De stationswijk

Lascabanne en De Bast

Na eenige stappen het indrukwekkend slot Kruikenburg voorbij getreden te zijn, komen wij op het punt der Brus-selbaan , het Ster » genaamd. Daar staat midden in eenen tuil van boompjes, bloemen en kunstgewassen liet lachend buitengoed van Mevrouw Weduwe Verbrugghen, het « Villa des brises » genaamd, « Lustverblijf der koele windjes » of liever « Villa der Zefiren ». Inderdaad, dit domein draagt te recht die benaming : midden in de vallei, op een heuvel-tje prijkt dit kasteeltje, waar 's zomers de gevederde zangers hun bekoorlijk gekweel vermengen met het zoet gesuis der windjes die in planten en gewassen spelen ; en waar ook des winters op de met sneeuw beladen struikjes en takjes het winterkoninkje huppelt en danst...

Eenige stappen verder op de Brusselbaan ziet men de kostschool St Jozef; een groot en allergeschikst gebouw.

Eindelijk betreden wij de Statieplaats die ongeveer 250 meters lengte en 15 meters breedte beslaat. Zij is op eene zijde met schoone gebouwen bezet. Jammer ! Betreurenswaardig is liet dat hier, onder opzicht van bouwkunde, niet eene kunstrijke en doelmatige statie geplaatst is, dewelke het Aesthetisch of schoonheidsgevoel zou opwekken en reeds den vreemdelingen eenen voorsmaak zou geven van wat Ternath al puiks in bouwkunde bezit ; onze statie is, onder dit oogpunt erbarmelijk : Romaansche- Gotische-Bijzantische- wedergeboorte- Barokstijl, kortom, het leelijkste mengelmoes van bouworden die op Gods lieve aarde te vinden is ! En, ware het gebouw dan nog doelmatig : de spreuk « het gemak voor de eer zou dan nog ietwat als verzachtende omstandigheid in acht kunnen genomen worden, maar, helaas ! dit voordeel lijdt weéral schipbreuk. Waarlijk men zou geneigd zijn ten spoedigste een tikei te nemen en vaarwel te roepen ware het niet dat buiten de statie zoovele aantrekkelijkheden in Ternath het gevoelen $treelen en de zinnen verrukken.

In Het ontstaan van de Socialistische Beweging in Ternat lezen we

Op 18 december 1900 komt François Louis Leempoels, volgens het bevolkingsregister, definitief naar Ternat wonen in de Statiestraat zonder nummer, tussen nr 28 bis en nr 29 bis, het huidige Restaurant T’ Serclaes (derde woning van links, met loggia, hieronder). Het huis werd tot 12 maart 1897 bewoond door de weduwe Steenhuyzen Catherine. Haar man, Koeck Antoine, een employé des chemins de fer, was op 13 november 1894 overleden. Daarna betrok Leempoels het als tweede verblijf (officieel vanaf 26/10/1899).

In nummer 29 wonen van 25 oktober 1899 tot 20 december 1900 schoonbroer Toussaint Camille, employé, en zijn vrouw Jeanne Grootaert, tailleuse. Vanaf 19 april 1900 komen ook de handelaar Petrus Anckaert en zijn vrouw de herbergierster Anna Huygens, geboren te Wambeek op 7 februari 1855, en zuster van Julien, alsook Anckaert Alphonsus en Huygens Anna, dochter van Julien, geboren in Sint-Katherina-Lombeek in 1883, in deze woning wonen.

In een beschrijving van de ontwikkeling van de stationswijk van de hand van ere-onderwijzer Alfons Mertens, opgenomen in de Geschiedenis van Ternat van H. Herpelinck vinden we dat daar o.a. woonden, Dokter De Croes, op de hoek van de Steenstraat en de Brusselstraat (toen reeds Stationsstraat), Firmin Claes en Leempoels, bedienden te Brussel. Leempoels droeg een rode fez (muts) met floche, zegt meester Mertens.

Uit het bevolkingsregister van 1900-1910 blijkt dat daar toen woonden: in de Steenstraat nummer 29 (hoek met Statiestraat) Jean Dominique De Croes, docteur en médecine (vanaf 26/09/1899), in de Statiestraat nummer 37, Dumong, Koopman-Herbergier-Winkelier, in nummer 36 een herbergierster, in nummer 35 een leraar, een onderwijzer, een handelsreiziger en een dienstmeid, in nummer 34, Adèle De Neef, een herbergierster, in nummer 32, Drabé, een koopman, in nummer 31, Francs, een bakker, in nummer 29 bis, Bellemans Auguste, onderwijzer en Dumong Constance met hun zoon en hun dienstmeid, in nummer 29, Anckaert Petrus, handelaar, ° Pamel 1868 en Huygens Barbara, ° Wambeek 1855, zuster van Julien Huygens, alsook Anckaert Alphonsus, ° Pamel 1886 en Huygens Anna, ° Sint-Katherina-Lombeek 1883, dochter van Julien Huygens (komende van Wambeek op 19.04.1900), tussen 29bis en 28bis, zonder nummer, Frans Leempoels en zijn vrouw Toussaint Cathérine, in nummer 28bis, Sterckx, een schilder, in nummer 28, François Evenepoel, winkelier-herbergier, in nummer 27 eerst een schrijnwerker en omstreeks 1900 een smid, in nummer 26 de weduwe Roussel, rentenierster.

In het volgende bevolkingsregister (1911-1921) zijn de nummers aangepast omdat het aantal huizen tussen Markt en Station gevoelig is toegenomen op 10 jaar: Leempoels heeft nu nummer 48, Sterckx 49. Anna en Barbara Huygens wonen nu in nummer 55. Ook Désiré, broer van Julien, en weduwnaar van Maria Vanderstraeten uit Ternat woont er nu. Na de dood van Petrus Anckaert (1915) en zijn vrouw Barbara Huygens (1918) trouwt Anna Huygens met Theophiel "Pitje" Roesems, een "voerman" uit de Bosstraat in Lombeek (30.08.1919), die bij haar komt wonen. In nummer 47 woont drukker Jan Gillis (geboren in Merchtem), in nummer 52 woont huisschilder en winkelier in kleuren, Victor Schaillée, uitgever van de kaart hierboven, in nummer 53 Jozef De Bast, een letterkundige, in nummer 54 Louis De Croes, handelaar in hop, in nummer 57, dokter Jan De Croes.

Frans Seghels, °SKL 1868, werkman-herbergier, woont dan in de Statiestraat 36. Hij zal later de herberg op de hoek van de De Croesstraat overnemen, dat het lokaal van de werkersbond wordt.

Leempoels was lid van het comité ter verbetering van de Stationswijk dat allerlei feesten organiseerde waaronder de statiekermis. Leempoels en Claes waren beide lid van de Sint-Sebastiaens handboogschuttersgilde (zie foto in Herpelinck, GvT), een middeleeuwse gilde die werd heropgericht in 1828 (zie Th. Poodt, Geschiedenis van Ternath, 1896)