42 Voetbal is oorlog

"We zijn tot de tanden bewapend", las ik op de webpagina van Willem II. Het werkwoord Schieten zag ik deze dagen alleen in combinatie met 'scherp' en na de term 'Schiet op' verwachtte ik dat Goal erop zou volgen. "Voetbal is Oorlog", zei Michels en er is al zoveel over geschreven dat ik me afvraag  of ik er nog Een Punt van moet maken. Michels gebruikte de uitspraak in 1974, het jaar dat Zaanstad werd gevormd, om Ruud Vreeman er ervaring op te laten doen als burgemeester en voor AZ om er over twee weken de kampioensschaal omhoog te houden. In 1974 werd Waterloo van Napoleon's laatste wals, ook bekend van  ABBA's danspasjes tijdens het Eurosongfestival in het Brighton. Napoleon's Frankrijk en Brighton's Engeland zijn twee Naties die de nodige lansen met elkaar hebben gebroken. De rivaliteit is nog voelbaar aan iedere grasspriet als ze tegen elkaar in het strijdperk treden. Bij Nederland - Duitsland kun je beweren dat er geen revanchegevoelens zijn voor de oorlogsjaren maar bij iedere ontkenning groeit je Pinokkioneus enkele centimeters. Nederland speelt het liefst mét Duitsland en als we tégen ze spelen, hebben we het over "de aartsvijand" en verwachten we meer killersinstinct aan onze kant, dan tegen welke andere tegenstander ook. Zo heeft ieder land nog een appeltje te schillen met een ander. Schotland schilt een Granny Smith met Engeland, Egypte een Elstar met Tunesië én Marokko. Zure appels schillen Polen, Engeland, Oostenrijk en Frankrijk als het om een wedstrijd tegen Duitsland gaat. Wij, de Bellefleuren van het Internationale voetbal ook graag sterappels genoemd, completeren de fruitmand van onze Oosterburen. Behalve Landen strijden ook Steden eenzelfde strijd. Amsterdam wil zegevieren over Rotterdam (Ajax-Feyenoord), Nijmegen probeert Arnhem te vloeren als NEC tegen Vitesse speelt en wat te denken van de Zuidelijke Stadstaten: Tilburg en Breda. Vreemd genoeg is de mooiste weg in Tilburg de Bredaseweg en voor iedere Willem II fan die naar NAC gaat geldt: Je krijgt altijd eerst nog Dorst voor je er bent.  Het is van welke kant je het bekijkt: "Im Westen ist het nooit etwas neues", volgens de Tilburgers, en  de Bredanaars hebben sinds twintig eeuwen er  nog steeds moeite mee, dat de Wijzen uit het Oosten komen. Groenendijk en Maaskant, de generaals van vandaag, hebben nooit een loopgraaf gezien of een schuttersputje gegraven. Op volle oorlogssterkte gingen ze met open vizier de strijd aan, met een strategie om het vijandelijke doel te belegeren en het kruit niet droog te houden. De tank op het spandoek zou over NAC heen rollen en geen genade kennen met alles en iedereen in het geel. Bombardementen en kanonschoten zouden vanmiddag applaus oogst-en. Bij deze Brabantse derby komen de oorlogsterm-en vanzelf, lijken de spreekkoren niet op de Mattheus Passion en is het dragen van een harnas met helm geen overbodige luxe.  Op het voetbalveld zit men elkaar op de huid, terwijl de cavalerie buiten het stadion de legioenen uit elkaar probeert te houden.  

Voor deze wedstrijd hoef ik me niet op te peppen, maar als Amoah na 8 minuten alsof het blufpoker is op de paal schiet, vraag ik me af   of we niet verder uit onze loopgraven moeten komen. Gillissen schaart Messoudi tegen de grond, die gilt als een keukenmeid en rolt als een biervat. Luinge trekt geel. Vervolgens loopt Pacman Gorter de doorgebroken Boutahar omver. Luinge blijkt over alle kleuren mens erger-je-niet kaarten te beschikken en toont rood, waarmee Opperbevelhebber Luinge meer aandacht trekt dan deze wedstrijd aankan. Swinkels mag hem overschieten en dat doet hij ook. Hoog over zelfs. De wedstrijd is niet om aan te zien en geen moment spannend. De enige springstof komt van de tribune en 'wie niet springt, en wie niet springt die is voor NAC' schreeuwen tienduizend   kelen om het hardst. Pas in de 58ste minuut schiet de goed weggestuurde Boutahar tegen Ten Rouwelaar op en uit de rebound scoort de wispelturige Zijler de 1-0. Zelfs tegen 10 man is de overwinning nog niet veilig en Luinge doet wat van hem wordt verwacht. Gillissen wint zwaaiend het kopduel en wordt beloond met een rode kaart. Luinge met een fles Schrobbelèr, die alvast uit de koeling wordt gehaald. Tegen 9 man blijft Willem II overeind en scoort de voor Demouge ingevallen Mourad opnieuw. Kan Tilburg dan Breda niet harder aftroeven vraag ik me af. Wist je dat het schaakspel in Perzië is uitgevonden om  bloedvergieten tussen stadsstaten te voorkomen? De Perzische koningen schaakten met pionnen (de infanterie), de paarden (cavalerie), de rathi, torens (strijdwagens) en de hasti, lopers (olifanten). Werd eerst de vijandelijke vorst gevangen genomen en gedood, na de uitvinding van het schaakspel werd hij vastgezet op het bord, schaakmat! In de 19e eeuw kwam het schaken in Engeland en Frankrijk tot grote bloei, maar Sarkozy  zal zijn dame niet gauw offeren als hij met Elisabeth speelt.  Het schaken werd, net als voetbal nu is, het alternatief voor hegemonie. Als Burgemeester Vreeman, de huidige koning van Tilburg, met zijn College de strijd met Breda uitvecht via een partijtje voetbal, dan zou je eens moeten zien met hoeveel miljoenen ze klaar  staan om te investeren in  nieuwe spelers en een nieuw stadion. De over-mijn-lijk blik die ik miste in de ogen van de Willem II spelers zou dan op ieder gelaat van de Tilburgse wethouders, Hamming, Van der Hout, Möller, Huijgen en Moorman prijken. Ik ben een te Vreeman hoorde ik onze burgervader zeggen, doelend op de drie punten die Luinge met zijn dwarsfluit ons in de schoot had geworpen. We naderen het eind van deze merkwaardige competitie, de 31 puntendoelstelling van Jonker is overschreden, maar veilig, nee.  Laten we onze schuilkelders nog maar niet opruimen.

BLIK OP DE BANK

WALDORF: Ik heb alleen sierappels zien rollen en met namen als Groenendijk en Maaskant langs de lijn had ik meer het gevoel in de Betuwe te zitten.

STADLER: Willem II speelde vandaag net zo slecht als het Tilburgs College toneelspeelt met het Midi theater!