Kapellen

Fietstocht

Kapellen

Via de website van https://kadoc.kuleuven.be/kapelletjes/ vind je een lijst van 34 Ternatse kapellettjes op

http://www.kapelletjesinvlaanderen.be/html/ternat.html   

http://www.kapelletjesinvlaanderen.be/html/ter.html  is een verzameling met alle 34 foto s . Maar we vonden er nog enkele extra, o.a. in de Verkensmeersstraat en de Steenvoordestraat (Sint Ulrick)...

Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes in Klapscheut

Aan de samenvloeiing van de Klapscheutbeek en de Wasboordbeek staat deze zeshoekige kapel uit 18e eeuw (of 19de eeuw ?), met schalëndak in 5 vlakken; het zadeldak vooraan heeft boven de toegangsdeur een kleine verhoging van ca. 50 cm breedte. De buitenmuren zijn “gerotst”; de muur vooraan is ruwer gerotst dan de 5 zijmuren.

Eigenaar: VZW Parochiale Werken Wambeek;

Deze kapel is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes

Verfraaiing in 1873 op initiatief van dorpsonderwijzer Jean Deripainsel (welke verfraaiing is niet gespecifieerd).

Grote voorzijde met dubbele deur; in de zijmuren links en rechts telkens een boogvormig raampje, waarvan de buitenzijde gerotst en de binnenzijde in faiencesteen; indeling van de raampjes met raambruggen.

De dubbele toegangsdeur heeft onderaan een gedeelte in gesloten panelen, daarbovenop telkens een doorkijkpaneel in plexi onderverdeeld in kleine vierkante gedeelten.

Aan de toegang ligt een tweedelige arduinen dorpel.

Op de nok vooraan is er een smeedijzeren kruis met de kruisarmen eindigend op een spits.

Omheen de kapel is een gaanpad in kasseistenen aangelegd.

 

Voorheen werd het interieur-onderhoud gedaan door de fam. Raeymaekers, daarna door de fam. De Greef-Jans, en heden door  mevr. Rita De Greef)

 

Interieur:

- aan de achterzijde binnenin een imitatie  van de Lourdesgrot  in “gerotste” stenen, met daarvoor een altaartafel op een voetstuk van ruwe stenen. Een sierlijk hekken met bovenop krulmotieven van lelies sluit dit gedeelte van de bidruimte/bezoekersruimte af.

Vanaf het hekken naar achter toe is de binnenmuur gerond (anders dan de buitenmuur);

-zitruimte met (kniel)banken en stoelen

- binnenwand afgedekt met witte faiencetegels, met op ca. 1 meter hoogte een fries met rozenmotief in faiencetegels;

- hemelgewelf is blauw geschilderd, met centraal een bloemmotief met haak (voor ?)

- stenen vloer: afwisselend grijs, okergeel en kleine zwarte tegels (motiefvorm)

- de kapel heeft een offerblok;

-in het afgesloten gedeelte op of naast het altaar: bloemstukken (veelal kunstbloemen), beelden (o.m. Maria, Bernadette, H. Remigius, H. Jozef, …), schilderij (Lourdesgrot), icoon H. Maria, …

 

Deze kapel ligt op de route van de Sint-Remigiusommegang

Bij de jaarlijkse processie werd bij deze kapel een rustaltaar opgebouwd.

 

Mondelinge overlevering: de kapel is gebouwd door het kinderloze echtpaar Limbourg – De Meersman toen hun gebed verhoord werd door de geboorte van hun kindje

Kanttekening bij de mondelinge overlevering

Er heeft een familie Limbourg-De Meersman in Wambeek gewoond, maar in de 19de eeuw.

Carolus Limbourg (pachter, ° 8/9/1834 St.-Kw.-Lennik - + 2/12/1867 Wambeek) huwde in 1862 met Maria Josepha De Meersman (°11/11/1840 Wambeek - + 23/4/1876 Wambeek). Zij was de dochter van koster-orgelist Donaat De Meersman te Wambeek.

