32 Lieve Hemel

zitten daarentegen iedere week voller. Zag ik Veloso soms 'n kruisteken maken toen hij het veld op liep. Omdat ik Portugees spreek, zag ik zijn lippen prevelen "Avé Maria, cheia de graca, o senhor é convosco". Kargbo keek met een "Je vous salue Marie, plein de grace"-gezicht omhoog, Swinkels sprong omhoog. Boutahar kust zijn hand en tikt zijn voorhoofd aan. Richten ze zich allemaal even tot hun eigen God, hun Allah, Boeddha, Mohammed of Jehova om de zegen over deze wedstrijd af te roepen. Het kan beslist geen kwaad, enige hulp van bovenaf is welkom voor het Heilige Doel: De 31 punten van Jonker. Als al die Goden ons steunen winnen we deze wedstrijd wel, denk ik zo. Maar houdt God wel van voetbal en zo ja, is Hij dan voor Willem II, Heerenveen, Ajax óf PSV. Voor Vitesse kan ik me niet voorstellen. Maar toen zag ik Civard Sprockel uit Curacao en Claudemir Domingues de Souza uit Brazilië hetzelfde doen. Iedereen bij Vitesse richt zich tot hun God en dat zal toch niet dezelfde zijn dan die van onze jongens? Wat vragen de voetballers als ze hun Almachtige aanroepen, stel ik me de vraag. Dat ze een goede wedstrijd spelen, of dat ze dé beslissende voorzet op hun schoen krijgen. Misschien dat ze veel aan de bal mogen komen en dat ze scoren, liefst niet in eigen doel. Of bidden ze om straks bij de penningmeester Loeks van der Veen langs te mogen om de winstpremie op te halen, zodat ze een bloemetje kunnen kopen voor vrouw of vriendin als een vroeg Valentijnskado. God is de zonde van "De Kanibaal" Sansoni toch niet vergeten. Hij heeft Roy Beerens toch gebeten. Maar wat gebeurt er als God die

harde charge of rake elleboogstoot van onze jongens niet vergeeft, dát zou pas echt zonde zijn, dood zonde. De eerste 30 minuten waren voor een rap Vitesse en menigeen vreesde dat God de andere kant op keek. Hadden we onze spelers moeten vermommen als Lieve Heersbeestjes en ze stippen op hun shirt moeten geven in plaats van rugnummers. Mag ik u in dat geval ons

team voorstellen. Kargbo en Zijler zijn direct te herkennen en als u wat langer kijkt, vind u de rest ook wel. Aerts, de reddende engel van het eerste half uur, hield ons met knappe reddingen in de wedstrijd en enkele te slappe schoten van Demouge en een knal van Kargbo waren de enige wapenfeiten die Willem II er in de eerste helft tegenover stelde. "Het stond niet goed,

waardoor het ook niet liep", zou Cruijff gezegd kunnen hebben. In de rust had iedere supporter een betere opstelling in zijn hoofd, dan Jonker op het veld. De 4 verdedigers na de pauze gaven meer rust achterin maar na een kwartier, in een onoverzichtelijke situatie voor het doel, matst Junker Vitesse 0-1. Lieve Hemel, dat was toch hands. Hij sloeg die bal er toch met de hand in. Nee, de hand van God, besliste de overigens niet onverdienstelijk fluitende Haverkort. Er zat geen swung, geen passie, geen bezieling in ons spel. Zelfs als we met het hele stadion schietgebedjes waren gaan bidden, hadden onze voorwaartsen nog geen bal achter Velthuizen gekregen. Demouge ging vertwijfeld de discussie met Jonker langs de lijn aan, maar die strekte alleen de rug om zich in te dekken tegen alle kritiek die van de tribunes voelbaar was. De wissel van Vorthoren was voor het publiek de bekende druppel en als Jonker dacht Mohammed zelf in het veld te brengen dan is Messoudi een verkeerde keus. Het doel heiligt alle middelen maar niet voor ons in deze wedstrijd. Wel voor Vitesse die kwam in de blessuretijd nog op 0-2.

BLIK OP DE BANK

Waldorf: Oh Jonker, Jonker,

Jonker toch.

Stadler : Oh God, Oh God, Oh

God, Oh God.

 Uw eigen wijze sportverslaggeveer.