M a k e s P e o p l e S m i l e
"Ik zit zondagmiddag op mijn paasbest in Amsterdam", had mijn voetbalmaatje me gezegd, alsof hij me daarmee jaloers dacht te maken. Ik had andere plannen met Pasen en voor mij dus geen Amsterdam Arena, geen door koningin Beatrix in 1996 geopende, 202 miljoen oude guldens kostende speeltuin van Ajax, bekend van haar onwillige grasmat, haar Rolling Stones concerten en met haar 51.628 stoelen, niet alleen het grootste stadion van Nederland, maar ook drieënhalve keer groter dan het onze. Ajax was deze zondag ook 3 ½ keer groter dan Willem II. Met een 2-0 uitslag hadden we best kunnen leven. Nee, het werd een gebed zonder eind. We hoopten op een wonder, een wederopstanding van onze ploeg, het was immers Pasen, maar we werden zeven keer in het kruis geraakt, kregen er zeven om de oren. Een zevenklapper die nadreunt. De Arena was voor onze ploeg gelijk aan de Via Dolorosa, een lange, lange lijdensweg. Wat moet dat zondag worden, Beloken Pasen, in het eigen Willem II stadion? Sorry, Het Koning Willem II Stadion. Alhoewel de toevoeging 'Koning' al sinds 30 januari een feit is, zijn de spaarzame naambordjes nog altijd niet opgehangen. Erg jammer hoort men overal dat er maar zo weinig coryfeeën worden geëerd door er een ruimte naar te vernoemen. Met wat creativiteit had dat aantal toch zeven keer groter moeten zijn, dacht ik en maakte een afspraak bij Visionair3D, in het FAXX-gebouw. Het Tilburgse bedrijf bouwt o.a. stadions in Virtual Reality. 'Waar wilt u naar toe', vroeg de jonge ondernemer opgewekt, terwijl hij de joystick naar me toe schoof. Ik keek om me heen en waande me echt aan de Goirleseweg vóór het Stadion. 'Ik heb alvast de extra naambordjes toegevoegd zoals u had gevraagd en heb er zelf ook nog enkele bedacht om zeker niemand te vergeten'. Ik kneep in mijn arm, wist dat het niet waar kon zijn, maar door het hoge 'reality'-gehalte twijfelde ik aan mezelf. Ik zat toch echt in het FAXX-gebouw. 'Waar wilt u naar toe', klonk het opnieuw, en terwijl ik antwoordde 'Naar de Jan van Roesselzaal' duwde ik met de joystick de cursor onder de poort door. 'U passeert de Jeroen-Poort', sprak een zwoele vrouwenstem vanuit de luidspreker, die onder de tafel zat. Wat is dat, in de parkeervakken staan allemaal namen. Ik lees Jeroen van Binsbergen, Thomas Verhaar, Danny van der Ree. Dat zijn spelers waar mogelijk geen plaats meer voor is nu de jeugdopleiding verdwijnt. Het hele zwarte asfalt staat er vol mee, alsof het een begraafplaats betreft. 'Omdat we ze niet mogen vergeten', klinkt de stem scherp, messcherp. We lopen door de Mesvoordeur, 'Henk Mes, lid van Verdienste, groot keeper in lengte én in daden', en komen in de Brabantse hal vol gezelligheid. Links bevindt zich het Henk Engel loket, rechts de gang naar het Jan Vioen spelershome. Ik moet de kleine Overmarstrap op, buig links af en neem de langere Jaap Stamtrap. 'U passeert de Robert Maaskant toiletten voor de dames', schalt het weer uit de luidspreker, de vrouwenversierder waarvan het gras groener is bij de buren. Ik loop de herentoilet binnen en hoor: 'Rechts bevinden zich de Zwamborn- en Hulshofurinoirs en links, als U moet zitten, de Van Gobbel en Prommayon WC's'. Ik droog mijn handen aan de Chris Feijthanddoek en merk dat mijn muis te ver is doorgeschoten. Ik sta weer met beide benen op de begane grond. 'Het behoeft enige oefening, maar het went snel hoor', spreekt de Visionairman mij moed in. 'U kunt ook met de Bud Brocken-lift omhoog als u dat wilt en met de Bombarda-lift weer omlaag'. In de Jan van Roesselzaal is het feestje vanwege zijn 84ste verjaardag voorbij. Coy Koopal, Ruben Kogeldans, Huub, huub…..Loeffen, Jan Vullings, Toine van Mierlo, Jan Brooijmans, Cor Stolzenbach, Piet de Visser, Thomas Galàsek alle namen komen voorbij. De deur, de trapleuning, de vloerbedekking, de kapstok, de lichtknoppen, ja zelfs de cornervlag, de middenstip en de dug-out hebben een naam van iemand die iets aan de club heeft nagelaten. Op alle 14.750 stoeltjes in het stadion staat de naam van de 12e man, aan alles is gedacht. Wat een zevenklapper, wat een geweldig eerbetoon, zou het toch geweest zijn. De huidige naamverdeling is een gemiste kans! De vier lichtmas-ten dragen de namen Groenendijk, Jonker, Verbunt en Molkenboer, opdat hun geest in de laatste wedstrijden van deze competitie extra verlicht moge worden. Prachtig, zelfs iedere lamp draagt de naam van een personeelslid. Kijk, de Anja Aartslamp, Dahlia Lammerslamp, en ook de Rik Verhoevenlamp is er. De technische staf, de koffiejuffrouw, de terreinknecht, de WillemII-shop medewerkers, de stewards, iedereen tot en met de vrijwilligers staan er op. 'Geweldig, wat een idee, dat moet het Bestuur zien', zeg ik en Maarten, de Visionair, maakt me duidelijk dat de heer van der Veen net langs is geweest. Net!? Het Net! Het net moet nog een naam: Nee hoor, daar is Kingo, de naam van de mascotte al voor gereserveerd.
BLIK OP DE BANK
Waldorf: 7-0 en dat met Pasen!
Stadler: Ben blij dat Pasen in April is. Als Pasen in Augustus valt, dan is je seizoen pas goed verknalt!.