Het echtpaar Limbourg-De Meersman kreeg 4 kinderen: Philemon (5/12/1862-21/12/1862), Maria Clementina (27/3/1864-18/6/1865), Benedictus (10/11/1865-25/9/1884) en Felicianus (8/10/1867 – 10/4/1868)

Maria Josepha De Meersman huwde een tweede maal, met Augustinus Bellemans (° 1838 Kester)

Is deze kapel dan in de 19de eeuw gebouwd ? Techniek “rotsen” dateert 2de helft 19de eeuw ?

 

 Aftelrijmpje gelinkt aan deze kapel:

Achter ’t kapelletje lag nen dikke stront

Uffra mammoizelleke stak het in heur mond (mammoizelleke = mademoiselle)

Hm hm peperkoek hm hm chocolat

En gij zijt af.

 

Deze kapel is ook beschreven in het boek, “Wambeek, bijdragen tot de geschiedenis”, bijdrage Wambeekse kapellen en kruisen,  Luc Sergooris en Armand Timmermans, blz. 156-157.

Timmermans Armand, Van Rossem Jos

Kapel hoek Langestraat Pol de Montstraat

Oorspronkelijk uit 18e eeuw.

Restauratie (vernieuwing van de verticale zijwanden en de nisafsluiting) door fam. L. De Troch (burgemeester) midden 20ste eeuw.

De kapel werd enkele meters verplaatst bij de dorpskernwerken in 2006.

Toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw

Eigenaar:

Materialen: arduin, hardsteen , dak ?

De arduinen sokkel rust op een voetstuk van 8 rijen porfiersteen. Boven de nis is er een barokke bekroning in de vorm van een halve cirkel naar onderen toe uitlopend op voluten met bloemmotief.

Bovenop de kapel is er een Latijns kruis in arduin (33 x28  cm).

De nis afgesloten met een driedelig hek, waarvan het bovenste deel in de boog vastzit.

Achtert de kapel staat een metalen rustbank.

Opschriften:

DESE CAPELLE IS GEMAECK DOOR D.V.C.L. ENDE I. TISB…ACS

 

TER EERE VAN ONSE LIEVE VROUWE

BIDT VOOR DE GELOOVIGE ZIELEN

 



De Sint-Remigius ommegang startte vanuit de Sint-Remigiuskerk (Wambeek) waarbij gelovigen al biddend wandelden richting "de dries" (het gemeenteplein). Via de Langestraat gingen ze dan richting parochiezaal om zo langs de Potgieterstraat richting de kapel van Klapscheut te stappen. 

Aan de kapel van Klapscheut stapten de gelovigen eerst driemaal rond de kapel en zetten de tocht verder langs de oude melkerij om dan terug naar de kerk te gaan. 

Eerst werd er driemaal rond de kerk gestapt en vervolgens driemaal rond het beeld van Remigius dat zich in kerk bevindt.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Sint-Remigiusommegang  






















Interieur: halronde nis in arduin(gekapt), beeld van O.-L.-Vrouw

Deze kapel ligt op de route van de Sint-Remigiusommegang

 

Deze kapel is  beschreven in “Inventaris van het Cultuurbezit in België, Architectuur  Vlaams-Brabant Halle-Vilvoorde,  Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen deel 2N , 1975 (De Maegd C & Van Aerschot S.)

 

Deze kapel is aangeduid als vastgesteld (sedert 14 september 2009) bouwkundig erfgoed Onze-Lieve-Vrouwkapel

 (https://inventaris.onroerenderfgoed.be/aanduidingsobjecten/32933

 

Deze kapel is deel  van dorpsgezicht (dorpskom) Wambeek, bescherming sinds 16 oktober 1980

https://inventaris.onroerenderfgoed.be/aanduidingsobjecten/812

 

Deze kapel is ook beschreven in het boek ”Wambeek, bijdragen tot de geschiedenis van Wambeek, bijdrage Wambeekse kapellen en kruisen,  Armand Timmermans, blz. 153-154. 

Stenebrugstraat De kapel is opgetrokken in de vorm van een gotische boog met daarin een afgesloten nis, eveneens in gotische boogvorm, op een sokkel ; dak spitsbogig in baksteen; in de nis het opschrift AVE MARIA

Staakkapel Pol de Montstraat 

Timmermans Armand, Van Rossem Jos

kapel hoek Langestraat-Bollestraat

Gebouwd in 1947.

