Nu wordt het concreet: God wordt één van ons, een mens als wij, geboren als wij.
Dat ik met hart en ziel deze geboorte mag vieren.
Dat dit kind in mij een plaats krijgt, dat ik het mag liefhebben.
Ehre sei Gott in der Höhe, Friede auf Erden und den Menschen ein Wohlgefallen.
Ere zij God in de hoge, vrede op aarde en in mensen welbehagen.
https://open.spotify.com/track/7ISXRMZpwgXZ55giuTwU5h
https://www.youtube.com/watch?v=7a0-z2g2KB8
Toen kwam de heilige Geest in Zacharias. Hij liet Zacharias het volgende zeggen:
“Alle eer aan de Heer, de God van Israël! Hij is gekomen om zijn volk te bevrijden.
In het huis van Zacharias en Elisabeth is het druk. Iedereen is uitgenodigd om de besnijdenis van de pasgeboren Johannes mee te vieren. Ik mag er bij zijn en zoek een plekje tussen al die gasten. Ik luister naar Zacharias, die na maanden te hebben gezwegen voor het eerst weer praat. Ik kijk om me heen, proef de sfeer. Wat voel ik? Hoe is mijn stemming?
Hij heeft ons een machtige redder gegeven, uit de familie van koning David.
Lang geleden heeft God al beloofd: Ik zal jullie redden van je vijanden en van iedereen die jullie haat. Dat hebben de profeten gezegd tegen onze voorouders.
Zo toonde God aan hen zijn liefde, Hij is zijn heilige belofte niet vergeten.
God, die zijn liefde toont aan onze voorouders. Welke namen, welke gezichten komen nu in mij op? Is mijn eigen gezicht daar ook bij? Toonde God zijn liefde aan mij?
God beloofde aan Abraham, onze voorvader, dat Hij ons zou redden van onze vijanden.
Hij wil dat we Hem trouw dienen, met heel ons hart, zonder bang te zijn.
We mogen bij Hem zijn, ons leven lang.
En jij, Johannes, bent straks een profeet van de allerhoogste God.
Want jij zult de weg klaarmaken, zodat de Heer kan komen.
Wat zou mijn rol kunnen zijn in het vertellen én concreet maken van deze blijde boodschap?
Jij zult de mensen vertellen dat ze gered kunnen worden.
Want God wil hun fouten vergeven.
Omdat God zoveel van ons houdt, zal Hij het hemelse licht naar ons sturen.
Dat licht zal schijnen op iedereen die leeft in het donker, in de schaduw van de dood.
Dat licht zal ons de weg wijzen naar vrede.”
Wie of wat is voor mij dat Licht?
Als afsluiting luisteren we nog eens naar het loflied, dat ingezet wordt door één stem, al snel valt een tweede stem in, gevolgd door alle zangers.
Misschien ging het zo in het huis van Zacharias en Elisabeth. En hier worden we ook uitgenodigd om van harte – maar in stilte – mee te zingen.