KERST MIS
“Ik vertrek”, zei Maarten Nijs, een goede kennis van de redactie en abonnee van EEN PUNT. Zijn vraag of hij wekelijks Een Punt in Oeganda in zijn mailbox mocht ontvangen werd graag ingewilligd. Het idee om EEN PUNT OEGANDA in het leven te roepen, werd niet alleen toegejuicht maar ook ingevuld. Maarten zou als Nico en Nelis gaan rapporteren en tegelijkertijd proberen of er iets voor het Oegandese voetbal gedaan kon worden.
M a k e s P e o p l e S m i l e
Alvorens iets te vertellen over de voortgang in de samenwerking met de Ugandese voetbal-autoriteiten is het voor jullie in Nederland misschien leuk om eens iets te proeven van de sfeer de voetbalbeleving in Uganda. Elke wedstrijd is een feest voor zowel de spelers in het veld als voor de toeschouwers op de tribune. Lang voor de aanvang stromen de mensen in grote groepen, vrienden, kennissen, dorpsgenoten en familie naar binnen. Eten en drinken gaan ook mee en men praat, eet, lacht, zingt en schept op over de prestaties van de eigen spelers. De toeschouwers zitten gezellig door elkaar heen, ongeacht voor welk team men supportert. Ik verdenk zelfs wel mensen ervan die tijdens de wedstrijd, gewoon veranderen van club en op die wijze altijd bij de winnaars horen. Men klapt en juicht net zo hard voor de tegenstander, zolang die maar niet voor staan. Het veld dat een zestal jaar geleden is aangelegd op kosten van een Nederlandse organisatie hier in Uganda ligt er zeer redelijk bij, maar de twee kleedkamers worden nu bewoond door een 3-tal gezinnen. Dat stoort niemand want omkleden kan ook naast het veld. Het amateurteam dat daar speelt, voetbalt deels op voetbalschoenen en deels op blote voeten en zelfs talentvolle spelers gaan halverwege liefst blootsvoets verder. De individuele actie is vaak veel belangrijker dan de strategie. Verliezen is niet erg als de inzet er maar is geweest. Heel bijzonder is de sportiviteit, men laat elkaar spelen en de scheidsrechter heeft altijd gelijk. Er wordt nooit geprotesteerd tegen een beslissing, ook al is die fout. De scheidsrechter heeft gefloten en dan is het zo. Punt uit.
Vanmorgen zijn we in Kampala geweest en een bezoek aan de Nederlandse Ambassade ge-bracht. Na wat diplomatiek gebabbel hebben we de ware reden van ons bezoek aan de orde gebracht. Uitvoerig toege-licht dat het als grap begon maar nu ineens toch duidelijk serieus wordt, omdat iedereen een samenwerking tussen de Ugandese voetbalbond en een Nederlandse voetbalclub in het kader van ontwikkelingssamenwerking op sportgebied wel ziet zitten. Inderdaad kenden ze de subsidie-potten en het voorstel werd direct opgepakt. We gaan ermee aan de slag, was het bemoedigende commentaar. Ook het idee om in de winterstop een ploeg een wedstrijd tegen lokale teams of nationaal elftal te laten spelen werd goed ontvangen. De diplomaat (die onderwijs in zijn portefeuille heeft) gaat aan het werk, zowel binnen als buiten de Ambassade en hoopt mij spoedig te kunnen berichten.
Maarten, laat ik hem voorzichtig weten, dit wordt allemaal veel te serieus voor ons. Een Punt staat voor de grap, de lol, de lach. Dat verwachten de mensen van ons. Wij hebben hier op de redactie uitgebreid over gesproken en de kerstgedachte om mensen te helpen, zou hier precies van toepassing zijn, maar wij kunnen de verhalen niet leuker en grappiger maken, ten koste van de arme leefgemeenschap in Oeganda. Bovendien als we er grappen over blijven maken, neemt niemand jou straks serieus. EEN PUNT moet dan ook de berichtgeving stoppen. Helaas, PUNT UIT.
Maarten, die voor een Nederlandse onderwijs stichting en een bank ook lobbyt in Uganda stopt niet met zijn werkzaamheden en wij van EEN PUNT hebben beloofd als er echt resultaten zijn, wij onze stinkende best zullen doen een Nederlandse club voor hem en Uganda te vinden.
Een Oegandese Kerstspreuk:
Een kerstdag met regen,
is een kerstfeest met zegen
Maarten Nijs en Uw eigen wijze sportverslaggever