Leren leven met een dode

Inleiding

Welkom bij deze meditatie. Het thema is Leren leven met een dode.

Jezus’ leerlingen moesten de schok verwerken dat Jezus werkelijk dood was. Maar zijn dood maakte zijn leven pas ten volle zichtbaar. De dood maakt een mens stil. Hoe meer betrokken, des te intenser. Het is goed te verwijlen bij deze werkelijkheid: liefde zal niet sterven.

Wat ik vraag:

Dat ik, bij herhaling, de gebeurtenissen van de afgelopen dagen tot mij kan laten doordringen; dat ik mij verbonden kan weten met wie Jezus achterliet; dat ik de werkelijkheid van mijn leven onder ogen kan zien.

Ik maak het stil in mezelf, plaats me bij Jezus, gestorven voor ons, uit liefde.

Lied: slotkoor van de Matthäus Passion (Johann Sebastiaan Bach)

https://www.youtube.com/watch?v=39xzdBCA4c0

Wir setzen uns mit Tränen nieder

Und rufen dir im Grabe zu:

Ruhe sanfte, sanfte ruh!

Ruht, ihr ausgesognen Glieder,

Ruhet sanfte, ruhet wohl!

Euer Grab und Leichenstein

Soll dem ängstlichen Gewissen

Ein bequemes Ruhekissen

Und der Seelen Ruhstatt sein.

Höchst vergnügt schlummern da die Augen ein.

Wir setzen uns mit Tränen nieder,

Und rufen dir im Grabe zu:

Ruhe sanfte, sanfte ruh!

Wij zetten ons met tranen neder

en roepen u in het graf toe:

rust in vrede, rust zacht.

Rust nu, uitgeputte ledenmaten.

Rust zacht, rust goed.

Uw graf en uw grafsteen

zullen voor het angstige geweten

een aangenaam hoofdkussen

en rustplaats voor de ziel zijn.

Vergenoegd sluimeren de ogen toe.

Wij zetten ons met tranen neder

en roepen u in het graf toe:

rust in vrede, rust zacht.

Matteüs 28:57-61

Toen de avond gevallen was, arriveerde er een rijke man die uit Arimatea afkomstig was. Hij heette Josef en was ook een leerling van Jezus geworden. Hij meldde zich bij Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. Hierop gaf Pilatus bevel het aan hem af te staan.

We staan aan het einde van de dag waarop Jezus is gekruisigd. Het wordt langzaam donker. Ik stel me voor dat ik me aansluit bij Josef van Arimatea. Josefs relatie met Jezus is blijkbaar heel intiem, aangezien Josef zich over Jezus' lichaam ontfermt. Wat is mijn relatie met Jezus na deze vastenperiode?

Josef nam het lichaam mee, wikkelde het in zuiver linnen en legde het in het nieuwe rotsgraf dat hij voor zichzelf had laten uithouwen. Toen rolde hij een grote steen voor de ingang van het graf en vertrok.

Hoe ziet het levenloze lichaam van Jezus eruit? Kan ik het opbrengen naar Jezus' lichaam te kijken of misschien zelfs om het aan te raken? Wat gaat er door mij heen? Verdriet, angst, liefde, opluchting?

Maria uit Magdala en de andere Maria bleven achter, ze waren tegenover het graf gaan zitten.

Ik zet me met de vrouwen neer bij het graf. Maria is haar vriend kwijtgeraakt? Wat ben ik kwijt nu Jezus dood is?

Er is ook een andere kant aan het verhaal: Jezus heeft door te sterven de pijn en het lijden achter zich gelaten. Wat zou ik graag achter me laten, wat zou ik in mijn leven dood willen laten gaan?

Jesaja 54:8

Ik verborg mijn gezicht voor je in laaiende toorn, een ogenblik lang, maar ik zal me weer over je ontfermen met eeuwigdurende liefde, zegt de heer, die je vrijkoopt.

Vandaag kijken we naar de afwezigheid van leven, de dood van Jezus. We mogen echter ook hopen op leven. Doordat Jezus de dood heeft geaccepteerd, ontstaat er nieuwe hoop, nieuwe liefde, nieuw leven. Kan ik die waarheid omarmen? Ook in mijn eigen leven?

Zalig Pasen