10 Un point.

UN POINT

De Hoofdredacteur droeg mij op om een stukje te schrijven over het Nederland-IJsland,  waar ik niet zo veel voor voelde en ik vroeg of hij vond dat de wedstrijd de moeite waard was geweest om er nog woorden over vuil te maken. Hij aarzelde  en net voor hij besloot om toch te antwoorden, zei ik al: Niet dus! Hij draaide zich langzaam om en liep sjokkend terug naar zijn kamer nog nadenkend hoe hij zich had laten afbluffen. Daar was ik goed vanaf gekomen, ik had namelijk de hele wedstrijd niet gezien en om er dan over te moeten schrijven leek mij een beetje lastig. Kijk, schrijven zoals de kranten dat doen, daar heb je de krant voor, maar schrijven voor EEN PUNT dat is heel andere koek. Nee ik was blij dat hij niet aandrong. Dan had ik moeten bekennen dat ik een paar dagen vrijaf had genomen en lekker in het zonnetje had gezeten op een Parijs terras, had zitten smullen aan de Boulevard des Capucines, verbaasd onder de Eifeltoren had gestaan en me als de Zonnekoning had gewaand in de spiegelzaal van Versailles met twee mooie dames aan mijn zijde. Nee Een Punt Internationaal zou niet over het Nederlands Elftal moeten gaan, maar een Franse of een Engelse Editie, dat is nog eens heel andere gâteau. Een Punt over de grens, reizen naar het buitenland, een jongensdroom. Allemaal best interessant, maar Een Punt zegt een fransman of gentlemen toch niets. Nee dan zou de naam gewijzigd moeten worden  in bijvoorbeeld UN POINT of ONE POINT.  Als ik deze woorden drie keer herhaal doet me dat aan heel iets anders denken. Nederland UN POINT, ONE POINT. Juist, het Eurovisie songfestival ! Dat heeft niets met voetbal te maken is je eerste gedachte, maar dan heb je het mis. Bij een interland speel je 2 keer 45 minuten en aan het eind heeft Duitsland gewonnen. Bij het Eurovisie songfestival is het net zo. Het duurt 2 x 45 minuten en aan het eind staat Nederland met lege handen. Nu heeft Nederland besloten om  de 3 tenoren te sturen en dan hopen we te winnen   “Net Als Toen” met Corry Brokken. 

Maar van een jaar later zijn we het al vergeten toen ze weer mee deed en zong  "Heel de Wereld" aan te kunnen. Het eindigde echter in één grote teleurstelling aangezien La Brokken met slechts Een punt, Un point gedeeld laatste werd. Froger, Gordon en Joling dat worden wéér brokken. Ik zweer het je: Echte Brokken.

PAUW en WITTEMAN

Pauw en Witteman gezien (?) en dan bedoel ik de uitzending van vorige week dinsdag. Ronald Giphart vertelde dat hij gevraagd was door De Volkskrant om stukjes, korte verhaaltjes te schrijven. Hé concurrentie dacht ik of toch niet. Onder de naam Keukenprins was hij gaan schrijven over eten, koken en voedselbereiding.  Hij dankte God op zijn blote knieën dat dit hem was overkomen. Er is niets leukers dan het schrijven van korte stukjes, zei hij en ik dacht, dat klopt… collega. “Maar er zijn niet zoveel onderwerpen waar je over kunt schrijven”, ging hij verder. Ja, over echte levensbehoeften dat gaat nog wel zoals ademhalen, waar ik bij dacht: dat kun je wel dagen achtereen doen, maar er over schrijven dan ben je in 2 minuten klaar. Maar, ging Giphart verder,  over voortplanten – Sex dus - daar ben ik in twee minuten mee klaar. Even zat ik verbaasd te kijken. De woorden drongen maar langzaam tot me door, bedoelde hij nou Het schrijven over of Het voortplanten zelf. Ik probeerde me bij beide iets voor te stellen, maar ik kreeg niet de kans om het antwoord te achterhalen, want ging hij verder, over muziek of sport, daar schrijf je ook niet over. En toen dacht ik: gelukkig weer één concurrent minder waar ik me zorgen over moet maken. Mijn positie bij EEN PUNT staat niet op de tocht.  Trots als een Pauw en witte man van de slaap keek ik het programma af en ging daarna  rustig naar bed.