Ingewijd in 1948 door pastoor Louis De Ridder.

Toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw

Het oorspronkelijk plan werd getekend door onderwijzeres Maria Raspoet (archief BJB).

Materialen: rode baksteen, papensteen, arduinen sokkel, leien (voor het dak)

Bovenop de kapel is er een verzilverd kruis.

De nis is afgesloten met een verzilverd sierhek.

De kapel staat vlak naast het voetpad (maar op eigendom van familie Lambrechts – De Wever.

Opschrift onderaan in de nis: MOEDER, ZEGEN UW VOLK.

Interieur: de nis is bepleisterd en blauw geschilderd; beeld van Madonna met kindje op arm. Deze kapel ligt op de route van de Sint-Remigiusommegang.

 Aanvankelijk stond er enkele meters lager een oudere kapel met in de nis de beelden van Maria, Jezus, Sint-Jozef en Sint-Remigius.

(zie tekening)

Deze kapel verdween bij de aanleg van de riolering en de verbreding van de Langestraat.

De nieuwe kapel werd gebouwd met giften en een opleg van 2000 frank door de fam. Jan De Wever-Borremans

(bron Jozef Jans, °1902- interview ca. 1990)

 

Deze kapel is ook beschreven in het boek “ Wambeek, bijdragen tot de geschiedenis”, bijdrage Wambeekse kapellen en kruisen,   blz. 152-153.


OLV van Lourdes in de pastorietuin Wambeek, gebouwd op initiatief van pastoor Beyens. Timmermans Armand, Van Rossem Jos

Overdorp

Op de hoek van de Kleemstraat nummer 9 en de landbouwweg die naar de Heidestraat loop, in de omheiningsmuur van de oude hoeve van de familie Willy De Meyer, werd een bakstenen kapel ingebouwd. Bouwjaar onbekend maar in 1987 werd ze opnieuw ingewijd door pastoor P. Beyens. Ligt op wandeling De Rode Loper 

Overdorp

Fossebaan137 (zijweg vanaf speelpleintje)

Overdorp

Fossebaan137 (zijweg vanaf speelpleintje)

(nr 5 van de fietstocht)

Stene Lindeken nu

Kapel Stiene Linde 1932 bedevaart https://editiepajot.com/regios/19/articles/50300 In 1939 organiseerde kapelaan Dehertog van de Sint- Jozefsparochie een processie 

Stene Lindeken

In de volksmond staat het kapelleke van het stiejne linjeke op de Langen Hei in Wambeek. Die Lange Hei dat is eigenlijk de Grote Lange Houw. Houw was in het Middelnederlands de gangbare term voor ‘hakbos’, een bos waar het hout regelmatig werd afgehakt. De boom wordt daarbij niet helemaal gekapt, maar tot net boven de stambasis. Op de stronk laat men soms een `spaartelg` staan waaruit dan weer een nieuwe boom groeien kan.

Tot 1950 stond er in de weide aan de hoeve van de boswachter van Liedekerkebos (bereikbaar vanop de Bosstraat in Lombeek) een kapel opgedragen aan de heilige Anna (de moeder van Maria). In de kapel, die plaats bood voor tien personen, stonden de beelden van Anna en haar dochter Maria met de kleine Jezus. In de jaren 30 kwamen de Wambekenaren hier nog massaal op bedevaart, zo zie je op een oude foto, afgedrukt in de Geschiedenis van Wambeek, uitgegeven door het Davidsfonds. De Heilige Anna werd ingeschakeld tegen koorts en ziekten. Ouders van kinderen die dankzij de heilige genezen waren kwamen er een lintje van een kindersok of –schoen hangen. Daarom zou de kapel het stiejne linjeken genoemd worden. Maar volgens andere bronnen stonden er aan de oude kapel twee Lindebomen en heette ze daarom de kapel van de Steene Linde.

