WINTERWONDERLAND
De titel “ EUREKA” was al aangekondigd, het artikel al geschreven, maar voor zo’n happening als deze wedstrijd tegen de FC Groningen ging de hele redactie vanochtend er graag nog eens voor zitten. Alhoewel deze zondagmiddagbelevenis niet onder woorden te brengen is, en tien keer beter dan één Avondje NAC, moeten we hier toch even langer bij stilstaan dan de gebruikelijke tien regels die EEN PUNT gewend is aan een wedstrijd te besteden. Willem II wint de laatste tijd meer, vaak zelfs en ook 3 – 0 is geen uitslag die nog verbaast, maar het was de manier waarop, de ambiance, de après ski achteraf. Een wedstrijd die we ons over 10 jaar nog herinneren. We schrijven 23 november en de eerste aangekondigde sneeuwvlokken dwarrelden op het veld. Spelers, in zomertenue met korte mouw en korte broek, bleken het allemaal erg leuk te vinden en het leek er even op dat hoe meer vlokken, hoe meer vreugde ze aan het spel beleefden. Na 10 minuten bleek de 4 uur durende busreis zijn tol al te betalen en zagen de groen-witte spelers het groen en geel voor de ogen. Ze stonden erbij, keken ernaar en werden door de Tilburgse subtopper vernederd. Nu speelt de FC Groningen uit mindere wedstrijden dan thuis, maar hier had vriend én vijand niet op gerekend. Na 15 minuten opende Akgün de score op een prachtige assist van de nu op het gladde veld zeer goed uit de voeten kunnende Jens Janse en nog geen 10 minuten later was de wedstrijd gespeeld: 3 – 0. Ook in het verdere verloop van de wedstrijd toonde Willem II zich heer en meester en dolde Kargbo met zijn tegenstander als de sneeuw met de spelers. Geen wonder dat Jans’ kinderen gefrus-treerd rondliepen, gele en rode kaarten pakkend. De tribunes
M a k e s P e o p l e S m i l e
schudden onder de luide aanmoedigingen van het uitzinnige publiek, dat tijdens de dweil en veegpauze zelfs een “Walking in a Winterwonderland” aanhief, waarna een in zijn arrenslede neerdalende kerstman niet in het plaatje had misstaan. Slechts een verdwaalde duif, die als een “Eddie the Eagle” moeite had zijn richting te vinden kon de aandacht van de supporters even afleiden. Willem II bewees dat Groningen een topploeg is, door ze te scharen in het rijtje verliezers. Na Ajax, NAC en Feyenoord zal Ron Jans blij zijn met dit enige lichtpuntje, maar het zal nog wel even duren voordat hij dit zelf beseft. Niet in de laatste plaats verdient het Bestuur en de hele ploeg van Willem II een compliment voor de voortreffelijke organisatie van deze feestmiddag. Krijg het maar eens voor elkaar om precies tien over half drie de kussens boven het stadion uit te kloppen en dat 70 minuten lang, de kerstmuziek klaar te hebben liggen, de sneeuwschuivers gereed te hebben staan tot het moment dat de scheidsrechter hen oproept. De heer Verbunt verzekerde me nog dat de sneeuwkanonnen besteld zijn, de oranjeballen tot vaste wedstrijd bal verklaard worden en wij tot en met april in winterjassen, met das en hand-schoenen naar het stadion moeten om onze ploeg te zien spelen. Overwinteren in Tilburg wordt een begrip dat de vergelijking met de Friese elfstedentocht gemakkelijk kan doorstaan. Een klein
minpuntje misschien is het feit dat de glühwein in de ijskast was gezet waardoor hij niet kon worden geschonken. Misschien kan de bar in een rustieke skihut worden omgebouwd, Santa met de Rockettes een vaste plaats op de tribune worden aange-boden en het drank-assortiment worden uitgebreid met Sauerlands Bier en een Glaasje Williams met Peer. Wintersport (met de nadruk op Win) is reuze gezellig. Een perfecte middag en nog proficiat met weer drie punten.
In Het Zonnetje
Noodwijk – Zondagmorgen. Weer noch wind houden hem tegen en dus stapt hij ook deze keer vroeg op de bus, lijn 40, voor een rit van ca. 25 minuten naar Leiden. Door het slechte weer was de trein naar Den Haag uit het rooster genomen en was hij verplicht om via Den Bosch te reizen. Op zich geen probleem, maar het overstappen in Den Bosch op de trein naar Tilburg wel, omdat juist daarin een aantal op eigen gelegenheid treinende luidruchtige Groiningen supporters naar dezelfde wedstrijd onderweg waren als onze Super-fan, Jo Stokkermans, 84 jaar jong en Willem II supporter in hart en nieren. Wachten op de volgende trein was geen optie, want dan zou hij mogelijk het begin van de wedstrijd kunnen missen. Zonder een ogenblik te aarzelen baande hij zich een weg naar de uitgang, hield de eerste de beste taxi aan en ruim een half uur later, nog eens € 60 lichter, werd hij afgezet aan de Goirleseweg. Hij streek neer op zijn vaste stoel op de tribune nog voordat de Heer van Sichem blies voor de aftrap van de wedstrijd Hij ging er nog eens goed voor zitten, het kon per slot van rekening alle kanten op. En genoten heeft ie, zeker weten, tot en met het sneeuwbalgevecht en de glijpartijen van de spelers. Zou ook hij geen kou gevoeld hebben vanwege het hartver-warmende, oogstrelende spel van zijn favorieten. Ook de terugreis zal voor hem niet lang genoeg hebben kunnen duren. Wij wilden deze supporter belonen door hem even in het Zonnetje te zetten. Zeven December rijdt de trein weer en zal Jo, ijs en weder dienende, weer van de partij zijn.
De waarde van Frank
Onze Superspits heeft opnieuw een gele kaart gekregen. Zijn zwaluwduik kon geen genade vinden in de ogen van de scheidsrechter en hij is dus geschorst voor de komende UIT-wedstrijd tegen Heracles. Wat de waarde van Demouge is kan nu eenvoudig worden vastgesteld. Verliest Willem II eenvoudig in Almelo, dan stijgt zijn waarde zelfs zonder te spelen. De overige spelers kunnen nu ook laten zien wat zij waard zijn, maar lukt het hun om punten mee te nemen?
BLIK OP DE BANK
Waldorf: Heb je ook van de voorstelling genoten?
Stadler: Ja, de voorstelling: Jans Jankt en Jonker Juicht!
Uw eigen wijze sportverslaggever