STUDIO SPORT

Studio Sport wijdde Zondagavond een heel item aan Martijn Reuser. Martijn was er eerlijk voor uitgekomen dat hij gebruik had gemaakt van een voetbalpsycholoog. De niet altijd zo brave Borst en  blinkende Boedha Jack (van Gelder) zaten rond de keukentafel van de familie Mulder te luisteren naar wat Jan en Zoon hierover te vertellen hadden. Reuser moest niet zo moeilijk doen, maar gewoon tegen een bal aan trappen. Voetbalpsychologen was voor echte voetballers. Het item werd niet uitgediept en men vond het al snel te lang duren. Ik vond het echter veel te kort. Wat is er met Reuser aan de hand. De speler die bij Willem II werd afgeschreven, té oud, bij RKC werd uitgespuugd, niet goed genoeg voor de reservebank, is bij NAC de witte motor die de hele ploeg aanjaagt.   Reuser, aan zijn vierde jeugd bezig, is 70 minuten dé vedette. Onbegrijpelijk dat ze hem zo weer aan het voetballen hebben gekregen. En Hoe! Kijk hij heeft gebruik gemaakt van een voetbalpsycholoog en dat heeft gewerkt. Zit goed in zijn vel. En Hoe! Misschien moeten we daar eens bij stilstaan. Zou Mijnheer de sportpsycholoog bijvoorbeeld Danny Mathijssen het vertrouwen bij kunnen brengen de bal eens op doel te  schieten als hij in scoringspositie komt in plaats van de bal af te schuiven naar een gedekte speler. Twee sessies en het zou zo maar kunnen. Kosten één telefoontje én……. Mathijssen scoort!!

DO YOU REMEMBER: GERARD DE RUITER

We beginnen we deze keer met een nieuwe rubriek. Van tijd tot tijd richten we de stadionlampen op een oud-Willem II’er  uit een ver of recent verleden, maar altijd is het iemand met een bijzondere geschiedenis.  De eerste keer is natuurlijk gereserveerd voor de oprichter Himself. Zijn naam spreken we met alle egards uit: Gerard De Ruiter. 

In 1896 heeft Tilburg 38.000 inwoners en Nederland telt dan vijf miljoen mensen. Gerard de Ruiter (1876-1933) student aan de MTS in Amsterdam, loopt stage bij de NS-hoofdwerkplaats in Tilburg. Hij houdt van voelbal dat nog helemaal niet populair is en gaat op zoek naar medespelers.  Het lukt de hem om op 12 augustus 1896 twaalf personen bij elkaar te krijgen voor een elftal. De club krijgt de naam Tilburgia.   Op 12 januari 1898, wordt de club omgedoopt tot Willem II, genoemd naar de latere koning, die tijdens de Belgische opstand zijn militaire hoofdkwartier in Tilburg vestigde. De weg naar het terrein aan de Koningshoeven wordt "Voetbal-weg" genoemd.  Het terrein is van de familie Van den Bergh, die ook al in 1904 voor rood-wit-blauwe shirts zorgt: een restantpartij van de inmiddels opgeheven voetbalclub Wilhelmina uit Oost-Nederland. Voetbal is tot 1916 vooral een aangelegenheid voor het westen van het land. In dat jaar behaalt voor het eerst een club uit de provincie de landstitel en die club is: Willem II.

 Uw eigen wijze sportverslaggever

                                            M a k e s     P e o p l e   S m i l e

 14.10.2008.                                                                                                              Tweede Jaargang Nummer  10

       EEN  PUNT