093 - Ad-Duha (Przedpołudnie)

وَالضُّحَىٰ

Na Ad-Duha (Przedpołudnie; dzień, światło dnia/poranka)!

Na noc, kiedy spokojnie zapada!

Nie opuścił cię twój Pan ani cię nie znienawidził!

I z pewnością ostateczne będzie dla ciebie lepsze aniżeli pierwsze!

I z pewnością obdarzy cię twój Pan i zadowoli!

Czyż nie znalazł cię sierotą i nie dał ci schronienia?

Czyż nie znalazł cię błądzącym i nie poprowadził cię?

I czy nie znalazł cię biednym i nie wzbogacił cię?

Przeto sieroty - nie uciskaj!

I żebraka - nie odpychaj!

I o dobrodziejstwie twego Pana - opowiadaj!

وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ

وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ

وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ

أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