Nr 2 Afmaken, dat ontbrak nog

EEN PUNT®

Zesde Jaargang Nummer 02                                  10 augustus 2012                                        WILLEM II - nac   1-1

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

AFMAKEN, DAT ONTBRAK NOG

Na de krant te hebben gelezen storten mijn vrouw en ik ons op zaterdagochtend op  het cryptogram. Voor het laatste woord met zeven letters dat nog ontbreekt is de omschrijving: ‘een doelpunt scoren is het einde’.

“Een doelpunt scoren is het einde”, herhaal ik hardop. Was dat maar waar, dan hadden we op rozen gezeten toen tien minuten voor tijd Podevijn de bal langs Ten Rouwelaar schoot. Dan waren we nog blijer geweest als met het gelijke spel en had een mooi seizoen in het verschiet gelegen. Deze twee gemiste punten kunnen ons nog opbreken aan het eind.

Bij de aftrap van onze terugkeer in de eredivisie weet ik niet wat mijn gevoel mij zegt. Gaan we het redden? ‘Het’ is in dit verband niets meer en niets minder dan onszelf. Iedere speler beheerst het naast- en overschieten beter dan op doel. Raak en liefst al in de openingswedstrijd tegen de club aan het andere eind van de Bredaseweg, is waar ik op hoopte.

‘Afmaken’ in plaats van ‘We schieten je kapot’ had de subtitel van het boek kunnen zijn van Knipping en van Duren. Net zo subtiel dan de in stemmig zwart, vetgedrukte titel ‘Voetbal & Maffia’,  dat de heren op de markt brachten toen Nederland van het EK naar huis terugvloog.  De verwondering van de vroege uitschakeling verbleekt al na het lezen van de eerste bladzijde.  ‘Scheidsrechters worden bij bosjes omgekocht, spelers kunnen vrezen voor hun leven’, lees ik.  ‘Toch niet afmaken?’, gaat het door mijn hoofd. ‘Ook in Nederland’ staat er expliciet bij, ‘is het al jaren aan de gang en van stadium kinder-schoen inmiddels naar kaplaars gepromoveerd!’.

Met ‘het gaat richting niveau terrorismebestrijding’, doet oud-voorzitter Raad van Be-stuur Van Zunderd een duit in het zakje. Hij heeft er verstand van, want deze gewezen stafchef heeft een  CV met de lengte van een troonrede.

Winnen of verliezen is dus niet het resultaat van kwaliteit of hard trainen is mijn conclusie, maar gewoon een kwestie van geld. Nou is hard trainen subjectief als ik hoor wat onze olympiërs doen om goud te halen in vergelijking met de inspanningen van onze jeugdige voetbalprofs.

“Kruis of munt” hoor ik scheidsrechter Nijhuis aan aanvoerder Marc Höchner vragen. Scheidsrechters kunnen zomaar lid zijn van een terreurbeweging, lees ik ook en als zo’n lid je vraagt te kiezen tussen kop of munt, dan moet je daar wel even goed over nadenken. Een fout antwoord zou je zo je geld én je leven kunnen kosten. In een wedstrijd tegen NAC gaat het altijd om ‘erop of eronder’, maar nooit dacht ik dat met eronder, onder de groene zoden werd bedoeld.

Het boek heb ik maar in de kast opgeborgen, naast ‘Je moet schieten’ met de uitspraken van Johan Cruijff.

“Het is afmaken”, zegt mijn vrouw met de laatste zeven letters van de crypto ingevuld, de krant nog in haar hand. “Afmaken?” herhaal ik, “dat ontbrak er inderdaad nog aan”.

Uw eigenwijze sportverslaggever.