Wie is het door wie ik mij laat inspireren? Wie boeit mij, geeft mij oriëntatie voor mijn leven? Jezus wordt Heer en Christus genoemd, Messias, de werkelijke koning. Ik zou kunnen vragen dat ik vinden mag wat ik zoek. De mens die mijn leven zin geeft, de God van Liefde.
Geschreven staat dat uw Messias komt
op zonnevlagen, vleugels van genezing
en dat Gij komt in hem – wees hier aanwezig
opdat wij in ons vlees uw Naam aanschouwen.
Verschijn. De nacht is diep, de dagen leeg.
De mensen sterven en zijn niet gelukkig.
Zoals uw woord in den beginne sprak
zoals uw licht in den beginne lichtte
zo kome uw messias, uw knecht- koning
een mens, waarin Gij u te kennen geeft.
In diepe nacht is hij de weg gegaan
die in de afgrond voert der sprakelozen.
Wees hier aanwezig, nu – als toen in hem.
Wij waren ver weg, Gij een vreemde god,
een onbekende naam, één van de velen.
Maar hij heeft ons uw Naam bemind gemaakt –
Een zoon van uw Tora, in u geworteld
die ons geworden is tot heer en meester.
Geschreven staat dat uw Messias komt, op zonnevlagen, vleugels van genezing”
Stellen wij ons erop in dat in deze Adventtijd ook mijn Messias vanmorgen voor mij hier wil komen en ik hier in vreugde, bij een liefdevolle God, aanwezig mag zijn.
Toen Hij aan het meer van Genesaret stond en de mensenmenigte zich om Hem verdrong om het woord van God te horen, zag Hij twee boten bij het meer liggen. De vissers waren van boord gegaan en spoelden de netten. Hij stapte in een van de boten, die van Simon, en vroeg hem een eindje van het land af te varen. Hij ging zitten en vanuit de boot gaf Hij de mensen onderricht.
Stel je deze situatie eens voor… een groot meer met vissersboten, een mensenmenigte en Jezus. Jezus zoekt de rust van het water om de mensen te kunnen toespreken. is dat voor mij ook mogelijk om zo mijn leven in te richten
dat ik Hem kan horen, en verstaan wat Hij tegen mij zegt?
Toen Hij uitgesproken was, zei Hij tegen Simon: “Vaar nu het meer op naar diep water. Daar moeten jullie je netten uitwerpen.” “Meester, “antwoordde Simon,” de hele nacht hebben we ons al afgetobd zonder iets te vangen. Maar als U het zegt, zal ik de netten uitwerpen.”
Als U het zegt, zal ik het doen… Overgave, misschien meer met gevoel dan verstand, maar heel bewust. Iemand met idealen volgen. Op basis van groot vertrouwen. Herken ik dit in mijn leven, of verlang ik hiernaar?
Dat deden ze en ze vingen zo’n massa vis dat hun netten ervan scheurden. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Die kwamen, en beide boten vulden ze tot zinkens toe. Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op z’n knieën voor Jezus en zei: “Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens.” Want schrik had hem, en allen die bij hem waren, bevangen, vanwege de vissen die ze samen gevangen hadden. Zo verging het ook Jacobus en Johannes, zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten.
Een ommekeer ten goede. Niet verwacht en toch gekregen.
Met Jezus als middelaar. Kan ik in mijn leven momenten zien waarin mij zo maar goede dingen toevielen. Of toch niet zomaar….
Maar Jezus zei tegen Simon: “Wees niet bang. Voortaan zul je mensen vangen.” Ze brachten de boten aan land, lieten alles achter en volgden Hem.
Niet bang zijn om idealen na te streven, je hart volgen,
je roeping. Keuzes maken kan pijn doen,
maar ook diepe innerlijke vreugde geven.
Zijn er in mijn leven mensen die mij, net als Jezus doet, oproepen om het goede na te volgen?
Lied: “Geschreven staat dat uw Messias komt”.