Marie Mulle en Georgette Leempoels

Op 2 april 1964 overleed in de Statiestraat 123 te Ternat (tot voor kort nog restaurant Tserclaes) op 90-jarige leeftijd Marie Mulle. Ze speelde een ongelooflijk grote rol op sociaal en pedagogisch gebied. Ze was directrice en bezielster van het vrijzinnig weeshuis te Vorst waar kinderen, in tegenstelling tot in andere weeshuizen van die tijd, konden ontplooien en gelukkig waren. Mulle wordt genoemd naast namen als Decroly. Later werd ze directrice van het Instituut voor maatschappelijk werk, dat ze ook tijdens de oorlogsjaren zou blijven leiden, tot haar 70! Mulle was ook zeer goed bevriend met schrijver-politicus August - Gustje voor haar - Vermeylen.

Na haar pensioen trok ze in bij haar zoon Max en haar schoondochter, Georgette, dochter van de socialistische voorman Frans Leempoels. Georgette was in 1936 reeds afgevaardigde van de Ternatse Werkersbond bij de Socialistische Vrouwen. Je vindt een themanummer over Marie Mulle tijdelijk via

https://anet.be/docman/virlib/845736/4267615.pdf

Enkele uittreksels en foto s uit deze publicatie

Marie Mulle was goed bevriend met August Vermeylen, Vlaamsgezind politicus voor de Belgische Werkliedenpartij, kunsthistoricus, letterkundige, hoogleraar en schrijver. (Brussel, 12 mei 1872 – Ukkel, 10 januari 1945)

In 1926 nodigt ze hem uit in haar school voor de cursus actuele Vlaamse literatuur.

In 1936 vraagt ze om bij minister Hoste tussen te komen voor twee Vlaamse Socialisten


Marie Mulle was goed bevriend met August Vermeylen, Vlaamsgezind politicus voor de Belgische Werkliedenpartij, kunsthistoricus, letterkundige, hoogleraar en schrijver. (Brussel, 12 mei 1872 – Ukkel, 10 januari 1945)

In 1926 nodigt ze hem uit in haar school voor de cursus actuele Vlaamse literatuur.


Marie Mulle was goed bevriend met August Vermeylen, Vlaamsgezind politicus voor de Belgische Werkliedenpartij, kunsthistoricus, letterkundige, hoogleraar en schrijver. (Brussel, 12 mei 1872 – Ukkel, 10 januari 1945)

In maart 1944 schrijft ze hem een briefje om hem te bedanken voor zijn boek dat hij haar persoonlijk toestuurde. In 1943 had hij Twee vrienden geschreven, een geromanceerde autobiografie.