Ik ben persoonlijk aangesproken
door Jezus’ optreden: hij roept mij.
Ik zal mij afvragen, wat ik doe voor Hem.
Welkom bij deze meditatie. Ik plaats mijzelf in de aanwezigheid van God die met vriendelijkheid naar mij kijkt.
Ik probeer vanochtend stil te staan bij de stem die mij roept. De stem van Jezus Christus. De stem van God. De stem van Liefde. Ik luister: zoals Jezus in stil gebed op de berg naar God luisterde, zoals Mozes naar de roepstem van God luisterde.
Go down Moses way down in Egypt land
Tell old Pharaoh to let My people go
When Israel was in Egypt land
Let my people go
Oppressed so hard they could not stand
Let My people go
Thus spoke the Lord, bold Moses said
Let My people go
“If not I’ll smite your firstborns dead”
Let My people go
“Go down, Moses way down in Egypt land
Tell old Pharaoh to let My people go”
Ga naar beneden, Mozes, diep beneden in Egyptes land
Vertel de oude Farao, laat mijn mensen gaan
Toen Israël bij Egypte hoorde
Laat mijn mensen gaan
Zo zwaar onderdrukt dat ze het niet aan konden
Laat mijn mensen gaan
Zo sprak de Heer, zei Mozes,
“Laat mijn mensen gaan,
Zo niet, dan vermoord ik je eerstgeborene,
Laat mijn mensen gaan”
Ga naar beneden, Mozes, diep beneden in Egyptes land
Vertel de oude Farao, laat mijn mensen gaan
Spotify: https://open.spotify.com/track/4IMYNYdqwie9y8GzYklzCR?si=zvf4nBo3T5i1VeCh2La4cQ
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=fLvLi5q3zCI
Mozes hoedde de kudde van zijn schoonvader Jetro, de priester van Midjan. Eens dreef hij de kudde tot ver in de woestijn en kwam hij bij de berg van God, de Horeb. Toen verscheen hem de engel van Jahwe, in een vuur dat opvlamde uit een doornstruik. Mozes keek toe en zag dat de doornstruik in lichter laaie stond en toch niet verbrandde. Hij dacht: `Ik ga er op af om dat vreemde verschijnsel te onderzoeken. Hoe komt het dat die doornstruik niet verbrandt?' Jahwe zag hem naderbij komen om te kijken. En vanuit de doornstruik riep God hem toe: `Mozes, Mozes.' `Hier ben ik,' antwoordde hij. Toen sprak Jahwe: `Kom niet dichterbij en doe uw sandalen uit, want de plaats waar gij staat is heilige grond.' En Hij vervolgde: `Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.' Toen bedekte Mozes zijn gezicht want hij durfde niet naar God op te zien.
God roept Mozes bij zijn naam en Mozes antwoordt: “Hier ben ik”. Ik probeer in deze scène te stappen. Misschien als toeschouwer. Misschien in de plaats van Mozes. Ik hoor een stem die mij vertelt dat de plaats waar ik sta heilige grond is. De plaats waar ik sta: mijn dagelijks leven, mijn hier en nu is heilige grond. Wat doet dit met mij?
Jahwe sprak: `Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten om zijn onderdrukkers gehoord; ja, Ik ken zijn lijden. Ik daal af om mijn volk te bevrijden uit de macht van Egypte, om het weg te leiden uit dit land naar een land dat goed en ruim is, een land van melk en honing, ……... Ga er dus heen, Ik zend u naar Farao. Gij moet mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte leiden.'
God begint met: “Ik daal af om mijn volk te bevrijden…” en Hij eindigt met: “Ga er dus heen, Ik zend u…” God heeft een mens nodig om zijn verlangen voor zijn geliefde volk vol te brengen. Ik probeer in te zien hoe dat voor Mozes zou zijn geweest. En dan kijk ik naar mijn leven nu. Heeft Jezus mij nodig? Waartoe roept hij mij?
Maar Mozes sprak tot God: `Wie ben ik dat ik naar Farao zou gaan en dat ik de Israëlieten uit Egypte zou leiden?' God antwoordde hem: `Ik zal u bijstaan, ….’
“Wie ben ik....?” Vroeg Mozes. Ik kijk naar wat er van mij verwacht wordt. “Wie ben ik….?”
God stelt Mozes gerust met een belofte: “Ik zal u bijstaan”.
Jezus heeft ons die belofte ook gegeven. Eind van het evangelie volgens Mattheüs zegt Jezus:
“En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.” Mattheüs 28, 20
Ik overweeg wat deze woorden voor mij betekenen.