Uw eigenwijze sportverslaggever 31 juli 2011 Vijfde jaargang Nummer 1
D E S P E E L S E H O F N A R
DE BANKZITTER
Ieder jaar na de competitie krijg ik steevast een hekel aan mezelf. Als het laatste fluitsignaal geklonken heeft betekent dat, dat ik mezelf wekenlang overgeef aan ‘bankzitten’.
Gaf ik de hele competitie af op de jongens die hun vaste plekje in de dug-out warm hielden en op die manier wel heel gemakkelijk hun euro’s opstreken, op dát moment is mijn basisplaats op het pluche en wat volgt is een zware aanslag op mijn conditie met uitbuikgevoelens voor de TV. Een afkorting die reeds na enkele dagen wordt ingewisseld voor Te Vet.
Het aperitief, de antipasto, verorber ik geheel gehuld in zuurstokroze, met een bord uit de Cucina Italiana op de verstijvende knieën en een Proseco binnen handbereik om de eenentwintig etappes in stijl weg te spoelen. In de Giro verscheen een cadeautjes uitdelende Contador en een opvallende Kruiswijk.
De maincourse werd zonder gezucht, gekreun en gesteun voorge-schoteld op het heilige gras van Wimbledon. Een gepast boertje met een stiff upperlip na de Engelse medium steak had nog gekund. Nadal verslikte zich in de finale, omdat hij het te druk had om zijn bilnaad stringvrij te maken. Echt 'cool was het niet.
’Hot’ is de ongekroonde koning van het prikkeldraad: Johnny Hoogerland. Wat een toetje zeg.
De dubbele flikflak was weergaloos en het beteuterde gezicht op de voorpagina van iedere krant streed met zijn gehavende zitvlak om de aandacht van de lezer. Johnny had 33 hechtingen nodig om het vlees allemaal weer op zijn plaats te krijgen. Als je dan weer op je fiets stapt, verdien je het om overal als God in Frankrijk te worden binnengehaald.
Ik vraag me af wat Mark Rutte sms-te: “Johnny, na de tour zit je goed”, en Beatrix “Ik heb nog wel een erekruis voor jou, jongen”. Geen bankzitten voor Johnny, wel dikke kussen van de rondemissen.
Verhitte homoseksuelen las ik, verspreidden massaal foto’s van zijn achterste. Vooral de foto van zijn gehavende bilnaad vond gretig aftrek! De gay’s die het liefst strakke wielrennerbroekjes dragen zonder een meter te sporten, boden zelfs geld voor de onthullende foto’s. Als ze Johnny op Roze Maandag tegen het geklede lijf hadden gelopen, was hij niet herkend.
Gelukkig is al die kermis voorbij en maak ik me weer op voor een nieuw voetbalseizoen, met prachtige tegenstanders als MVV, Cambuur, Volendam, Sparta en heel veel streekderby’s.
Ik verruil mijn bank maar al te graag weer voor een stadionstoeltje. Met de gedachte dat aan het eind de Olympische Spelen wachten ga ik toch voor winnen in plaats van meedoen.
-"Schiet op man, Veendam wacht"!
-"Wie"?
-"Veendaaahaaam"!
Uw eigenwijze sportverslaggever.