De oudste vermelding van de kapel vindt men in een verkoopakte van 1917. Volgens auteur Van den Eeckhout in de Geschiedenis van Wambeek, zou men uit het gebruik van ongewoon grote bakstenen kunnen afleiden dat de kapel uit de 17de eeuw zou dateren. Noch op de oude Ferrariskaart van de Oostenrijkse Nederlanden (einde 18de eeuw) noch op de oude kadasterkaarten van de 19de eeuw vind je de kapel evenwel terug. Wel op de Carte Routière des Environs de Bruxelles van het einde van de 19de eeuw.

In 1950 werd de bouwvallige kapel in de weide afgebroken en kwam er een nieuwe kapel aan de hoek van de straat en de toegangsweg van de hoeve. In de kapel bevinden zich gipsen beeldjes van de heilige familie en een plaat met “Langs deze weg zet geen voet of zeg Maria wees gegroet”. De aanbidding van de heilige Anna geraakte in onbruik.

(nr 4 van de fietstocht)

O L Vrouwkapel

Hoek Langestraat/Pol de Montstraat: Arduinen kapel uit de 18de eeuw, waarvan sommige onderdelen vernieuwd werden; barokke bekroning in de vorm van een halve cirkel, naar onderen toe uitlopend op volutes met bloemmotief; opschrift "Dese capelle is gemaec door D.V.C.L. ende Tisb... acs". Op de sokkel de inscriptie "Ter Eere van Onze Lieve Vrouwe/ Bidt voor de Geloovige Zielen". 

lindenhouten OLH-beelden

Volgens de Wambeekse schrijver Pol De Mont, in Op mijn dorpken, maakte een zekere Van Lierde omstreeks 1865 palm- of lindenhouten OLH-beelden, waarvan er twee in de Fijnestraat stonden. Hier in de hoeve Van Cutsem, geplaatst door de eerste eigenaar Sergooris in 1868. Uit Bijdragen tot de Geschiedenis van Wambeek 

Houten kapel

Verdwenen. Plaats onbekend.

lindenhouten OLH-beelden

V

Enkele jaren geleden illegaal afgebroken door de verbouwende buurman. Procedure loopt.

Uit Frans Du Mong - Wat betekent onze straatnaam https://www.editiepajot.com/regios/19/articles/59992

Vanwaar de datum 1730 komt die op de kapel stond, lijkt niemand nog te weten. Op de kaart van Villaret van 1745 staat er reeds een kruis afgebeeld. Zo stonden er in Lombeek in 1900 nog 5 volgens pastoor Cappaert (in boek van F. Cornelis). We staan hier op het kruispunt van twee Nervische wegen: de Brusselbaan(Statiestraat-Croesstraat-Processiestraat) en de Steenweg. Veel kans dat deze plaats toen reeds een heiligdom was, later gerecupereerd door de kristenen, zoals Kruisborre wat verderop.. . Jean Villaret was ingenieur-geograaf bij het Franse hof. De kaart kwam tot stand na één van de Franse veroveringstochten door onze gebieden (1745-48). Enkele jaren kregen de Fransen de controle over ons territorium. Zij stuurden een groep ingenieur-geografen op pad om de pas veroverde gebieden te karteren. 

Op de primitieve kadasterkaart van 1830 is het kruis aangeduid door een rood vierkantje 

Op de kaart van 1871 is er voor het eerst een kapel aangeduid en is de hoek van de Assesteenweg met de Processiestraat dichtgebouwd. De nu verdwenen kapel werd dus gebouwd tussen 1830 en 1871. 

Sint Katharina ter Bronne

De heilige werd aanroepen ter genezing van het Katrienewiel. Het water van de bron werd ook als geneeskrachtig beschouwd door de gelovigen. 


Monseigneur De Smedt kwam voor de inwijding van de kapel, zegt Roger De Wever 



In 1951 liet pastoor De Geest in de Sint-Katharinastraat de kapel Ter Bronne bouwen voor de H. Katharina. Eenmaal per maand droeg hij er de mis op. 

