Thema: Liefde.
Inleiding
Welkom bij deze zaterdagochtend meditatie. De thema is liefde: liefde zoals Jezus toonde: liefde die totale zelfgave is. Een zeer intense liefde. Begin van de meditatie plaats ik mijzelf voor God die met liefde, naar mij kijkt.
*
Ik begin de meditatie met mijn verlangens. In alle eerlijkheid. Wat verlang ik eigenlijk? Ten diepste.
*
Tekst en meditatie: Johannes 12, 1-3
Zes dagen voor Pesach ging Jezus naar Betanië, naar Lazarus die hij uit de dood had opgewekt. Daar hield men ter ere van hem een maaltijd; Marta bediende, en Lazarus was een van de mensen die met hem aanlagen.
Jezus is op weg naar Jeruzalem. Een weg die leidt naar het lijden en de dood. Dat weet Hij. Maar zwichten voor angst wil Hij niet. Zijn opdracht wil Hij volbrengen: de opdracht om Gods innige liefde voor ons te openbaren. De blijde boodschap duidelijk doorgeven dat liefde sterker is dan de dood.
Jezus zoekt troost en kracht bij zijn dierbare vrienden. Ik kijk naar Jezus die plaats neemt bij zijn vrienden en ik zoek mijn eigen plek in deze tafereel zodat ik goed kan waarnemen wat er hier gebeurt.
*
Maria nam een kruikje kostbare, zuivere nardusolie, zalfde de voeten van Jezus en droogde ze af met haar haar. De geur van de olie trok door het hele huis.
Maria houdt veel van Jezus. Zij heeft vaak aan zijn voeten gezeten om naar hem te luisteren en nu toont zij haar liefde voor hem door zijn voeten met kostbare nardusolie te zalven en ze af te drogen met haar haar. Ik kijk aandachtig naar Maria terwijl zij zijn voeten zalft. Hoe kijkt zij naar Jezus? Wat zie ik in haar ogen?
*
Het tedere gebaar van Maria maakt het voor Jezus duidelijk dat zij zijn opdracht aanvaardt. Zij houdt hem niet vast. Jezus loslaten is voor haar ook een lijdensweg: afsterven. Een consequentie van liefhebben. Ik kijk naar Jezus. Wat betekent het gebaar van Maria voor hem?
*
Na zijn bezoek aan zijn vrienden volgt Jezus zijn weg naar Jeruzalem. Hij onderricht zijn leerlingen over het lijden dat onvermijdelijk komt. Hij zegt:
“Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.”
Terwijl ik naar het lied luister, overweeg ik zijn woorden.
Lied: Unless a grain of wheat shall fall.
https://www.youtube.com/watch?v=LBt7ZOTKh_Y
OF
https://open.spotify.com/track/0TzfB58fVMCnbVFmYGDjid?si=U3nMTREuRjiT5HSEonkghA
Unless a grain of wheat shall fall upon the ground and die, it remains but a single grain with no life.
1. If we have died with him, then we shall live with him; if we hold firm, we shall reign with him.
2. If anyone serves me, then they must follow me; wherever I am, my servants will be.
3. Make your home in me as I make mine in you; those who remain in me bear much fruit.
4. If you remain in me and my word lives in you; then you will be my disciples.
5. Those who love me are loved by my Father; we shall be with them and dwell in them.
6. Peace I leave with you, my peace I give to you; peace which the world cannot give is my gift.
Bernadette Farrell
Als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het maar één enkele graankorrel met geen leven.
1. Als wij met hem sterven, zullen we met hem leven; als we volharden, zullen we ook met hem heersen.
2. Wie mij dient, moet mij volgen; waar ik ben, zullen mijn dienaars ook zijn
3. Laat mij jullie woning zijn zoals ik bij jullie woon; wie in mij blijft zal veel vrucht dragen.
4. Als jullie in mij blijven en mijn woord in jullie leeft; zullen jullie mijn leerlingen zijn.
5. Wie van mij houdt wordt door mijn Vader bemind; wij zullen bij hen zijn en in hen wonen.
6. Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie; vrede zoals de wereld die niet geven kan is mijn geschenk.
Bernadette Farrell
De meditatie begon met mijn verlangens. Ik haal ze weer voor de geest. Wat verlang ik nu? Verlang ik Jezus te volgen op zijn weg van intense liefde, wetend dat het lijden onvermijdelijk samen valt met liefhebben?
*
Thema van deze week (Voor verder bezinning)
Die gezindheid moet onder u heersen
die ook in Christus Jezus was:
Hij die bestond in de gestalte van God
heeft er zich niet aan willen vastklampen
gelijk aan God te zijn.
Hij heeft zichzelf ontledigd en
de gestalte van een slaaf aangenomen.
Hij is aan de mensen gelijk geworden.
En als mens verschenen
heeft Hij zich vernederd;
Hij werd gehoorzaam tot de dood,
de dood aan een kruis.
Filippenzen 2, 5-8