UW EIGEN WIJZE SPORTVERSLAGGEVER 27 februari 2011 Vierde jaargang nr 19
EN ROB KERKHOVEN
OERHOER
de bijdrage van uw eigenwijze sportverslaggever
Uw eigen wijze sportverslaggever 9 augustus 2010 Vierde
U hebt het mis als u denkt dat dit het scheldwoord is dat mijn Friese vrienden na de officiële 90 minuten, én 2 minuten blessuretijd richting hun spelers spuiden. Oerhoer was het antwoord dat ik kreeg toen ik Rob uitnodigde om eens de titel van de traditioneel bij de wedstrijd tegen Heerenveen gezamenlijke editie van EEN PUNT te bedenken. Met de namen Dubbelspel, Één-tweetje en Pas de Deux had ik de vorige edities opgeluisterd en eerlijk gezegd verwachtte ik alles, behalve Oerhoer.
Moest ik me op voorhand voor mijn lezersschare verdedigen of de aanval zoeken? Ik was uit het veld geslagen voordat de wedstrijd begonnen was. Was dit Friese tactiek of werd hier ongenadig het gebrek van een zuidelijke kennis blootgelegd. Het Fries woordenboek, een bij een eerdere wedstrijd ontvangen cadeautje, gaf troubrekke dwaan, wat mij niets wijzer maakte. Hoeveel abonnees gaat me dit kosten ging het door mijn hoofd. Het was al meer dan een jaar geleden dat iemand het niet meer nodig vond om mijn stukjes te ontvangen. Waar zou de teller stil blijven staan? Bij Oerhoer kon ik alles bedenken, dat niets met voetbal te maken had.
Het Brabantse ‘Ouwehoer’ zou in een schrijfwijzenvergelijking overeind blijven, maar ook niet meer dan dat. Het geouwehoer in de rust kon het zijn geweest, omdat in de eerste 45 minuten alleen Heerenveenspelers naar elkaar overspelen.
Van de tweede helft werd met volle teugen genoten. Willem II vond elkaar met overspel dat we nog niet eerder gezien hadden. Het geouwehoer na de wedstrijd vond niemand erg, behalve onze vrienden uit het hoge noorden dan, die nog met een kater terug naar huis moesten.
Oerhoer? Rob zal wel het slipje oplichten.
Uw eigen wijze sportverslaggever.
OERHOER
de bijdrage van Rob Kerkhoven Heerenveen supporter en columnist van de Heerenveense Courant
Nee, da’s niet de eerste publieke vrouw uit de geschiedenis, alhoe-wel je dat als historicus wel zou denken. Oerhoer staat in het Frysk voor overspel.
Sinds enkele jaren gaan we op uitnodiging van Jan naar de uitwedstrijd in Tilburg en bij Heerenveen-Willem II komt hij deze kant uit. Na afloop schrijven we een duocolumn: hij eentje voor zijn lezersschare en ik eentje voor de Heerenveense Courant. Een poosje terug belde hij en vroeg mij om een frisse, liefst Friese titel voor ons stukje. Na een paar dagen kwam ik op ‘oerhoer’, het wat archaïsche woord voor ‘troubrekke dwaan’.
Ik legde uit dat het om ‘overspel plegen’ ging. ,,Verklaar je nader”, zei hij. ,,Daar maken wij ons een beetje schuldig aan, als we jaarlijks naar Tilburg afreizen en ons dan door jou in de Koningsclub laten fêteren. En vervolgens wel juichen als Heerenveen (eventueel) scoort ...” Hij was meteen enthousiast. We kozen voor oerhoer. Dat vonden we wat bondiger en frisser dan troubrekke dwaan.
We waren zaterdag al vroeg in Tilburg en ontwaarden in de stad een wat gelaten stemming: na de zeperd tegen Excelsior van vorige week, had VVV vrijdagavond datzelfde Excelsior verslagen. Er móést dus vanavond gewonnen worden: laatste kans om VVV nog in het vizier te krijgen! Een paar uur later schoven we aan voor aperitief en diner in de Koningsclub. Die resideert in het Koning Willem II Stadion. Toen we er in de rust terugkeerden, wilde menig Willem II-aanhanger na de pauze niet meer naar buiten. M’n buurvrouw dacht er zelfs over naar huis te gaan: er was een mooie film op tv. Deze koers was immers toch gelopen, Heerenveen was oppermachtig ... Na rust werd Willem II wakker uit z’n lethargie en toonde strijdlust, terwijl Heerenveen zich gewillig naar de slachtbank liet voeren.
Overspel eindigt wel vaker in een kater ...
Rob Kerkhoven