Muilemlaan-Nieuwbaan

Toen Robert Van Mulders ziek terugkwam uit Congo werd er in 1957 door de familie Van Mulders-De Neef op de hoek van Muilemlaan en Bosstraat een kapel gebouwd, ter ere van OLV Onbevlekt Ontvangen.  Ze werd plechtig ingewijd bij de opening van het Lourdesjaar op 8 december 1957. Na het lof vertrok een processie naar de kapel waarna er een familiefeest was in de parochiezaal.               (nr 3 van de fietstocht)

In 1958 werd een kapelletje gebouwd om de tiende verjaardag van de oprichting van Chiro Lombeek te vieren. Paula Bertrand kwam toen aan de familie Platteau vragen om die kapel op hun eigendom op de hoek van Heidestraat en Sibbekensveldstraat te mogen zetten", vertelt dochter Myriam Platteau, die er tot voor kort nog woonde. Nu moet de kapel worden verplaatst omdat er een groot bouwproject op het terrein wordt gerealiseerd. In de stedenbouwkundige vergunning voor dat project werd voorzien dat de kapel moet worden heropgebouwd op het openbaar domein. Maar de plaats, dicht bij de straat, waar men het wil heropbouwen is volgens Myriam niet geschikt. "Mijn afsluiting werd daar indertijd verschillende kerenkapotgereden". Ze vreest dan ook dat ook het kapelletje vlug zal beschadigd worden. Het zou beter op de hoek van Sibbekensveld/Watermolenstraat worden geplaatst, vind ze. https://editiepajot.com/regios/19/articles/66409 

(Nr 2 van de fietstocht)

De verdwenen kapel van de Watermolenstraat in 1953 

Ursulinnen klooster - Postkaart Nels



Ursulinnen klooster - Postkaart Nels

Kapel van klooster Ursulinnen


Hieronder de muurkapel op de hoek van de Polleringestraat en de Schapenstraat


Hieronder de Kapel van Terlinden Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand in de Pangaardestraat, hoek Bodegemstraat


Deze kapel toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw bevindt zich in het meest oostelijk gelegen gehucht van Ternat, met name Terlinden, grenzend aan de gemeenten Dilbeek en Schepdaal, in concreto aan de betonnen Pangaarden-straat, een 35-tal meter verwijderd van de Dilbeekse Steenweg. Parallel met de Pangaardenstraat stroomt de Terlindenbeek (voorheen de Elzenbeek, genoemd  naar de aan beide oevers ervan groeiende elzen).

         Tot voor de ruilverkaveling in de jaren 1980 lag er rechts van de kapel een aarden voet- en karwegel – de zogenaamde Brusselweg – die via akkers en weiden ongeveer naar het centrum van Sint-Martens-Bodegem liep en dan verderop  doorleidde naar de Rondenbos in Dilbeek toe .

Ter plekke aan de linkerzijde van de Pangaardenstraat is een onge-veer 1,5 meter breed gekasseid gaanpad aangelegd met links en rechts ervan  een streep gazon van ongeveer 1,7 breed. Het pad is aan de straatkant afgezet met 4 rechtop staande rioolbuizen, gevuld met teeltgrond waarin vaak een handvol sierplanten bloeien. Rechts ervan staan drie wilgen. Links bevindt zich een omheining die een prachtig grasperk insluit.

 Via het kasseitje bereikt men een flink uit de kluiten gewassen neo-gothi-sche veldkapel, naar verluidt gebouwd in 1922 en toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand.

Na een eerste waarneming kan men vaststellen dat ze klaarblijkelijk uit twee delen bestaat, dat de muren zijn opgetrokken in zware betonstenen die lichtgeel werden geverfd; dat het zadeldak bedekt is met rode pannen en aan de zijden afgeboord  met zinken repen. Tevens dat de afwatering via plastic goten gebeurt. Ook dat links en rechts van de kapel tegen de onderzijde van de muren aaneen paadje in kasseien werd aangelegd.

De algemene afmetingen van het gebouw kunnen als volgt worden om-schreven. Het voorste gebouwgedeelte is 2.30 meter breed, 2.65 meter lang en 4 meter hoog, inclusief het dak. Het tweede deel is 3.70 meter breed en 5.50 meter lang en heeft een hoogte van 4.30 meter. Het dak ervan is ongeveer een halve meter hoger dan dat van het eerste.

