Welkom bij deze online-meditatie op 2e Kerstdag.
Jezus’ leven in Nazareth is als het gewone leven.
Daaruit treedt de Zoon van God tevoorschijn
Hij heeft moeten leren als mens, net zoals wij
Ook in Hem was een groeiproces gaande waarin Hij zijn roeping ontdekte
- Dat ik mijn herkomst niet verloochen
- Dat mijn bestemming van nu duidelijk wordt
- Dat ik mezelf aanvaard in wie ik ben geworden
- Dat ik me verbind met het leven van Jezus
Wat in stilte bloeit, in de luwte van tuinen,
Onder de hete zon, op de akker,
Heeft Hij bestemd voor de tafel der armen
Aardekracht, zonkracht is Hij, licht in mensen,
Dat wij elkaar verblijden en doen leven,
Brood van genade worden, wijn van eeuwig leven.
Maar die niets hebben, wie zal hen hieraan deel geven?
En die in weelde zwelgen en van niets weten,
Wie zal hen naar gerechtigheid doen verlangen?
Aanschijn der aarde, wie zal jou vernieuwen?
Hij die alles zal zijn in allen, heeft ons bestemd
Om, aarde, jouw aanschijn te vernieuwen.
Toen zij alles hadden gedaan wat de wet van de Heer bepaalt, keerden zij terug naar Galilea naar hun woonplaats Nazareth.
De jongen groeide op en werd steeds sterker, omdat Hij vervuld werd van wijsheid en door God rijkelijk werd begunstigd.
Ik verplaats me in de situatie daar. Jezus gaat terug met zijn ouders naar zijn geboorteplaats Nazareth. Terug naar het gewone leven.
Hoe zou dat er uit hebben gezien? Zou ik er bij willen zijn? Hoe ziet mijn gewone leven er na deze feestdagen uit?
Er staat: Wat de wet van de Heer had bepaald:
Welke wetten bepaalden in de afgelopen dagen mijn leven? De wetten van vroeger, die ik heb meegekregen? Was ik daar blij /niet blij mee? Wat was mijn plek?
Het leven van Jezus in het verborgene:
Hij is bezig zijn roeping in het leven te ontdekken. Als ik naar de afgelopen tijd kijk heb ik dan mijn roeping gezien? Aanvaard? Misschien in het verborgene?
Nogmaals het lied: Wat in stilte bloeit