Nr 6 Tien Tien

EEN  PUNT®

De Speelse Hofnar 

Zesde  Jaargang Nummer   06                                      6 oktober 2012                                                       Willem II – RKC 1-0

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                                              Tien Tien

Mijn ‘Tien, Tien’ wekte enige verbazing en hilariteit bij de mensen om me heen, nadat Joachim zijn eerste, zijn verlossende en voor de wedstrijd het winnende doelpunt had gescoord. Toch verdiende de wedstrijd voor een partijdige kijker als ik, die hoge waardering - een tien – volledig. De discussie die ik vanaf het begin van deze competitie voer met mijn buurman waarom Lumu en Brands niet in de basis staan, behoort voorgoed tot het verleden. Met ‘beiden in de basis’ gaf Rik Spekenbrink in het Brabants Dagblad een belangrijk deel van de opstelling prijs die, als de weersgoden het stadion niet onder water zouden zetten, garant kon staan voor een leuke avond. ‘Misidjan zit vrijdag op de bank’ stond op de billboards langs de weg naar het stadion. De oproep die de trainer deed besluiten om hem ook op zaterdag daar te posteren en met de 10 van Mark Hocher, aan de wedstrijd te beginnen. Tot mijn grote verrassing stond daar ‘mijn elf’ op het veld en alles in mijn lichaam zei me dat dit goed was. In iedere supporter zit een coach en iedere kijker heeft zo zijn eigen ‘dreamteam’. Dit elftal dat aan de aftrap stond was, met de bescheiden middelen van de club, het mijne. Mijn twee totovoorspellingen 1-0 en 2-1 winst na een dubbel-blanke ruststand, bevestigden dit voorgevoel. De wedstrijd werd er uiteindelijk een waar we al anderhalf jaar naar uitkeken. Anderhalf uur lang werd er gezwoegd, gebeuld en gestre-den: met passie, vol overgave.  Mooi voetbal is anders, vlek-keloos ook, maar in de arbeidersstad Tilburg is werk-voetbal het enige dat loont. Het gezamenlijk terugtrekken op de eigen helft, de ruimtes kleiner makend, loerend op dé kans, was even saai als slim en effectief. Met ‘Tien Tien’ wilde ik in een keer de nummers 1 en 9 die de wedstrijd glans gaven bedanken. In voorgaande partijen waar geen enkele speler zich onderscheidde, verdienden de spits en de doelman bewondering. Sterk met het hoofd, zijn 85 kg in ieder duel gooiend, vocht Joachim om elke bal. Zijn doelpunt was zijn beloning, de ver-diende bekroning voor de vechtlust van het hele elftal. De matchwinnaar, de nummer 1, was David Meul.  ‘MEUL HOUDT ER VEUL’, kan zo een spandoek sieren.  ‘Hou ze eruit, hou ons erin’, de  yell, die de supporters van de tegenstander de mond snoert.  

Dat Lumu, met zijn leeftijd (17) als rugnummer, gewisseld werd in plaats van Hocher moet de trainer nog eens uitleggen.

Met tien keer tien euro uit de voetbaltoto ging ik huiswaarts, me opmakend voor mijn volgende tien tien, de datum van mijn boekpresentatie.

Uw eigenwijze sportverslaggever.

Vanaf de 11de in de boekwinkel, in de fanshop en via internet bij uitgeverij Kraft Media: SCOREN NA DE WEDSTRIJD. ISBN 9789491061219. DOEN!