27 The Winner Takes it All.

                       The Winner Takes It All.....

Met een beetje wringen klemde ik mezelf tussen de twee armleuningen van mijn stadionstoeltje. Na de kerst voelen ze altijd wat smaller aan, maar ook de kleding die ik had aangetrokken om me te weren tegen de kou was debet aan het ongemak. De Top-2000, die ik aan had staan in de auto naar het stadion, speelde nog in mijn hoofd. Wat  zou het worden, een Perfect Day zoals Lou Reed bezong of meer een Beautiful Day van U2. Zou onze Kingsize “We Are The Champions” van Queen aanheffen, en keren we straks met Satisfaction huiswaarts of wordt het de Sound of Silence.  Winst zou voor Jonker en zijn mannen op zijn minst een Stairway to Heaven betekenen, maar dan moesten onze Sultans of Swing, als Raiders on the Storm tekeer gaan tegen deze Spartaanse furie. Yesterday hadden ze nog getraind volgens Jonker, en hij had zijn spelers voorgehouden dat ze er vanaf de eerste minuut geconcentreerd moesten staan, want één ding was vanaf het begin duidelijk: The Winner Takes It All. Aan een Dancing Queen had Koning Willem II dit keer helemaal niets. Een Dreadlock Holiday aan de Kust, de Spaanse kust in bijvoorbeeld Hotel California zou alleen een geslaagde missie zijn bij een overtuigende winst. Oerend Hard moest   op het vijandelijke doel geschoten worden. Nog anderhalf uur voetbal en we zouden Old and Wise zijn. Het moest goed gaan, maar God Only Knows of dat ging gebeuren. Ik weet van mijzelf, I am a believer,  maar zittend in een koud stadion dan komen de bibbers en niet alleen vanwege de temperatuur. Light my fire nog maar eens een keer. Winst, Nothing else matters. 

                            Imagine,

       You may say that I'm dreamer                             

             But I'm not the only one 

        I hope someday you'll join us 

    When Willem II becomes number one

Ja Imagine, maar dan moet er eerst nog van Sparta gewonnen wor-den. Als een Mexican Whistler blaast scheidsrechter Winter, hoe verzinnen ze het, voor het begin van de wedstrijd. Het veld ligt er warm bij, maar de lampen boven onze ver-kleumde hoofden zijn nog uit. Twee minuten jagen onze rood-wit-blauwen en dan is het raak, The Heat Is On, het vuur spat ervan af. Van Eijden kopt binnen: 1-0 en spontaan beginnen de verwarmingslampen te branden. De druk houdt aan en Demouge,   scoort zijn 13e van het seizoen, Willem II zit op een Bed of Roses, totdat Michel Winter de bal op de stip legt na een onbesuisde actie van onze keeper. Knol knalt hem erin. Die bal was Harder Dan Ik Hebben Kan, denkt Maikel nog als hij hem uit het net vist. Opnieuw geel voor Duplan, die zijn Testament kan gaan opmaken en Rood getrokken ziet worden. Zijn moeder had nog zo gezegd: 

Als ie maar geen voetballer wordt,

ze schoppen hem misschien half dood.

Maar liever dat nog

dan het bord voor zijn kop

van de zakenman,

               want daar wordt hij alleen maar slechter van.

  (X 10)