ลื้อแจ้ง

บุญช่วย ศรีสวัสดิ์. (2551)

ลื้อแจ้ง :: ลื้อแจ้ง หรือ ไตแจ้ง เดิมอยู่เมืองหลวงภูคา ต้นลำแม่น้ำทา ทางทิศตะวันนออกเฉียงใต้เมืองสิงห์ เหนือเมืองหลวงพระบางเขตอินโดจีนของฝรั่งงเศส เหตุที่อพยพเข้ามาทำมาหากินในไทย เพราะทางเมืองนั้นทุรกันดารไม่มีที่ทำมาหากิน พื้นดินไม่เหมาะแก่การทำการเกษตร ที่อยู่ในปัจจุบันในประเทศไทย ซึ่งขึ้นอยู่กับอำเภอเชียงราย จังหวัดเชียงราย คือ บ้านปอ ตำบลปอ บ้านท่าข้าม ตำบลม่วงยาย บ้านพร้าวกุด ตำบลครึ่ง

ลื้อแจ้งเรียกตนเอง "ลื้อแท้" มีสำเนียงภาษาพูดคล้ายชาวเหนือ แต่ละประโยคมักลงท้ายด้วยคำว่า “ แอ่ ” เสมอไป เช่น ไปไหนแอ่ หญิงชายชาวลื้อแจ้งทุกคนนิยมย้อมฟันสีดำเป็นเงางาม และถือกันว่าลื้อแจ้งคนใดไม่มีฟันสีแล้วหาใช่ลื้อแจ้งที่แท้จริงไม่

การแต่งกาย ::

ผู้ชายคล้ายกับลื้อเมืองอื่น ๆ คือสวมเสื้อคอกลมแขนสั้นย้อมสีน้ำห้อม ( สีน้ำเงินเข้มซึ่งได้มาจากในใบครามตามป่า ) มีสองกระเป๋า นุ่งกางเกงขากว้างสีดำ

ผู้หญิงชาวลื้อแจ้ง นุ่งผ่าซิ่นที่ชายพกเย็บด้วยผ้าสีแดง กว้างขนาดฝ่ามือ ตรงกลางซิ่นทอเป็นริ้วลายสีต่าง ๆ เชิงซิ่นทำด้วยผ้าสีน้ำห้อม สวมเสื้อป้ายข้างคล้ายหญิงจีน หญิงสาวแก่ แม่หม้าย แต่งเหมือนกันหมด ใช้ผ้าพันศีรษะสีขาวแทบทุกวัย

รายการอ้างอิง :

1. บุญช่วย ศรีสวัสดิ์. (2551). 30 ชาติในเชียงราย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ศยาม.