Znaki Allaha w mrówkach

Mrówki żyją w koloniach i istnieje wśród nich perfekcyjny podział pracy. Kiedy przyjrzymy się bliżej ich systemom, zobaczymy także, że tworzą one niezwykle interesujące struktury społeczne. Zauważymy też, że są one zdolne do dużo większego poświęcenia, aniżeli ludzie. Jedną z najbardziej interesujących rzeczy jest to, że – w porównaniu z ludźmi – nie znają one takich pojęć jak dyskryminacja bogatych przez biednych czy walka o władzę, które to obserwuje się w naszych społeczeństwach. Wielu naukowców, którzy przez wiele lat dokładnie obserwowali mrówki, nie mogło wyjaśnić kwestii ich społecznego zachowania. Dr Caryle P.Haskins, przewodniczący Instytutu Carnegie’go w Waszyngtonie, powiedział: "Po 60 latach obserwacji i badań nadal zdumiewa mnie jak złożone jest społeczne zachowanie mrówek… Tak więc mrówki tworzą piękny model, abyśmy mogli korzystać z niego badając istotę zachowań zwierzęcych". (National Geographic, tom 165, nr 6, str. 775)

Niektóre z kolonii mrówek są tak ogromne jeśli chodzi o populację i obszar w jakim mieszkają, że nie da się wyjaśnić jak mogą one zachować doskonały ład na tak rozległym obszarze. Dlatego trudno nie zgodzić się z dr Haskinsem. Jako przykład tych wielkich kolonii możemy podać gatunek mrówek zwany Formica Yassensis, które żyją na wyspie Hokkaido w Japonii. Ta kolonia mrówek żyje w 45 tysiącach połączonych ze sobą gniazd na obszarze 2,7 kilometrów kwadratowych. Kolonia złożona z około miliarda osiemdziesięciu tysięcy królowych i trzystu sześciu miliardów robotnic została nazwana przez badaczy „Superkolonią”. (Bert Holldobler-Edward O.Wilson, The Ants (Mrówki), Harvard University Press, 1990, str. 1.) Odkryto, że wewnątrz kolonii istnieje wymiana - w uporządkowany sposób - wszelkich narzędzi produkcyjnych i pożywienia. Bardzo trudno jest wytłumaczyć w jaki sposób mrówki bez problemu utrzymują ten porządek, biorąc pod uwagę tak rozległy obszar na jakim żyją. Nie zapominajmy, że potrzeba różnorodnych sił bezpieczeństwa, aby wyegzekwować przestrzeganie prawa i utrzymać ład społeczny, nawet w cywilizowanych krajach o małej gęstości zaludnienia. Są także pracownicy administracyjni kierujący i zarządzający tymi jednostkami. Czasem nie jest możliwe bezproblemowe utrzymanie wymaganego porządku, pomimo tych wszystkich wysiłków. W koloniach tych nie ma potrzeby wprowadzania policji, żandarmerii czy strażników. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że w rzeczywistości obowiązkiem królowych, o których myślimy, że są przywódczyniami kolonii, jest po prostu zachowanie gatunku, nie mają one przywódcy czy zarządcy. Tak więc nie ma wśród nich hierarchii opartej o łańcuch rozkazów. Zatem kto wydaje rozkazy i utrzymuje ich ciągłość?

Fakt, że mrówki potrafią ustanowić tak świetny i doskonały ład jest dowodem na to, że działają one z natchnienia pewnego “kierownika”. Poniższy werset w pełni potwierdza, że Bóg jest panem i kierownikiem wszystkiego i że każda żywa istota działa z Jego natchnienia:

[KORAN 11: 56]

{Oto zaufałem Bogu, Panu mojemu i Panu waszemu. Nie ma żadnego zwierzęcia, którego On nie trzymałby za kosmyk. Zaprawdę, Pan mój jest na drodze prostej!}

strona główna