VENIJN
Starend naar mijn scherm zit ik te wachten met de vingers gekromd, tot er beweging in komt. Niets. Ik kijk nog eens naar mijn handen en denk, wacht even ik laat me niet gek maken na een verloren partij en met het venijn tot in mijn vingertoppen, recht ik mijn rug en brand ik los. Willem II is de kampioen van de ploegen die de meeste wedstrijden in de laatste minuten verloor. Niet tegen Volendam, die wedstrijd werd al in de eerste minuut verloren. Volendam kwam beter uit de startblokken, waarmee het de geschrokken rood-wit-blauwen aan de grond vastnagelde. De palingpellers verzuimden om van de twee droomkansen in de eerste minuut er één in te schieten. Niet Demouge maar Swinkels, met gebroken teen, schoot in de 5e minuut, vanuit een penalty de bal rechts, langs de links vallende Verhoeven. Onterecht maar we stonden voor. Wie dacht dat de thuisploeg hierdoor vleugels kreeg heeft het mis. Na deze forse teleurstelling herpakten de wijdbroeken zich en begonnen weer één ding te doen dat Willem II tijdens de hele wedstrijd vergat: te voetballen! Met nog 4 officiële minuten speeltijd kreeg Volendam uiteindelijk de verdiende overwinning. Er waren voor mij absoluut geen hoogtepunten te ontdekken. Wel voor Jan Smit die met mijn
M a k e s P e o p l e S m i l e
achterbuurvrouw,Lisa Roolvink, op de foto mocht en daarbij nog twee keer stond te juichen. Jolanthe zou het eens moeten weten. Slechts één miezerig puntje haalden wij uit de wedstrijden na de winter-stop. Willem II had in de eerste competitiehelft het geluk aan zijn voetbalbroek, maar verliest nu punten op dezelfde knullige manier, waarmee ze die in het begin van deze opmerkelijke competitie binnenhaalden. Feyenoord scoorde 15 seconden voor het eindsignaal de gelijkmaker en ook Vitesse maaide er nog een in na de officiële speeltijd. Het werkt niet meer. Ik bedoel eigenlijk te zeggen: men werkt niet meer. Kijk op papier hebben we een redelijk elftal zonder echte hoogvliegers. Wel jongens die allemaal in de eredivisie thuis horen, toch? Als je dan niet de individuele klasse hebt van een AZ-speler dan moet de collectiviteit het doen, de teamgeest, de spirit en de werklust. Dan moet er met venijn worden gespeeld en dát ontbrak in de afgelopen wedstrijden. Het venijn, waardoor je net eerder bij de bal bent, jij net voor jouw tegenstander schuift, net jouw hand op zijn schouder legt bij die belangrijke kopbal en hem net iets eerder dat zetje geeft, zodat hij uit balans raakt. Met venijn moet iedere tegenstander te lijf en geklopt worden. Hadden ze dat in Spanje tijdens de winterstop vergeten te behandelen soms. Je gaat toch niet alleen naar Torremolinos om te zonnen en met een boot te varen. Je gaat daar toch ook vertellen dat het venijn in de staart zit: "La picadura está en la cola", kennen ze daar ook. "La picadura" is het venijn, en "está en la cola" betekent ook voor de Spaanse cola generatie "Het zit in de staart ". De 'cola' van de eredivisie zijn de staartclubs, die inmiddels het venijn vormen voor de onzen. De Graafschap en Vitesse wonnen al van ons na de Winterstop en dé super cola ploeg Volendam, die schaarde zich nu in datzelfde rijtje. De tijd tikt, de uren verstrijken, het is vijf voor twaalf, maar de technische staf grijpt in. Manco wordt gehuurd van PSV net voor het sluiten van de transferperiode. Wauw zeg! Nee, Manco én Wau komen allebei ons versterken. Toch vraag ik me af of dat nieuws positief is. Het Manco van een kwakkelend, stuurloos PSV zou dé oplossing zijn voor onze voorhoede. Manco ken ik alleen als een tekortkoming, een gebrek, een storing en niet van een jonge doelpuntenmachine die op doorbreken staat. Toch zou het 18 jaar jonge talent, dat tot 2012 onder contract van PSV staat, in zijn geheel luisterend naar de naam Reimond Orangel Manco Albarracín, HET moeten zijn. De Peruviaan spreekt Spaans en heeft dus "picaduro" te over. Bij de anderen moet het venijn ook tot in hun vingertoppen gaan zitten. Er waren overigens opmerkelijk veel supporters die net als de spelers er doorheen zaten en voortijdig het stadion
verlieten. Als je er voor wegloopt, weet je dat je nooit uit de problemen komt. Het venijn uit mijn vingers neemt af. Ik moest mezelf bewijzen dat ik na een klote wedstrijd toch een Eenpunter kon schrijven. Zouden de jongens zich ook kunnen vermannen of heeft dat met het leeftijdsverschil te maken. In de tuin van Jonker zie ik dat hij ook aan het werk moet. Met de "cola" tussen onze benen verlieten wij het stadion en thuisgeko-men zeg ik tegen mijn vrouw, schenk mij maar een…. nee, doe trouwens maar iets sterkers.
BLIK OP DE BANK
Waldorf
: Wat vond je van deze wedstrijd?Stadler: Wat moet ik zeggen, vooral de laatste 89 minuten vielen me zwaar tegen.
Uw eigen wijze sportverslaggever.