Vandaag zijn wij met Jezus op de berg. De grote mensenmassa die hem volgt, is met hem meegekomen. Ze hangen aan zijn lippen.
Die toespraak van Jezus, de Bergrede is als het ware de grondwet van het Rijk Gods.
Ik zou kunnen vragen dat ik mij door Jezus laat aanspreken als was ik onder zijn gehoor. Dat Hij mijn hart raakt.
Hoor. Maar ik kan niet horen.
Mijn oren dichtgestopt.
Mijn adem opgekropt.
Mijn hart van leegte zwaar.
Ik ben nog niet geboren.
Ik ben niet. Niet waar.
Hoor. Maar ik wil niet horen.
Zou ik uw woord verstaan,
ik moest uw wegen gaan,
u volgen hier en nu.
Ik durf niet zijn geboren
en leven toe naar U.
Hoor, roept Gij in mijn oren
en jaagt mijn angst uiteen.
O stem door merg en been
verwek mij uit het graf,
uw mens opnieuw geboren -
o toekomst, laat niet af.
Horen, biddend luisteren naar het evangelie. God, die in mijn oren roept, tot mijn binnenste toelaten. Proberen te onderscheiden waar ik geraakt word, welke woorden mij bewegen.
Attent zijn voor wat mij innerlijke vrede geeft. Wat bij mij dankbaarheid oproept.
Wij stellen ons voor dat wij bij Jezus op de berg zijn
en zoeken daar een plekje.
Ver weg, op een afstandje of misschien aan zijn voeten.
Ik doe wat goed is voor mij.
Jezus zegt: “Maak je niet bezorgd over wat je zult eten of drinken om in leven te blijven, en ook niet over de kleding voor je lichaam. Is het leven niet meer dan het eten, en het lichaam niet meer dan de kleding?
Wat is het leven dan wel voor mij? Wat is het meer dan het zorgen voor de praktische zaken om in leven te blijven?
Welke diepere betekenis, welke zin, geef ik aan mijn leven?
Kijk naar de vogels van de hemel: ze zaaien niet en maaien niet en oogsten niet, je hemelse Vader voedt ze. Zijn jullie niet meer waard dan vogels? Wie van jullie kan met al zijn zorgen een el toevoegen aan zijn leven? En wat maak je je bezorgd over je kleren? Leer van de lelies op het veld hoe ze groeien. Ze werken niet, ze spinnen niet. Maar ik zeg jullie: zelfs Salomo met al zijn pracht en praal ging niet gekleed als een van hen.
Mij niet bezorgd maken om mijn dagelijks bestaan. Niet voor mij zelf, voor mijn gezin, en niet voor mijn naasten. Het lijkt zo makkelijk gezegd, zo geruststellend. Maar hoe kinkt dit in mijn oren als ik denk aan mijzelf in relatie tot de wereld om mij heen?
Vraag je dus niet bezorgd af: Wat zullen we eten? Wat zullen we drinken? Wat zullen we aantrekken? Want naar dat alles zijn de heidenen op zoek. Jullie hemelse Vader weet wel dat je dat alles nodig hebt.
Zoek eerst het Koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan krijg je dat alles erbij.
Maak je dus niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal zich wel bezorgd maken over zichzelf. Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.
Het Koninkrijk van God zoeken en vinden, daar gaat het om zegt Jezus, dan zal ik ook geen zorgen meer hebben om de dag van morgen.
Maar wat is dat Koninkrijk van God dan voor mij? Welke weg moet ik dan volgen om dat te vinden?
We sluiten af met het gebed dat Jezus zijn leerlingen leerde bij de Bergrede
Onze Vader…