Embedded Files
Dé DEMOUGE special
TILBURG - Of het komt door de mogelijke nominatie voor de ProzaPrijs, de jaarlijkse Prijs die wordt toege-kend aan de schrijver van het beste debuut in een Nederlands of Vlaams literair tijdschrift, of door de naderende Sint, wij hier op de redactie vinden dat deze SPECIAL “ODE aan DEMOUGE” moet beginnen met het schitterende loflied:
O DEMOUGE
Op het groene gras zojuist betreden
Ploegt hij, sleurt, en loert
Frank wordt door rood-wit-blauw aanbeden
Maar door de spil gevloerd.
De blonde manen in zijn hals
Wiegen in de wind,
Zijn draf niet fraai, hij danst geen wals
Maar schokt, hij sleept, en springt
Hij krijgt een stomp, een elleboog,
Maar deelt er ook vaak uit.
En kijk hoe slim hij daar bewoog,
Ineens er tussenuit.
Hij brengt de massa in beroering,
De spits heeft weer gescoord.
Iedereen blij in vervoering,
Knikt, het is echt ongehoord
Hij rent tot aan het fluitsignaal,
Dan klappen wij ja allemaal,
Het stadion gaat uit zijn dak.
En hijgend languit op veld,
Ligt daar minutenlang de held,
Vermoeid en uitgeteld:
Drie punten in zijn zak.
Van Trekvogel tot Tottenham
Frank: Een jongen van het volk
Frank staat voor: De Fransman. Dat kan ook niet anders met zo’n achternaam zou je zeggen, maar nee hoor! Demouge komt van Demos, Grieks voor Volk. Het is een jongen van het Volk, en dat is ie! De 26 jarige blonde aanvaller, is bezig aan een topprestatie. Maakte hij, na zijn debuut bij de Trekvogels als kleine jongen, max. 12 treffers in één seizoen, dit jaar verbaasd hij vriend en vijand met een 3e plaats op de topscorerslijst met 8 doelpunten uit even zoveel wedstrijden. Frank schijnt voor het Geluk geboren. Niets is minder waar. Bij NEC kreeg hij zijn contract niet verlengt omdat hij door blessures aan de kant werd gehouden. Bij Eindhoven en Den Bosch ging het beter maar niet voortreffelijk en toen Willem II zich over hem ontfermde, was het allerminst zeker dat het goed met hem zou gaan. Hij werd niet meteen eerste keus. Ook hier hield een knieblessure hem maanden aan de kant en pas in de met 6-0 gewonnen wedstrijd tegen Excelsior maakte hij zijn eerste doelpunt, waarna er nog 7 zouden volgen. Toen hij eindelijk verkozen werd boven Poupon en Mourad is hij gaandeweg de lieveling van het publiek geworden
BLIK OP DE BANK
Waldorf: Welk punt denk jij dat Jonker aan Demouge geeft?
Stadler: Een 9, dat zie je toch!
Waldorf: Krijgt Aerts dan maar een 1?
M a k e s P e o p l e S m i l e
2.11.2008 Tweede Jaargang Nummer 16
2.11.2008 Tweede Jaargang Nummer 16
EEN PUNT
EEN PUNT
en niet alleen omdat hij iedere wedstrijd traint voor de marathon, hij met zijn krachten smijt, loopt op alles wat beweegt. Hij werkt als een paard maar vinden wij het erg als een andere speler enkele loopjes van hem overneemt? Dat de nummer 10 niet in zijn eigen schaduw, maar in die van Frank gaat spelen. Nee toch? Als hij maar niet geblesseerd raakt. God én Jonker moge ons er voor behoeden. Jonker biechtte onlangs eerlijk op dat hij als Technisch Directeur tekort geschoten was. Hij had graag een training van het vrouwenteam willen bijwonen, maar was daar nog niet toe gekomen. Dat zou hem nog wel eens op kunnen breken. Andries weet als geen ander dat wij een spitsenprobleem hebben, dat Frank verdoezelt. Zolang hij scoort wordt het probleem niet zichtbaar, maar wie schiet de ballen erin als hij even rust neemt, het even niet loopt of het tussen de oren komt te zitten? Wie? Arjan Swinkels. Nee! Wie? Karin natuurlijk. Met haar lange blonde haren een kopie van Goal-den Franky Boy Himself. Karin Stevens scoort aan de lopende band, zowel in haar Tilburgse Tricoloresshirt
als voor Oranje. In haar eentje zorgde ze voor dé sensatie in vrouwen-voetbal. Zij plaveide de Road to Finland, een ticket voor het EK. Karin droomt van Malmö, Frank van Tottenham. Iedereen heeft recht op zijn eigen droom, nietwaar? Met de Spurs op de onderste plaats droomt héél Tottenham van hem. Kunnen die twee niet op hetzelfde kussen gaan liggen dromen. Dan kan Jonker Karin opstellen als Frank zich lichtelijk ongesteld voelt. Of een duo Frank en Karin in de spits. Dan zijn die 7.000 stoelen die we extra willen ook gelijk verkocht. Voorlopig hoeft onze Trekvogel nog niet weg te vliegen. Scoor volgende week maar weer en blijf op je nestje in Tilburg. En Frank een advies: Als je niet voor het Geluk geboren bent, moet je nooit te hoog mikken om te scoren!
WILLEM II GEEFT DE PUNTEN KADO.
Op de verjaardag van De Koef had Willem II een passend cadeau. In een interview na de wedstrijd bedankte Koevermans voor de 3 punten met een “Dat hadden jullie nou niet moeten doen”. Swinkels bracht al gauw een eind aan de spanning door een even onbeholpen als ongelukkige trap achter Aerts te werken. De Koef mocht zijn verjaardag opleuken met een prachtige Goal-in-one. Na de wedstrijd trakteerde PSV nog op taart, bier en limonade en werd het echt Brabants Gezellig. De polonaise werd gelopen en gegeten, maar toen men begon te zingen De Brabantse Nachten zijn lang, vond Jonker het tijd iedereen naar de bus te sturen. Tot in Tilburg werd er nog nageroepen, dan doen we het nog dunnetjes over en onder het lied “We gaan nog niet naar huis” zette de bus koers richting Tilburg. Gezellig toch zo’n Brabantse Derby. “Vijfentwintig jaar komen we met lege handen naar PSV en al vijfentwintig jaar gaan we met lege handen terug. Wat hebben we dan verloren? Niets toch”, aldus een nuchtere Jonker tegen zijn aangeschoten medereizigers.
Uw eigen wijze sportverslaggever.
Page updated
Google Sites
Report abuse