ՍՊԱՍՈՒՄ

Կը սպասեմ նամակիդ անձկութեամբ...

Կը սպասեմ խօսքիդ, որ պիտի տայ

Իմա՜ստ ու նոր յո՜յս վաղուան...

Կը սպասեմ սիրոյդ վկայութեան,

Որ պիտի տայ նոր խոյա՜նք...:

Կը սպասեմ անվերջ սպասումով համակուած...

Կը սպասեմ, որովհետեւ առանց վաղուան տեսիլքին

Ներկան կը մնայ քարացած, պարպուած...

Որովհետեւ առանց քեզ ունենալու յոյսի,

Կեանքը չ’արժեր այսքա՜ն զոհողութիւն

                                                   ու պայքար...:

Կը սպասեմ անձկութեամբ, վարանոտ,

Կը սպասեմ մեր ուխտին հաւատարիմ.

Ուշացումը կը նշանակէ մոռացո՜ւմ,

Մերժո՜ւմ ու ծա՜նր յուսախաբութի՜ւն...:

Կը սպասեմ սպասման ախտէն վարակուած...:

1985