En thans volgt een meer gedetailleerde beschrijving van het volledige gebouw.

Het ingangsportaal met puntgevel vertoont onderaan twee grijze  sokkels. In het bovenste gedeelte is met een handige hand wat  sierlijk krullend zaagwerk uitgevoerd en in de bruine verf gezet. Het opschrift luidt als volgt:                                                  

                                Langs deze weg zet geen voet 

                                                               of zeg Maria Weesgegroet

 Deze woorden komen eveneens op andere gevels van veldkapellen voor, zo onder andere op de Sint-Jozefkapel in het Ternatse gehucht Opalfene.

  Het portaalgedeelte heeft geen buitendeur en is dus dag en nacht toegan-kelijk en vrij betreedbaar. Iedereen, van vrome lieden tot wandelaars, kan er even van wat rust genieten of wat bescherming zoeken tegen de priemende zon of de gutsende regenvlagen.

  Binnenin zijn er geen vensters. Links en rechts bevinden zich twee stevige houten zitbanken voor telkens vier personen. Stoere bouten bevestigen de banken aan de muur. De zoldering steunt links en rechts op betonnen, vrijwel onzichtbare balken met een breedte van 20 cm en een dikte van  6 cm. Ze is donkerbruin geverfd.  De vloerbekleding bestaat uit opgeschuurde kasseien.

            Achter dit eerst gedeelte bevindt zich het eigenlijke heiligdom. Het is ge-scheiden van het voornoemde inganglokaal door middel van twee muren van elk 1. 05 meter breed met ertussen een deur bestaande uit een eerder zwaar ven-sterglas en geschraagd door een ogiefvormige houten omlijsting. Ze is in normale omstandigheden steeds gesloten door middel van een yale-slot.

Indien open bereikt men via een arduinen trede het eigenlijke heiligdom. Het  gewelf is witgrijs geschilderd. Opvallend zijn de binnenmuren, opgetrokken in oude Boomse baksteen, wat meteen de indruk wekt dat dit hoofddeel van de hui-dige kapel oorspronkelijk uit boerensteen bestond en dat de buitenmuren er later rond gemetseld werden met voornoemde zware cementen blokken. Misschien gebeurde dit tijdens een latere periode toen het voorportaal er bijgebouwd werd? Het lokaal heeft links en rechts 3 kleine rondboogvenstertjes met licht gekleurd ondoorzichtig mat glas erin. De vloer bestaat uit  grijze arduinen plaveien van 30 op 30 centimeter

          Tussen twee rijen van acht authentieke oude kerkstoelen, nog met strooien zate, bereikt men via twee treden het hoofdgedeelte van het lokaal. In de boven-zijde van de altaarmuur werd een klein rond venstertje van 30 cm diameter aangebracht met een gekleurde glastekening erin. Boven het altaar merkt men een arduinen kruis waarop een Christusbeeld met open armen.

         Het altaar zelf neemt vrijwel heel de breedte van het lokaal in beslag en is gedeeltelijk bedekt met een wit altaardoek. In het midden prijkt het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Ook een kleinere beeltenis van Onze-Lieve-Heer. Verscheidene heiligen brengen haar een godsvruchtige hulde. Ave Maria, gratia plena. Wees gegroet Maria vol van genade. Verscheidene brandende moderne kaarsjes vervolledigen het geheel.

         

          Deze goed onderhouden kapel heeft de Koninklijke Cultuur- en Heemkring Sint-Gertrudis Ternat als bewaarinstelling.

Tekst Frans Dumong


Op deze Carte pour les campagnes des Flandres Français 7938 Bib. Nat. Paris Manuscrits, staat een kapel van St Lintrick, waar nu de E40 ligt. Vermoedelijk een verschrijving van ULRICK, de Duitse bisschop die ook patroonheilige is van Sin-Ulriks-Kapelle.

