Nr 5 Geen beker, Geen punt

EEN  PUNT®

De Speelse Hofnar 

Zesde  Jaargang Nummer   05                                   30 september 2012                                     Willem II – PEC Zwolle  0 - 1

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GEEN BEKER, GEEN PUNT

Een computerstoring staat voor mij gelijk aan een aardbeving met minimaal een 6 op de schaal van Richter. Mijn wereld stopt en ik zit hulpeloos met de handen in mijn haar. Ik voel me dan zo ellendig alsof ik zojuist huis en haard verloren heb.  

'Hij doet het niet', zei ik tegen mijn zoon die wel verstand van computers heeft. 'Hoezo’ zei hij, ‘hij doet het niet? Wat doet hij niet?” Ik voel me dan heel gauw heel klein worden.

'Mijn computer doet het wel, maar ik kan niet bij mijn documenten en van de e-mails zijn de bijlagen niet te openen'. "Hmm, hij doet het wel, maar niet wat je wilt en daarna vuurt hij zoals gewoonlijk tien vragen op me af waar ik van twee het antwoord niet weet en van de overige acht de vraag niet eens begrijp. Ik google, e-mail, werk in Word en Excel, knip, plak en onderhoud zelfs mijn eigengemaakte webpagina. Meer dacht ik dan de gemiddelde man van mijn leeftijd met een computer kan. Om me in de honderden andere mogelijkheden te verdiepen gaat me te ver. Nu breng ik dagelijks uren achter mijn beeldscherm door en nog meer tijd is teveel van het goede.

Ik had me voorgenomen niet over de bekerwedstrijd te schrijven, maar toen ik per abuis Willem II – FC Dordrecht intikte gebeurde het. Alsof mijn computer mij tegenhield en wilde zeggen ‘dat doe je toch niet, denk toch eens na man, wat wil je daar in hemelsnaam over opschrijven’ en dus ging hij op tilt. Ik wist dat ik vroeger bij bekerwedstrijden twee keer een damesspecial EEN PUNT WOMAN had geschreven. Bij Willem II is schrijven over bekerwedstrijden een decenniumlang al verloren energie. In twee keer drie kwartier maakte Streppels gelegenheidself het nog eens haarfijn duidelijk. Geen inzet, geen passie en vooral geen beleving. Zonder iets begonnen we aan de wedstrijd en zonder iets stonden we na 94 minuten: met lege handen, verloren. De vier bonus minuten hadden echt niet gespeeld hoeven te worden. Een optreden geen waardig. Toen ik in een onbewaakt ogenblik toch aanstalten maakte stak mijn sociaal meedenkende computer met UBUNTU software daar een stokje voor.  Als je bang bent dat je in de competitie morst wanneer je voor de beker met de grote oren gaat, dan zijn er wel andere opties om dat te voorkomen dan je beste spelers aan de kant te houden. Willem II had gegokt en verloren om tegen PEC met een groot gebrek aan vertrouwen, het nog eens over te doen.

Het was beter geweest tegen Dordrecht voluit te gaan. Met een goed resultaat was het zelfvertrouwen dat nu uit de ploeg verdween, bewaard gebleven.

Het TweeStedenziekenhuis zou er beter aan doen de eerste 90 minuten te gaan steunen. De pijn ligt niet in die extra vier of vijf.

‘Blijf positief zeg je altijd tegen mij,’ zei mijn zoon nadat hij mijn computer had gemaakt. Hij heeft gelijk: Gelukkig, de overwinning waar we met zijn allen op wachten, komt met de week dichterbij.

Uw eigen wijze sportverslaggever.