Thema: In gebreke gebleven.
Inleiding
Niemand is vrij van schuld,
zolang er ongelijkheid is,
en menselijk ongeluk,
relaties die gebroken zijn
waar ik zelf mede oorzaak van ben.
Zonder de ervaring van een liefde
die groter is dan de mijne,
zou het leven ondraaglijk zijn.
Wat ik vraag:
dat ik tot inkeer kom en erken,
dat mijn in gebreke blijven
sociale gevolgen heeft;
dat ik mijn plaats mag vinden
in een wereld die onaf is
en ik niet aan God en mensen
voorbij leef.
Lied: Dans nos obscurités (Als alles duister is)
Dans nos obscurités,
alume le feu qui ne s'éteint jamais,
qui ne s'éteint jamais.
Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft,
vuur dat nooit meer dooft.
https://www.youtube.com/watch?v=3A7TIAudxkM
Tekst en meditatie: 1Johannes 1,5-2,2
God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis.
Geen spoor van duisternis. Alleen licht; liefde, mededogen, barmhartigheid. Zo is God. Vanuit dat licht kijkt Hij naar ons. Alleen met liefde: onvoorwaardelijke liefde voor ons zoals wij zijn. Ik probeer dit echt tot mij door te laten dringen.
Als we zeggen dat we met hem verbonden zijn terwijl we onze weg in het duister gaan, liegen we en leven we niet volgens de waarheid. Maar gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde. Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. Als we zeggen dat we nooit gezondigd hebben, maken we hem tot een leugenaar en is zijn woord niet in ons. Kinderen, ik schrijf u dit opdat u niet zondigt. Mocht een van u echter toch zondigen, dan hebben wij een pleitbezorger bij de Vader: Jezus Christus, de rechtvaardige.
Het verschil tussen het licht van Gods liefde; hoe Hij naar mij kijkt, en hoe ik met mensen omga, in het verleden maar ook nu, is soms groot. Johannes nodigt mij uit om alles wat mij van Gods licht scheidt voor Jezus te brengen: mijn onvermogen anderen lief te hebben, mijn ongeduld, mijn woede, mijn zelfgerichtheid. Ik kijk met openheid naar mijn eigen duisternis en ik leg het bij Jezus neer.
Hij (Jezus Christus) is het die verzoening brengt voor onze zonden, en niet alleen voor die van ons, maar voor de zonden van de hele wereld.
Jezus openbaart de mateloze liefde en vergeving van God voor mij en voor alle mensen. Hij kijkt naar ons en verlangt dat wij in het licht wandelen. Hij wenkt mij weg van mijn duisternis. Wenkt mij naar het licht: naar een leven uit liefde en vergevingsgezindheid. Dat ook ik barmhartigheid, vergeving en liefde aan anderen mag tonen. Heer Jezus, leer mij uw manier van kijken!
Lied: Dans nos obscurités (Als alles duister is)
https://www.youtube.com/watch?v=3A7TIAudxkM