend meditatie. Het thema is Leren leven met een dode.
Jezus’ leerlingen moesten de schok verwerken, dat Jezus werkelijk dood was. Maar zijn dood maakt zijn leven pas ten volle zichtbaar. De dood maakt een mens stil – hoe meer betrokken, des te intenser. Het is goed te verwijlen bij deze werkelijkheid: liefde zal niet sterven.
Voor de meditatie begint, plaats ik mijzelf voor God die in de stilte aanwezig is en met liefde naar mij kijkt.
dat ik, bij herhaling
de gebeurtenissen van de afgelopen dagen
tot mij kan laten doordringen:
dat ik mij verbonden kan weten
met wie Jezus achterliet;
dat ik de werkelijkheid van mijn leven
onder ogen kan zien.
Plorans ploravit in nocte
et lacrimae eius in maxillis eius.
Heel de nacht weent zij,
haar wangen zijn nat van tranen
https://www.youtube.com/watch?v=JZNuvNd04Is
Nadat Jezus ervan gedronken had zei hij: ‘Het is volbracht.’ Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.
Ik stel me de situatie voor. Ik gebruik daarbij al mijn zintuigen. Ik zie Jezus aan het kruis. Hij is zojuist gestorven. Voor het kruishout op de heuvel van Golgotha staan meerdere vrouwen te wenen. Vrouwen die zielsveel van Jezus hielden. Ze steunen elkaar in het verdriet. Een van hen is Maria, de moeder van Jezus. Het onvoorstelbare is gebeurd; haar zoon is gestorven. Wat moet dat een ongelofelijke schok voor haar zijn geweest om Jezus daar aan het kruis te zien sterven. Zie ik haar intense verdriet en pijn op haar gezicht? Welke gevoelens ervaar ik als ik Maria voorstel hier samen met de andere vrouwen voor de gestorven Jezus?
Na deze gebeurtenissen vroeg Josef uit Arimatea – die uit vrees voor de Joden in het geheim een leerling van Jezus was – aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht meenemen. Pilatus gaf toestemming en Josef nam het lichaam mee.
Maria ziet hoe Jezus liefdevol van het kruis wordt gehaald. Haar prachtige zoon die met zoveel compassie de liefde van God voorleefde is nu een dood en verstild mens. Simeon voorspelde na Jezus geboorte grote dingen over Jezus, maar hij zei ook dat Maria zich ooit zou voelen alsof ze met een lang zwaard werd doorboord. Op dit tragische moment herinnert ze mogelijke de woorden van Simeon. Wat zou ik willen zeggen om haar te troosten?
Nikodemus, die destijds ’s nachts naar Jezus toe gegaan was, kwam ook; hij had een mengsel van mirre en aloë bij zich, wel honderd litra. Ze wikkelden Jezus’ lichaam met de balsem in linnen, zoals gebruikelijk is bij een Joodse begrafenis.
De vrienden en familie van Jezus spannen zich in om hem op een waardige manier te begraven. Zij zijn verbonden met Jezus om dat ze zielsveel van hem houden. Hij heeft hen de liefde en compassie van God laten ervaren. Hij deelde in hun mens zijn. Diep getroffen door zijn lijden en dood zijn ze verbonden met hem. Ben ik op dit moment verbonden met mensen die nu sterven of onlangs gestorven zijn? Voel ik me geroepen om iets dierbaars te beteken voor iemand die nu leert om te gaan met de dood?
Dicht bij de plaats waar Jezus gekruisigd was lag een olijfgaard, en daar was een nieuw graf, waarin nog nooit iemand begraven was. Omdat het voor de Joden voorbereidingsdag was en dat graf dichtbij was, legden ze Jezus daarin.
Ik neem de tijd om te overdenken wat deze meditatie betekent op dit moment van mijn leven.