090 - Al-Balad (Miasto)

090 - Al-Balad (Miasto)

بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

Bismil-lahir-rahmaanir-rahiim

w imię Allaha Miłosiernego Litościwego

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

لَا أُقْسِمُ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ

وَأَنتَ حِلٌّ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ

أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا

Laaa uqsimu bihaadhaal-balad

Ła anta ḥillum bihaadhaal-balad

Ła łaalidił ła maa łalad

Laqad khalaqnaal-insaana fii kabad

Ajaḥsabu al-laj jaqdira 'alajhi aḥad

Jaquulu ahlaktu maalaal-lubadaa

Ajaḥsabu al-lam jarahuuu aḥad

Alam nadż'al lahu 'ajnajn

Ła lisaanał ła szafatajn

Ła hadajnaahun-nadżdajn

Falaq-taḥamal-'aqabah

Ła maaa adraaka mal-'aqabah

Fakku raqabah

Ał iṭ'aamun fii jałmin dhii masghabah

Jatiiman dhaa maqrabah

Ał miskiinan dhaa matrabah

Summa kaana minal-ladhiina amanuu ła tałaaṣał bil marḥamah

Ulaaa'ika Aṣḥaabul-Majmanah

Łalladhiina kafaruu bi-Aajaatinaa hum Aṣhaabul-Masz'amah

'Alajhim Naarum-mu'ṣadah

Nie! Przysięgam na to miasto

- a ty jesteś wolny w tym mieście -

i na rodziciela, i na to, co on zrodził.

Zaprawdę, stworzyliśmy człowieka w udręce!

Czy on sądzi, że nikt nie będzie miał nad nim władzy?

Mówi on: "Roztrwoniłem majątek ogromny".

Czy on sądzi, że nikt go nie widział?

Czy nie daliśmy mu dwojga oczu

i jednego języka i dwóch warg?

I czy nie wskazaliśmy mu dwóch dróg?

Lecz on nie próbował wejść na drogę stromą.

A co pouczy cię, co to jest droga stroma?

To uwolnienie niewolnika

albo nakarmienie w dniu głodu

sieroty spośród krewnych

albo biedaka znajdującego się w nędzy.

A także - być jednym z tych, którzy wierzą, zachęcają się wzajemnie do cierpliwości, zachęcają się wzajemnie do miłosierdzia.

Ci - to towarzysze Prawicy.

Lecz ci, którzy nie uwierzyli w Nasze znaki - to towarzysze Lewicy.

Nad nimi będzie Ogień okrywający jak sklepienie.

أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ

وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ

وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ

فَكُّ رَقَبَةٍ

أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ

يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ

أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ

أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