Waarom Sint-Ulrich als patroonheilige werd gekozen is niet meer geweten maar het is wel een vreemde keuze. Sint Ulrich van Augsburg is hier in Brabant immers helemaal geen bekende heilige. Hij wordt vooral in Duitsland en Oostenrijk vereerd. Zoals je kan zien aan het beeld in de kerk, wordt hij steeds met een mijter en met een vis afgebeeld. Hij was immers bisschop. De vis heeft te maken met een aan hem verbonden legende waarbij hij op een vrijdag vlees in vis liet veranderen. http://www.trekkings.be/vip15sintulrikskapelle.html


Over de naam Ulrik weet Frans Dumong ons nog het volgende te vertellen:

"Het is zo dat eeuwen geleden de bewoners vaak genoemd werden naar de plaats waar zij woonden.

In die zin is Urik wel te verklaren.

UL: vochtige leemgrond met natte poelen.

RIK: (riche): rijk aan of wonende in de omgeving van of eigenaar van, enz.  (Die ‘rik’ komt ook voor in persoonsaanduidingen als ‘stouterik, ambetanterik en vele andere.)

Dus een ULRIK zou een persoon zijn, bv wonende in de omgeving van een UL, en/of een persoon die heel wat hectaren leemgrond bezat, met natte poelen erin", besluit Frans.



Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand, soms ook Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand en Victorie, is een titel van Maria, die in verband staat met een Byzantijnse icoon met dezelfde naam. De icoon is sinds het einde van de 15e eeuw in Rome, maar is mogelijk van oudere datum. Bij rooms-katholieken is de beeltenis zeer populair. In de Oosters-orthodoxe Kerk is de afbeelding bekend onder de naam Theotokos van de Passie (letterlijk: Godbaarster van de Passie), in het Russisch Strasdnaia. 

 parochie Sint-Katherina-Lombeek, die blijkbaar niet  De kapel in de VERKENSMEERSSTRAAT

Gebouwd als dank voor genezing aan OLV, moeder van alle genaden en van de goede bijstand. De kapel behoorde toe aan mevrouw Tollebeeck, echtgenote van Richard Sterckx, en werd geërfd door haar dochters Rosalie-Maria en Mathilde Sterckx.

Het huis en de kapel in de Varkensmeersstraat werden verkocht en in 2017 stuurde RC Bosch, zoon van "Marie-Rosalie" een brief naar de pastoor van de parochie Sint-Katherina-Lombeek, die blijkbaar nooit terechtkwam, en naar de gemeente Ternat, die er kennis van nam maar er verder niets mee deed.

Dankzij Bernadette De Cnop kwamen we te weten dat het ging om de kapel in de Varkensmeersstraat en dat de nieuwe eigenares de kapel laat restaureren.



DONKERSTRAAT

Opgedragen aan Theresia van Lisieux https://nl.wikipedia.org/wiki/Theresia_van_Lisieux

Gebouwd in 1933  door de echtgenoten Ceuppens-Pauwels als dank voor de wonderbaarlijke genezing  van de heer E. Ceuppens, die er tegenover woonde, lezen we op de stenen plaat. De tekst eindigt met AMDG ,  afkorting van Ad majorem Dei gloriam, Tot meerdere eer van God, de lievelingsspreuk van Ignatius van Loyola, de stichter van de Jezuïetenorde en het devies van deze orde 

De kapel van Sempst OLV van de Vrede (1948)

Het kapelletje van Sempst (foto uit 1987) dateert uit 1948 volgens Frans Dumong in https://www.ternat.be/file/download/1211/083CC56BA620D152633DDEF5FE6F0F03


"In het veld naast mijn ouderlijk huis, is in WOII een V1-raket gevallen. In die tijd waren er nauwelijks huizen in die buurt en er zijn ook geen gewonden gevallen. Wel was er een enorme krater en mijn overgrootvader -eigenaar van het perceel- heeft lang grond moeten bijeenzoeken op bouwwerven om de put gevuld te krijgen", vertelt Frank De Block. Zijn ouderlijk huis staat in de Van Cauwelaertstraat 69, 400 meter van de kapel.


Kapel in de Monnikstraat

Kapel 

Bruggeveld-Waterkant

Gebouwd door graaf van kasteel Nieuwermolen rond 1930 (Louis Vangucht)


Kapel Kruisborre